Ferme Beauregard Les Pyrénées

Afgelopen week was het naast al het andere weer echt eens tijd voor PP om naar de kapper te gaan. ‘Onze’ kapster in Artigat dan wel hè? Want we vinden nog steeds dat als het kan, dat je zoveel mogelijk de plaatselijke middenstand moet steunen.

We togen in de ochtend naar de Mairie voor de gele zakken af te halen waar bij ons het te recyclen afval in moet, en PP direct bij haar naar binnen voor een afspraak. Daar werd net al een dame geknipt, PP kon in de middag terecht.

Toen ie daar ’s middags kwam, was onze kapster al heel blij om te horen dat ondanks dat ie na zijn laatste knipbeurt al 2 x in NL was geweest, daar niet naar de kapper was geweest. Grappig! En…. er werd ook gemeld dat de dame die in de ochtend geknipt werd na zijn vertrek tegen haar had gezegd ‘Dat is nou eens een mooie man’……

Nou Mevrouwtje, dat weet ik!!! En heeeeeeel toevallig is die mooie man toch al lekker weer een poosje van mij, haha!

Vandaag ff een rustdag. Nieuw puzzeltje erbij en weer wat proef-receppies op de planning. Want de boekingen voor het komende seizoen lopen lekker!! Weer veel terugkomende gasten, gezellig! Onze vroegboekkortingaktie loopt ook geweldig, dus hebben jullie al data in gedachten, laat ff weten voordat er geen plek meer is!!

Nu ook nog een lekker zonnetje. PP gebruikte deze gisteren om nog een poging te doen de mollen uit de tuin te verdrijven, en ook om ons ‘geredde’ ALDI palmpje nog een kans te geven. In de pot deed ie het een tijdje erg goed, maar ineens geeft ie er de brui an. Dan maar in de grond, on verra!

Uh? Pech?? Autopech?? Nou niet echt, alhoewel…. wel pech met de auto, met Vrouwe Fortuna dan wel te verstaan. (Nog) niet letterlijk, maar toch…

De trouwe blogvolger heeft al het een en ander meegekregen van wat er allemaal al mis ging na aankoop hiervan. En nu weer het volgende: via een nieuwsbrief van de NKC waar we sinds december lid van zijn bereikte ons eind december het nieuws dat Ford (Nederland welteverstaan) nu eindelijk erkent dat er een heftig probleem is met de 2.2 TDCi 130 CV motoren in een Transit, gemaakt tussen maar liefst januari 2006 en oktober 2010. En ja, die zit er bij ons in. Om heel kort te zijn: deze motoren lopen een heel groot risico om vast te lopen door een probleem in de verstuivers, en als dat gebeurt, ja….. reken maar uit.

Er is nu volgens Ford (NL) een softwarematige update beschikbaar, maar die wordt uiteraard door Ford niet voor iedereen zo maar even toegepast. En daarnaast moet de wagen ook picobello onderhouden zijn etc. om dit risico niet te lopen, want het heeft ook met onderhoud en gebruik van schone diesel te maken.

Jaja, zijn wij weer lekker mee. Want ten eerste: ga maar eens naar Ford FR hiermee. Zijn zij al zover?? Wij denken van niet. En ten tweede: van dat onderhoud is bij ons al gebleken dat ze er met de pet naar hebben gegooid als we alle problemen die we tot nu toe al hebben gehad (ze heeft in totaal al 1,5 mnd. in de garage gestaan voor reparatie, en dan nog konden we steeds weer terug), tja…. Dan ga je wel achter je oren krabben. Eigenlijk al heel fijn dat we zonder problemen op vakantie zijn geweest, en dat we heen en weer naar NL hebben kunnen gaan zonder panne.

Nu is er nog garantie op, maar ja, na die garantie…

Dus…. weer verder denken. Want: we vinden het camperen wel ontzettend leuk! Zeker ook omdat de honden dan lekker mee kunnen…. En willen dit graag voortzetten, en als we het dan toch anders gaan doen, dan toch graag met iets meer ruimte…. Alles wat erin moet zitten zit in Vrouwe Fortuna, maar iets meer ruimte zou lekker zijn.

Goed, dan maar weer de opties gaan bezien. Want al deze informatie over de Ford motor is op Franse sites wel te vinden als je goed gaat zoeken op forums, maar nog niet wijd verspreid zoals nu in NL. En dus nu nog kans op een goede inruil voordat dit wel bekend gaat worden en de waarde gaat dalen en ze ‘m evt. niet meer willen inruilen. Want zo werkt dat nu eenmaal met dit soort info. Zucht. Terwijl het helemaal niet zo hoeft te zijn dat ie vast gaat lopen, alleen de kans is erg groot. Zucht. En dat willen we nou echt niet riskeren. Da’s logisch.

