Ferme Beauregard Les Pyrénées

Als jullie zo het laatste blog hebben gelezen, snappen jullie ook wel dat er inmiddels wel harde maatregelen nodig zijn…. om te zorgen dat we niet uit onze vel groeien uiteraard! Want alleen maar eten en drinken en weinig beweging…. Pfoeh!!!

Dus togen we, met van internet uitgeprinte routebeschrijving, naar Pamiers (of all places!!). Zoals ik al langer geleden had aangegeven op het blog waren we al vaker langs de diverse ‘bezienswaardigheden’ in Pamiers gelopen, maar waren die nooit open. Hiermee bedoel ik dan de beide kerken die er staan. Na 7 jaar waren we in 1 van die kerken geweest…..

Maar nu waren ze beiden open, het was ook – weer – stralend weer, prachtig om ff de benen te strekken. Jammer was dat de route bleek verouderd, op slechts een aantal plaatsen stond nog een bord met uitleg van het monument.

Deze dus, dit soort borden zou overal bij moeten staan…

Maar goed.

De eerder genoemde kerk waar we na 7 jaar pas een keer in konden, de Notre-Dame-du-Camp stond weer/nog steeds in de steigers.

En je weet niet wat je ziet wat ze er van gaan maken!!!! Dat het heeeeel hard nodig is om te renoveren, dat is duidelijk. Maar dat je DIT er dan van gaat maken!!!! Onbegrijpelijk!!!!!! Totale verkrachting van een kerk!!! Naar onze bescheiden mening dan, er zal toch iemand dit mooi vinden…. toch….. of niet ……

Nog steeds blijft onze mening dat Pamiers niet echt een aanrader is om te gaan bezoeken voor onze gasten, maar als men toch een doordeweekse markt gaat bezoeken, of de zondagochtend Brocante, dan gewoon even doorlopen langs de kerkjes, evt. een klein bezoekje binnen brengen en een kaarsje opsteken, en nog even wat verder kijken naar een vergezichtje op de stad (even een klimmetje naar de begraafplaats et voilà!).

De middag bleef nog heerlijk qua weer, en dus lekker een late lunch (of early dinner??) in de tuin. VIP-pie vond het ook geweldig, lekker het buikje bruin laten worden

Nou ja, dat viel wel mee, dat huis vol. Heerlijk genoten met Musette en Martijn. Een lang weekend vrij, en wat een bofferds waren we met het weer!!!! Heerlijk in het zonnetje gezeten, de mannen kookten wat en wandelden nog wat in de buurt en uiteraard gezellig bijgekletst en (te) veel gegeten, (te) veel gedronken. Maar zo hoort het, niet??

Vrijdagavond bleek een fijne avond om terug te rijden, NOT, het was erg druk op de weg. Gelukkig waren de kookachtige activiteiten voor mij, en kon er uiteindelijk lekker worden aangeschoven.

De mannen zorgden op zaterdag voor het eten, vonden dat vonden wij als fervente wordfeudspeelsters ook helemaal niet erg …..

De mannen maakten o.a. lamsschouder – die al wel een dagje van tevoren in de marinade was gelegd uiteraard -, en die was heel goed gelukt!!!

En uiteraard even kluiven…. tjongejongejongejonge…

’s Avonds was er een optreden van The Great performer Afric Simone Waaaat??? Kennen jullie die niet????

Huh?? Optreden??? Who the f… is Afric Simone??? Nou, dat behoeft wat uitleg. Niet alleen het optreden maar ook het fenomeen Afric Simone dus….

