oftewel onze Vrouwe Fortuna staat weer voor de deur te glimmen, sinds gisterenmiddag.
Dat had nog wel wat voeten in aarde. Uiteraard zul je bijna zeggen….. helaas…. Want we waren niet gebeld dat ze klaar was, en omdat we ze even de tijd wilden geven om alles goed te doen, gisterenochtend dus pas naar Pamiers getogen. Waar Fortuintje allang klaar bleek…. juist! Vergeten te bellen?? Alles zou in orde zijn gemaakt, nieuwe remblokken (waarvan we nog steeds twijfelen of ze nu alleen de blokken of ook de schijven hebben vervangen, want zoals ze het uitleggen is alles vervangen… wat ons niet uitmaakt, als dat gepiep maar op is gehouden!!!), achteruitrijlichten gerepareerd en dus…. kunnen we veilig ‘en route’ na het weekend.
Alleen….. reed PP weg bij de garage daar, en zie ik toch ineens weer die achteruitrijlichten aan springen terwijl hij gewoon rechtdoor rijdt…..
Neeeeeeeeeeeh!!! Gelijk weer terug en met heel veel heisa (‘nou meneertje, da’s toch niet zo erg….’ ehhh… rij je op de snelweg en gaan ineens je achteruitrijlichten spontaan aan, lijkt me toch niet veiligheidbevorderend) direct geholpen.
Bleek na heel veel zoeken, pielen, bellen met de Ford etc. een nieuw onderdeel dat ze erin hadden gezet en waar het palletje van heen en weer moet gaan dat niet goed te doen. De ene keer wel en de andere keer niet. Weer met Ford gebeld, en die zouden weer een nieuwe kunnen leveren, alleen… pas maandag. En dat is nou nèt te laat.
Wonder boven wonder hadden ze nog 1 camper staan op Ford onderstel (de meesten staan nl. op Fiat en Citroen), en kon dat onderdeel omgeruild worden. Nu doet ie het wel goed. We mogen ‘m na terugkomst omruilen voor een nieuwe, maar hebben voorlopig zoiets van als ie het nu goed doet, laat dan maar lekker zitten…. pfff….
Goed, nu inladen enzo. De piemels hebben er ook echt zin an, zijn niet weg te slaan bij Fortuintje.
Overigens verging het dus de reparaties van Fortuintje beter af dan die van mijn laptop. Die lijkt echt overleden…. zucht….