De afgelopen weken al grondig onderzoek gedaan, veel informatie online gelezen, tests bekeken, bij camperdealers in de buurt geweest, etc. En dan kom je toch altijd tot de conclusie dat aanschaf van een nieuw vehicule de minste problemen geeft, ook omdat er dan nog 2 jaar fabrieksgarantie op zit. En ook afschrijving e.d. zijn een stuk minder, campers blijven nog enorm hun waarde houden.

Maar ja, de financiën hè? Altijd lastig. Maar toch kijken naar wat evt. mogelijk is. Het kan toch niet zo zijn dat onze centjes altijd maar in stenen vast blijven zitten??? Zeker nu we ‘klaar’ zijn met het alleen maar centjes in het pand pompen…

Vooral heftig aan het nadenken over een errug goed voorstel voor een supergave nieuwe (grotemensen ) showroommodelcamper waar we beiden weg van zijn, waarbij we voor Vrouwe Fortuna zelfs nog meer terug krijgen dan wij er voor betaald hebben.

Wordt vervolgd dus. In positieve zin dan, hopen we…..

En ondertussen ook druk aan het bedenken van nog meer receptjes. PP heeft een erg lekker cocktailtje in elkaar gedraaid, die zeker op het menu komt.

En voor onszelf mijn magere variatie (met alleen spekreepjes, geen varkenspoten waar ik namelijk zelf van griezel!!!) van erwtensoep. Begint al weer lekker te ruiken!!

En dit niet alleen omdat het snertweer is, want vandaag nou net een wat aardiger dag, het zonnetje komt er nu zelfs een beetje door….. misschien dat de in NL gekregen bollen dan eens eindelijk de grond in kunnen….

Nou lekker dân!!! Wat een snertweer, meer kan ik er niet van maken. Regen, regen en nog eens regen. Gelukkig staat het vanaf morgen iets beter op de planning, maar eerst zien dan geloven. Zoals gezegd goed voor de skiërs, want er lag nog geen sneeuw in de Pyreneeën en nu volop. Maar voor onze gasten toch wat minder. En voor onszelf ook, wij hebben die mooie dagen rondom de Kerst hier ook gemist

Maar goed, daar kunnen we dus helemaal niks an doen, an dat weer. We zijn dus maar met onze goede voornemens bezig. Eh…. in deze tijd van het jaar dus: een boekkie lezen, puzzeltje maken, computers schonen, jaar afsluiting en van dat soort geneuzel.

Bajou krijgt er een zwaar hoofd van…

En uiteraard ook alvast weer verder met het bedenken en uitproberen (en proeven… heel vervelend!!!) van nieuwe recepten. Want ook dit jaar weer veel terugkerende gasten, en dus nieuwe receppies nodig.

Van de hand van PP

en een maaltijdsalade, beetje van Corry en beetje van mezelf

Mooie beslissing toch??? Aan al onze blogvolgers wensen wij ook een prachtig mooi nieuw jaar met mooie nieuwe ervaringen, in goede gezondheid toe, en wie weet wel (weer) met een vakantie op Ferme Beauregard!!!!!

Na onze aankomst weer hier thuis afgelopen maandag lekker aan de poets geweest, onze gasten ontvangen en gezellig samen gegeten. Behalve Sfinky die mij gedurende 2 dagen geen blik waardig gunde, waren de andere poesbeesten heel blij dat we er weer waren. Ze waren ook liefdevol verzorgd door onze buuv + kids (alhoewel mijn poesbeesten toch die drukte van de kids niet erg op prijs stelden, zoals wij begrepen) en poezemoeder Corry.

VIP had zijn plekkie eergisteren ook al weer gevonden… de puzzelplaat moest er voor op zij, maar dat deert hem niet. De bollen mochten dienen als steuntje…. Ja, leven als VIP…

En de piemels??? Die zagen hun kans schoon nu het hout voorlopig even aan de kant is geschoven…. Of wordt het toch een vast plekkie????

PP stond gisterenochtend vroeg boven het vet, want er moest natuurlijk ook een Nederlands uiteinde van het jaar worden gevierd…. met bollen en flappen….

Ik zeg: een uitdager voor de top 3 van de AD oliebollentest!!

En … uiteraard… gisterenmiddag ook genoten van de bollen, flappen en bubbels bij Hans en Corry. Traditie, hè?? En ook Jik had allerlei lekkers gemaakt…. (ga binnenkort ff receppies daarvan bij haar scoren….)

Helaas konden we dit jaar (voor het eerst voor zover wij deze traditie nu meemaken) niet buiten in het zonnetje staan, want het regende en was fris.

Wat voor ‘The morning after’ inhoudt, dat er nu veeeeeel meer sneeuw ligt op de Pyreneeën. Prachtig!!!