Onze laatste gasten uit de gite gaven ons een hele leuke tip: de tv zender 192TV. Zij hadden in NL ook slechts tv ontvangst via Canal Digitaal, en zetten deze zender vaak op. Het is echt ‘oude meuk’ tv, allemaal muziek met bijbehorende clips uit de jaren 60, 70 en 80. Geweldig!!! En verslavend…. er kan een spelletje ‘artiest raden’ of ’titel raden’ bij worden gedaan, ofwel er komen altijd wel leuke verhalen naar boven van wat je hebt beleefd rond die tijd of waar die muziek of clip je aan doet denken. In de praktijk blijkt dat iedereen aan wie we deze tip doorgaven in NL ook is gaan zoeken en de zender ook op de kabel via Ziggo of KPN hebben… (en er ook daadwerkelijk naar kijken… haha!). Voor meer info, zie www.192tv.tv. Voor de Canal Digitalers: hij zit op kanaal 54

En dan terug naar die Afrikaanse Simon. Deze kwam voorbij op zaterdagavond. Geweldig! Oude meuk-clip, en er werd direct iemand helemaal enthousiast. We noemen geen namen… maar de naam begint met een M en het is een man…. hij kon zelfs de tekst helemaal uit zijn hoofd, incl. de prrrrr…. tjakkatsja….

Ramayaaaaa!!!! Kijk zelf even het filmpje van YouTube hieronder, en vraag je (net als wij tot ongeveer minuut 2) af: wat doet die stomme stoel daar nu?? Ik verzeker jullie: vanaf nu bekijken jullie stoelen ook met een andere blik….. whoehoe!!! En krijgen het nummer ook niet meer uit jullie hoofd…. Ehhh…. graag gedaan hoor!!

https://youtube.com/watch?v=obgEPWXn_t0

Zondag werd ook goed benut als rustdag in de zon… Er werd zelfs geen wandeling ondernomen…. Kwam vast door die inspannende activiteiten rondom onze vriend Simon…….

En vervolgens heerlijk geloklakt…. ook in de tuin….. live ain’t bad!!

Ook de volgende ochtend nog heerlijk genoten (wel nadat wij nog even voor controle bij onze vriend de dentist mochten langskomen en weer goed bevonden waren), en bijtijds vertrokken richting Blagnac. Want je weet maar nooit met de files…. maar die vielen mee. Het reed gewoon door, maar wel met 20 km/u minder. Want er was ‘smogalarm’ in Toulouse, en er was al sinds het weekend een verordening om 20 km langzamer te rijden, en ook maandag nog (ik las later dinsdag ook nog). En als je de lucht buiten rook, dan was het geen overbodige maatregel.

Op de terugweg was er voor mij nog een primeurtje: zoals PP nog voor zijn 50-ste met mij bij de Flunch wilde eten, bleek er voor mij voor mijn 50-ste nog een andere ‘must-do’ (volgens hubbielief dan) te zijn: een whopper eten bij de Burger King. Echt, dat had ik nog nooit gedaan. Uiteraard had ie al even nagezocht waar een BK zou zitten, en die bleek prima te combineren te zijn met deze rit naar en van Blagnac.

Yummie!!! Ik zeg: Ramayaaaaaaaah!!! Eh…. whoppie!!

In de zomer wordt ons ook vaak gevraagd ‘wat eten jullie nu zelf in de winter’?? Nou, we beginnen meestal eerst met een weekje maaltijdsalades en lichte kost. En vervolgens, zo ongeveer tegelijk met het weer overhuizen van het bedrijfsdeel naar ons huis, gaan we aan de restjes beginnen. Want zowel in koel- als vrieskast ligt meestal nog het nodige dat prima verorberd kan worden.

Zo ook op de eerdergenoemde prachtige dinsdag van deze week. De hele dag bleef het prachtig weer, en PP had er sateetjes/speklapjes/karbonade uit gelegd: hij had er zin in! De bbq werd op tijd aangestoken en gaf lekkere warmte. Heel anders dan in de zomer: dan staat ie al te puffen en hijgen in de hitte buiten, en dan ook nog eens die bbq erbij. Nu prima om je op te warmen.

Omdat er ook een paar jarigen waren op FB om te feliciteren besloot ie 2 glazen rosé mee naar buiten te nemen om zo een leuk fotootje te maken bij zonsondergang, en die dan vervolgens op FB te zetten. Dat lukte aardig….

