Ferme Beauregard Les Pyrénées

Zo zag het er de eerste dag van het nieuwe jaar uit…

Dat beviel ons maar nix, dus we zochten een plekkie waar het wat lichter was (en zonder daarvoor al te veel te hoeven rijden…). En dat plekkie vonden we! Op een uurtje of 2 rijden van ons af. Voorbij Quillan, net in de Aude. Nu noem ik Quillan, da’s omdat het in dit plaatsje vrijwel altijd zonnig is. Volgens de Meteo France op mijn mobiel dan hè? En dat klopt vrijwel altijd ook. Dus ook deze keer weer die richting op. Ook een prachtweg, vooral als je het stuk van Quillan door de rotspartijen heen rijdt richting Axat.

We hadden onze zinnen gezet op het nogmaals bekijken van de kastelen van Queribus en Peyrepertuse, van een afstandje dan wel, en dat laatste lukte goed. Helaas was alleen de wind, die in de Aude meestal behoorlijk aanwezig is, ook nu weer lekker bezig, dus het bleef ook bij dat afstandje. Maar…. toch….. gezien! En…. blauwe lucht!!

De overnachting in Duilhac sur Peyrepertuse was ook weer prima, en de volgende dag weer op pad. Net onder het kasteel van Queribus ligt een klein plaatsje genaamd Cucugnan, waar we eerder langs sjeesden, maar nu prima de tijd voor hadden (en namen) om even te gaan bekijken. De moeite waard!!! Mèt uitzicht op het kasteel van Queribus, wat wil je nog meer?

Nou, nog een leuk dorp om te bekijken misschien?? En ja, dat vonden we. Genaamd Padern. Mèt kasteel, leuke wandelroutes en een aardig dorpje. Aan het water. Gevonden via de handige app Park4night.

Wat zo einde van de middag ontbrak was echter nog een lekker zonnetje…. en dat was nou net wat we toch nog wel zochten. Dus nog even doorgetuft, en al snel kwamen we weer via de genoemde app uit op het plaatsje Paziols. Daar was nog zon, en nadat we de eerste suggestie uit de app hadden bekeken en volmondig hadden afgekeurd (het was meer het depot van bouwmiddelen van een bouwfirma dan een parkeerterrein) kwamen we op een echt magnifieke plek terecht. In the middle of nowhere, via een smal en slecht weggetje te bereiken, maar de moeite echt waard!!! WOW!! Met uitzicht op het kasteel van Aguilar…. dat er in de zonsondergang zo uit zag….

Behalve de wind die ook daar ’s nachts lekker woei, was het een heerlijk rustige nacht. En ook nog in de zon kunnen ontbijten de volgende dag…

We dachten het kasteel ook nog even te gaan bezoeken, maar dat toegangsweggetje was zelfs PP te smal, dus we namen van een afstandje afscheid van het kasteel en vertrokken vanuit de winderige streken weer richting huis. Doel was om onderweg nog een leuk plekkie te vinden, en we onderzochten zo nog of Quillan zelf nog mogelijkheden zou hebben. Behalve de vreselijk onhandige spikkiesplinternieuwe camperplek die er in het plaatsje is aangelegd. Die behalve onhandig qua ligging, ook nog eens ongezellig en duur is.

Mwah… het werd dus een hele korte rondwandeling door het plaatsje, dat op mijn foto’s geweldig lijkt (uiteraard ) maar in werkelijkheid helaas tegenviel. Jammer….

Geen ideale overnachtingsplek dus. Dan op naar Couiza, waar we al eens waren geweest. Prima plek, aan het water. En buiten zitten was toch niet meer mogelijk, einde van de middag al te koud. Wel nog even heerlijk om een wandeling te maken, en weer een niet ontdekt stukje daar te vinden, met kerkje. Mooi!

en weer een mooie zonsondergang…

Het werd een hele koude nacht, en gelukkig werd een ‘gedropte dame’ met 3 honden die duidelijk van plan was om in een tentje aan de rivier te overnachten meegenomen door iemand die haar hopelijk een iets aangenamere nacht bezorgde …. brrrr…. zo’n klein tentdoekje met een verwachte graad of -2……

En na deze 3 heerlijke dagen weer richting HET vakantieparadijs: Ferme Beauregard!

Daar wachtte ons weer een geweldige zonsondergang op ons…. paradijselijk bijna..

het bijbehorende wijntje ontbrak echter….. een very DryJanuary voor ons. Het kan niet altijd feest zijn …. maar met een heerlijk koppie kruidenthee naar de Pyreneeën staren is ook niet vervelend. Maar dat ook niet voordat Sunny even gepoetst was. Het kostte PP moeite en een paar witte, bijna bevroren handen, want ook toen al weer behoorlijk richting vriespunt.

En ook de komende dagen worden hele lage temperaturen verwacht. En dat konden we gisterenavond al merken, de kachels stonden en staan nu nog roodgloeiend!!! En dan nog koude voeten hebben hè??

van 2018…… met …. de enige echte ‘Bubbels en Bollen’ van de Blokjes
Wat een prachttraditie!!

