Zaterdagavond tijdens het bereiden van het diner werden we gebeld op de mobiel. Errug onhandig tijdstip, maar goed. Een Fransman, of we de reservering hadden ontvangen. Huh??? Welke reservering?? Nou, die zojuist was bevestigd aan hem. Huh2?
Bleek dat ie via Booking.com had gereserveerd, maar dat ie ff wilde checken of het goed zat. Hij zou zondag aankomen voor 1 nacht, kamer 1 persoon. O.k. gezien onze ervaringen met Booking.com dus maar ff afwachten, maar …. inderdaad. Daar kwam de motormuis einde van de middag aan. Vond het direct helemaal geweldig, of we evt. nog plek hadden voor nog 2 nachten extra. Eh, jawel, zullen we die gelijk vastleggen? O.k.!
‘Wilt u ook mee-eten? Nou, vandaag niet, morgen zie ik wel… ik heb een afspraak bij het kadaster in Foix, ben bezig om wat van mijn voorouders uit te zoeken’. Nou, dat vonden we prima.
Maar toen we uiteindelijk aan tafel gingen, en het voorgerecht gingen serveren, kwam ie toch op zijn beslissing terug: kon ie toch nog mee-eten??? Uiteraard!! Ff kopje, bordje, glaasje erbij, wat gereedschap om op te prikken en …. gezellig! Want deze Fransman was nog uitzonderlijker dan de gemiddelde: hij redt zich best in het Engels, dus valt er best met ons en de andere gasten te communiceren.
Wel heel moedig van hem, zo boem!!! tussen een stelletje van die uitgelaten Nederlanders, maar hij had heerlijk gegeten, en gezellig gepraat zei ie….. en het feit dat ie vandaag weer mee-eet (weer in een andere combi mensen, want inmiddels zijn er weer gasten weg en weer anderen aangekomen), geeft te geloven dat ie dat ook meent!!!Helemaal leuk! En het was ook weer een superavond qua weer en uitzicht, genieten dus!!