Zelf kwam ik ook naar buiten en bekeek dit schouwspel: 2 glazen in 1 hand, camera (telefoon) in de andere. Dat gaf wel een heel apart plaatje….. gelukkig had ik ook mijn mobieltje in de zak en lukte het nog net om dit vast te leggen. Nice!!

Heerlijk bbq-maaltje dus!!

Maar na zo’n tijdje ‘restjes’ kom je dan toch wat verse ingrediënten te kort in de keuken, en zeker gezien ons leuke bezoek dat vandaag aankomt, moesten er toch wat inkopen worden gedaan.

In Pamiers was het druhukkkkk!!! Niet alleen in en om de winkels, maar ook in het centrum zelf. Ze waren al heel druk met het ophangen van alle Kerstversieringen. Vol verbazing heb ik een tijdje staan kijken hoe ze dat doen. Alle elektrakabels gewoon naar beneden hangend uit de bomen, mannen in verreikers zonder enige zekering etc. etc. Als dat maar goed gaat….

En gisteren hoefden we niet zelf te koken: konden lekker met de ‘beentjes onder de tafel’ bij de meisjes in Latrappe. Bajou leek nog even roet in het eten te gooien door weer eens van alle kanten leeg te lopen de avond ervoor, maar die ongesteldheid bleek van tijdelijke aard, zodat we toch konden gaan genieten. Het was weer gezellig en ook heerlijk gegeten!!! En…. binnenkort gaat mijn laatste creatie, Joëlle, bij hen wonen. Leuk hè?

En ja: Joke ook eens op de foto

Voor de gelegenheid hadden we ons eens in onze nette kleren gehesen…. en dat vroeg om een fotootje…. zo vaak komt dat tegenwoordig tenslotte niet voor….
Viel niet eens tegen…

En samen even lachen naar het vogeltje

Zoals gezegd vandaag dus gezellig bezoek, van Musette en Martijn. PP is onderweg om ze op te pikken van Blagnac. Een gezellig lang weekend op Ferme Beauregard!!! Helemaal zin in!! En vooralsnog zijn de weergoden goed op onze hand. Hopelijk blijft het ff zo….

Het weekend blonk zoals gezegd niet uit in hoogtepunten qua weer. Nat, koud, en lekker binnen zitten was de beste optie.

In de zomer wordt ons vaak gevraagd ‘wat doen jullie nu zoal in de winter??’ ‘vervelen jullie je nooit?’. Nou nee, vervelen doen we ons nooit. En wat we doen? Naast het afhandelen van het seizoen dan, het weer opruimen/schoonmaken en overhuizen van de spullen, het opnieuw vullen van alle websites met de data en prijzen voor volgend jaar, bijlezen van alles wat we hebben gemist (? hebben we iets gemist dan?), ook weer eens tijd voor elkaar (‘Hé hallo, u ook hier???’ ) weer nieuwe recepten

en voor wat gepruts en gepriegel.

Terwijl ik de laatste hand legde aan mijn nieuwste creatie

zaten er 3 zo lief en met trouwe (honden )ogen te kijken, dat ik het weer niet kon laten ze even vast te leggen…

En wat is mijn laatste creatie?? Voilà!! Meet Joëlle…. Geweldig patroontje weer via Facebook, en ik ben best trots op hoe ze is geworden…

En dat allemaal gemaakt van restjes wol, katoen, lapjes en lintjes (en heul veul geduld ). Het lukt meestal wel om die materialen op de kop te tikken in wat partijtjes via ebay (leuk ook weer, dat bieden!), leboncoin (de Franse marktplaats), rommelmarkten, Alibaba ofwel via de Emmaus hier. Maar mocht iemand nog eens wat restjes over hebben… ik hou me altijd aanbevolen!!!