Vandaag verder een rustdag. Die combi van bubbels en bollen moet tenslotte de tijd hebben om te bezinken, niet waar??? Alhoewel ik zelf nog steeds het gevoel heb dat ze volledig drijvend zijn in mijn maag…. wie heeft dat trouwens ooit bedacht, die combi???

Haha! Deze kwam ik net nog tegen op FeestBoek…. tè leuk om niet te delen… (ik ben ook fan van The Minions)…

was het bloedje heet…. de heetste zomer, die van 2003….. we stonden toen met onze trouwauto, onze tot camper omgebouwde oude Bedford-ambulance, te wachten tot de slagbomen opengingen en we De Markt van Delft op konden rijden….. om daar getrouwd te worden.

Wat een superdag was het toen! Daarna zijn we met dezelfde camper op huwelijksreis gegaan, onder andere naar Troyes. Vandaar de keuze van Troyes.

En nu dus heerlijk geluncht in Troyes om te vieren dat deze dag al weer 12,5 jaar geleden was. En uiteraard om te overdenken wat er allemaal in die 12,5 jaar is gebeurd….. niet weinig, dat kunnen we jullie wel vertellen!!! (Maar de trouwe blogvolger is daar al wel van op de hoogte…)

Eigenlijk waren we daarna van plan nog een nachtje in Troyes te blijven, maar omdat we toch op tijd weer thuis wilden zijn i.v.m. de naderende aankomst van onze gasten op 30 december, besloten we einde van de dag toch nog een uurtje of 3 te gaan tuffen. En zodoende al in de avond aan te komen in Vierzon.

Prima camperplek voor de overnachting, aan het water, en ook om gezellig de fles met prikkels die we van Hans en Corry hadden gekregen voor onze trouwdag te nuttigen.

De leuke bollenbak hadden we ook voor deze gelegenheid gekregen van mijn oom en tante, het maakte samen met de met de Sint gekregen kitchkerstboom een hele gezellige koperen-bruilofts-avond in de camper …..

Ja, dat krijg je van een ritje naar Nederland en Kerst aldaar vieren: dan bestaat daar toch weer die 2e Kerstdag, die in Frankrijk niet (meer) bestaat.

Maar ook deze hadden we voor geen goud willen missen!!! Want dit was familiedag in Zoetermeer, met dit keer niet alleen volwassenen, kinderen maar ook een keur aan honden…. 6 stuks maar liefst, waaronder 2 puppies…. dat geheel vlekkeloos verliep. Onze oude piemels hadden alleen af en toe een beetje last van een aan hun sik hangende pup, wat ze ietwat druk vonden, maar verder konden ze allemaal prima met elkaar opschieten.

Ook hier zijn we weer enorm verwend, met een geweldig buffet, en cadeautjes. Superlief!!!

Maar einde van de middag al weer tijd om te vertrekken: richting Troyes! Want daar wilden we persé zijn op de 27ste, om daar te vieren dat we die dag 12,5 jaar getrouwd waren. Ja, echt!!!

En dat lukte. We hadden wel het idee dat de TomTomTruus ons via alle omwegen mogelijk door België heen loodste, maar we kwamen uiteindelijk laat in de avond toch aan.

Werd in gepaste rust met pa en ma doorgebracht… nou ja, rust?? Tot aan het eten dan. Want wij zouden eten koken voor de ouwetjes … en dat ging heel goed.

Lekkere hertencarpaccio vooraf, en voor het hoofdgerecht lamsbout met broccoli en gebakken aardappeltjes.

En daar ging het mis. Nou ja, eigenlijk ging het goed, alleen staan de brandmelders in de flat wat (erg) gevoelig afgesteld. Gevolg: bezoek van de Brandweer!!! Uitgerukt met gillende sirenes en zwaaiende lampen!!!

O.k. dit had voorkomen kunnen worden als de dienstdoende dames bij de verpleging beneden het protocol niet hadden hoeven zoeken, en de telefoon bij zich hadden, en zo het telefoontje van de brandweer dat aan het uitrukken vooraf ging hadden kunnen beantwoorden, en kunnen zeggen dat het loos alarm was. Maar ja, dan hadden wij geen leuk entertainment gehad!!

Want op de vraag ‘dit vind je zeker leuker dan een oude film op tv’ kreeg ik van schoonpa een glimlach van oor tot oor!!! Hij had genoten!!!! Kijk, en dat is ook wat waard….

Was gepland als Parmentier-familie-avond in Westervoort. Gezellig! Een grote buffettafel met eten, ‘Auberge Espagnol’ zoals ze dat hier zo mooi noemen, en de kinderen konden onderwijl lekker met de honden spelen. En uiteraard toch weer cadeautjes…. veels te veel verwend!! Ook de honden….