Overigens na een erg sombere dag gisteren, vol met wolken – wel mooi om te zien trouwens –

vandaag weer een prachtige zonnige dag. Ideaal, konden we mooi weer een hele auto vol met zut naar de vuilstort brengen. Opgeruimd staat netjes!!!

1 Dag geweldig weer, afgelopen dinsdag!!!! Met superuitzicht….. op heel veel sneeuw. Want als het hier een paar dagen regent in november, dan valt er behoorlijk sneeuw in de Pyreneeën.

En voor de rest: koud, gure wind en veel nattigheid afgelopen week. Zelfs ook hagel, nadat dit ons uitzicht was woensdag. En even voor de duidelijkheid: het is geen zwart/wit foto!!!

Gewoon november dus. Dat gaf ons goed gelegenheid om de boel op te ruimen en over te huizen naar ons eigen huis. Altijd weer lekker. Want dan kan de ‘bedrijfsboel’ ook weer helemaal schoongemaakt in de winterstand worden gezet.

Izzy vind het overigens totaal niet erg dat er weer veel van dat witte spul op de bergen ligt. Hij kijkt er graag naar….. wat een zoetje hè??

Gelukkig was het ook nog 1 dag helemaal droog, vrijdag, zodat ook al het tuinmeubilair schoongespoten kon worden en binnen opgeslagen.

We vierden ook nog even dat het afgelopen week 16 jaar geleden was dat deze beide aapjes samen kwamen

Dit weekend lekker huismussen. Vindt meneer VIP ook niet erg. Lekker op zijn stoeltje bij de cv, of…. bij het vrouwtje op haar bureau, net zo dat er nog kan worden doorgepunnikt…. (of eigenlijk niet, maar dat maakt hem niet zo veel uit).

Dank jullie wel trouwens voor de vele app-jes, mailtjes, reacties op FB etc. over zijn bekkie. Op zich niet zo veel veranderd, alleen gaat zijn tand toch los zitten. Lijkt wel of ie minder gaat stinken uit zijn bek. Nog maar ff afwachten. We moeten de 21ste weer terug naar de d.a.

Gelukkig konden we gisterenmiddag terecht bij de dierenarts, die bij VIP een groot gat in zijn bek constateerde. Ja, dat hadden we ook al gezien. Maar er zat geen abces (meer??) en de snijtand zat ook niet los. Dus dat was goed nieuws. Maar hoe en wat het is gekomen, ontsteking??? In ieder geval 2 soorten antibiotica gekregen. 1 In de vorm van een injectie die in 14 dagen z’n werk moet doen, en verder iedere dag een pil gedurende 10 dagen. Dat is een feest, want… dat wil meneer echt niet. En rollen in worst of zo lukt ook niet, want daar houdt ie niet van. Gisterenavond heeft PP ‘m gewoon achterin z’n keel gedaan en dan maar bekkie dichthouden en daarna een snoepje. Gelukt! Nog 9 te gaan…. misschien in een stukkie olijf?? Dat vindt ie nl. wel lekker

Na die 10 dagen moet het in ieder geval beter gaan, zo niet, dan een foto maken en verder kijken.

Na een enerverende autorit lag ie de hele avond lekker te pitten. Heel soms zo, zoet op zijn eigen stoeltje

maar het grootste deel van de avond aan mij vastgeplakt. Lekker warm, en vaak even knuffelen…

Zoals beloofd: het vervolg. Op de kaart met Plus Beaux villages de France stonden er een aantal in de buurt waar we waren, we kozen voor Eus. Mooi, wat hoger, gelegen. Jaja, we zochten het weer even hogerop….

Weer een heel leuk, en inderdaad mooi dorp. En… een echt kattendorp. Waar je ook keek, er zat wel een kat. Uh zat??? Liggen dus ook…. Deze was wel errug moedig…. zo in een mandje opgekruld…

Bovenaan deze trap….

Tja, katten….

Na dit bezoek vervolgden we onze weg. Het plan was om Prades een plekkie te zoeken om te staan, alleen lukte dat niet echt. De parkeerplek die we voor ogen hadden was al als min of meer permanente verblijfplaats voor in ieder geval 2 oude campers (iets dat daar voor door moest gaan) in beslag genomen. Nooit zo leuk, meestal ook met loslopende honden, en vaak vinden ze het niet zo leuk dat je daar bij komt staan. Wat ze dan laten blijken door de muziek ook hard te zetten enzo.

Kortom: doorgereden. Eigenlijk iets te veel kilometers voor 1 dag, maar goed. Onderweg bleek schoonma wel erg bekend te zijn in La Douce France: een eigen bordje!!!

Jammer dat het nèt ff een te drukke weg was om gewapend met schroevendraaier te werk te gaan…. geintje!! dus doorgereden. We kwamen uiteindelijk uit in Mont Louis.

Een vestingplaatsje met opleidingscentrum voor Franse commando’s.

Op de app waar we deze plek als overnachtingsplek hadden gevonden stonden lovende recensies, maar helaas bleek hier alles dicht. Misschien dat het in het zomerseizoen leuk en levendig is?? In ieder geval wel weer een pracht zonsondergang

en een rustige overnachting gehad (wel koud!), en daarna koers richting Andorra gezet. Alwaar het ook koud was, maar wel helderderderder….

Uiteraard wat inkopen gedaan, en toen lekker richting huis .. Altijd weer lekker om thuis te komen!

Lekker bij het open haardje zitten. Heerlijk! Vindt VIP ook, niet van onze schoot weg te slaan…..

Alleen…… stonk ie gisterenavond wel heel erg uit zijn bek. Dat deed ie altijd eigenlijk al, maar dat was m.n. te wijten aan de zalmbrokjes die meneer het lekkerst vindt. Zo’n heerlijke vis-odeur dus….. Maar nu duidelijk anders. En ook zijn rechterwang was dikker. Vanochtend met licht beiden gekeken en daar werden we niet blij van. Lijkt in ieder geval een lelijke ontsteking te zitten. Maar hij eet nog wel gewoon, en lijkt geen pijn te hebben. Morgen direct maar de dierenarts bellen .

Na ons heerlijke uitje wachtte er nog een leuk klusje (NOT!!): de papierboel van het 3e kwartaal. Voor 31 oktober moesten de omzetcijfers worden ingeleverd, zodat er kon worden bepaald wat we als premies mogen () betalen voor onze ‘sociale zekerheid’.

En dat valt niet mee. Niet zozeer het bepalen van de omzet, want dat is een kwestie van optellen van de facturen. Maar vooral de rest van de dingen die je moet vastleggen. Zoals alle facturen etc. Terwijl er bij de vaststelling van het belastbaar inkomen een vast percentage als kosten wordt afgetrokken. Dan toch al die facturen en lijstjes. Maar goed. Het kostte weer ff tijd, maar ….. alles weer gelukt. Dinsdag de 31 ste was de boel weer allemaal netjes ingevoerd en doorgegeven. Nog ff de chagrijn van het moeten afstaan van zoveel met heel hard werken verdiende centjes terwijl….. nou ja, maak zelf maar af.

We keken even naar de weersvoorspellingen, en besloten toen toch nog even af te reizen.

De Van Es’jes hadden een prachtig Pyreneeënboekje achtergelaten waar we direct een paar tips uit opschreven. In de laatste rit hadden we nèt ff niet de kant van Prades meegenomen, dus we besloten die kant op te rijden.

Een prachtige rit, met ook heel mooi weer. Picknicken net boven Quillan, met geweldig uitzicht!!

En weer door. PP was eigenlijk van plan om via een mooi, op de kaart wit, weggetje ‘binnendoor’ naar Prades te rijden, alleen…. binnen no time net op zo’n weggetje al wel heel lastig om te passeren, en dat dan de hele weg lang?? Leek mij niet zo leuk. Dus toch maar de ‘gewone’ N-weg genomen. Ook mooi, en geeft ook PP meer gelegenheid om om zich heen te kijken i.p.v. alleen maar op de weg.

De nu geplande tussenstop bleek een niet echt gezellige plek, maar via de Park4night-app kwamen we op een prima parkeerplaats terecht bij de Site des orgues in Ile sur Têt.

Al bij aankomst zagen we daar mooie rotspartijen, en het andere parkeerterrein bij deze attractie stond toen we om 17.00 uur arriveerden nog vol (1 november is een vrije dag hier), dus het beloofde de moeite waard te zijn om de volgende dag een toegangskaartje te kopen.

En dat bleek ook echt zo te zijn!!!! Wat geweldig!!! Prachtige rotsen en kleuren, ontstaan door de natuur zelf, in de vorm van orgelpijpen (vandaar die naam) de hoeveelheid water die hierdoorheen kan stromen blijkt enorm te zijn. Nu heel moeilijk voor te stellen, want alles was natuurlijk kurkdroog.

Ongelofelijk hoe die bomen blijven staan!!!

Een impressie van de rotspartijen, mocht je in de buurt zijn: DOEN!!! Je waant je in nog verdere oorden…….. wowowowowowow!!!

Overigens was dit een maar heeeeel klein op welke kaart van Frankrijk ook aangegeven natuurverschijnsel, en zagen we ook nog een wel heel groot vermelde bezienswaardigheid. De prieure de Serrabone. Niet ver rijden, alleen wel een heeeeel erg smal weggetje met de camper.

Gelukkig heeft PP geen last van nauwtevrees, alleen was dit weggetje wel een beetje lang…. ruim een halfuur klimmen naar ca. 1400 m hoogte via ook nog eens tig haarspeldbochtjes….. gelukkig kwamen we op de weg naar boven maar 1 tegenligger tegen. Misschien omdat we in de lunchpauze waren??

O.k. toegegeven, mooi gebouw en mooi uitzicht. Maar vonden we dit nu zo subliem als overal beschreven stond??? Mmmmm…..

Wel een heel mooi aangelegde tuin eromheen, maar de plaatjes van de abdij die op internet staan, en die je ook alleen maar zo kunt zien zijn indrukwekkender. Kijk maar:

Overigens zijn die 3 gebouwtjes eronder ‘nieuw’ en bevindt zich daar o.a. het toilet. En die afwerking verdient niet de schoonheidsprijs… Detail, detail….

Vol goede moed werd al snel de terugweg aangevangen. We dachten ‘als we nu nog in de lunchpauze ook naar beneden rijden, komen we misschien wel weer bijna niemand tegen’, en dat viel inderdaad mee. 2 Auto’s om te passeren, totdat… de meneren van de wegwerkzaamheden die we op de weg naar boven al lunchend naast hun auto tegenkwamen, al weer aan het werk waren….. En zo de hele boel versperden. Waardeloos!! Ze leken er ook genoegen in te scheppen om ons, en nog een paar anderen, gewoon te laten wachten.

Wat ons gelegenheid gaf om met open mond te kijken hòe ze deze werkzaamheden aan het uitvoeren waren!!! Gewoon rots afbikken, zonder helm op, zonder oorkappen, geen beschermende kleding, geen stofmaskers, geen hekken, NIETS!!!

En het weer opruimen??? Iedereen bleek zijn eigen bezem (ja echt!! een gewone bezem…) te hebben om het puin naar de zijkant te vegen. De hele grote brokken werden door de graver naar de zijkant geschoven. Echt een bezienswaardigheid!! Zou er geen ARBO-wet zijn in La Douce France??

Uiteindelijk waren de stofwolken verdwenen en konden we er – maar nèt!!! – langs. Gelukkig weer beneden.

Op de kaart stonden in de buurt ook nog een aantal plus-beaux-villages aangegeven, en dus naar de 1e gereden. Deze lag ook mooi op de weg die we wilden volgen.

Wordt vervolgd……