Vanochtend begon het nogal wit en koud (-0,1 graad maar liefst)

Maar gaandeweg de ochtend werd het beter…. en gelukkig: zelfs een zonnetje bij de Bubbels en de Bollen , wat zagen ze er overigens weer prachtig uit, en dit jaar voor mij een extra traktatie: oliebollen zonder krentjes en rozijntjes… Yesssss!!!

Het werd steeds lekkerder weer…..

En dat was mooi, zodoende konden we later in de tuin nog even de – ook inmiddels traditie – Oudjaarsfoto maken mèt uitzicht op de Pyreneeën…..

Heel even nog een laatste proost ook…

En piemels in de zon

En uiteraard de grootste vriendjes op de wereld samen op de foto!!!

Nu lekker in de warmte binnen. De laatste hand leggen aan de huzarensalade, nog zo’n traditietje…. en dan vanavond een conference en hopelijk veel muziek.

En dan… een Nieuw Jaar! Fijn! Want we kunnen niet beweren dat 2018 nou zo’n top jaar was, helaas

. Maar … op naar 2019. Nieuwe kansen, toch??

Ik durf wel hè?? Die laatste 5,5 uur…..

Ofwel…

Geniet er allemaal van vanavond!!! En tot volgend jaar!!!

Was gezellig! Hier in La Douce France bestaat de Kerst maar uit 1 dag: de 25ste december. Nou ja, ook de Kerstavond uiteraard. Maar die besteedden wij aan de voorbereidingen voor DE Kerstdag, en uiteraard ook om zelf alvast wat lekkers te eten.

We werden de 25ste wakker met een witte Kerst…

Even lekker een ontbijtje, en … an die Arbeit!! De voorbereidingen….. hangende hangop, kalkoentje wachtend op een lekker vullinkje en soesje….. Nom,nom,nom…

We bleven de hele dag goed op schema…. en ….. warempel: de zon kwam nog nèt ff kijken…. net voor en toen iedereen aankwam. Heerlijk genieten!!

Ff gezellig met elkaar aan een apérootje en de cadeautjes uitpakken en toen aan tafel.

Soeppie, proeverijtje, spoom, gevuld kalkoentje en als uitsmijter een geweldig gelukt toetje van manlief met gepocheerde peer in een kruiden/koek laagje op de al eerder genoemde hangop….. er werd heerlijk gegeten!!

En dan ’the day after’…

Geen officiële 2e Kerstdag hier dus, maar wij hielden wel een 2e dag. Met restjes…. heel vervelend… We hadden echt weer ons best gedaan om niet zulke ruime hoeveelheden te koken, maar toch bleef er weer genoeg over voor nog een dag (en nog een dag…. incl. nog wat restjes voor de piemels uiteraard). Hoe lukt ons dat toch altijd???

Een lekker rustig dagje … mèt nog een roséetje in de tuin, want ook toen kwam het zonnetje even tevoorschijn, en zelfs nog zo dat we lekker met een trui gewoon nog even in de zon konden zitten. Heerlijk!!

En gisteren?? Een soort 3e Kerstdag houden?? Nou ja, het was er mooi genoeg weer voor. Mooie heldere blauwe lucht, en dus ff een rondje met onze Gup rijden. Toen we nl. laatst met de camper richting Montsegur gingen kwamen we o.a. langs Roquefort les cascades en via Lavelanet weer terug langs Roquefixade. Die weggetjes naar deze bezienswaardigheden zelf werden niet aangeraden voor een camper, en dus nu wel prima met de auto.

Inderdaad met de auto goed te doen, ook weer een supertip voor onze gasten in de zomer om een leuk ritje te maken, niet al te ver uit de buurt.

Nu, in de winter, liggen de cascades al vroeg in de schaduw, en was het er erg koud, maar aan de andere kant van die heuvelrij waar Roquefixade ligt was de zon volop aan het schijnen. Heerlijk! Wat een pracht uitzicht!!!

En ook weer zo’n leuk klein dorpje om te bezoeken. We gaan zeker nog een keer terug, om daar 1 of meer wandelingen te doen, want die zijn er volop. En ook het kasteel gaan we dan zeker eens bezoeken! Dus weer heerlijk ideetjes opgedaan!!

En vandaag?? Waterkoud buiten, bah! Dus binnenklusjes. Blogstukkie dichten, wat administratie/jaarafsluiting en uiteraard de Top 2000 luisteren…. Yeh!!!

Het is al weer even geleden dat we van ons lieten horen op dit blog. Sorry daarvoor, maar er waren verdrietige omstandigheden, helaas. Mijn vader overleed eind november, en daarvoor reisde ik weer af richting het moederland. Het was een in meerdere opzichten verdrietige en onrustige tijd, gelukkig was er (schoon)familie waar ik op terug kon vallen, en inmiddels lijkt de rust weer te keren. En zal alles ergens een plekje moeten krijgen…

En nu dus bijna Kerst. We hebben al weer de nodige ‘proefkook’ sessies gehouden om ons menu voor morgen definitief samen te stellen. We mogen weer voor een klein kluppie kokkerellen, niet verkeerd.

En uiteraard staat ie weer: onze hysterische Kerstboom…. Jaja, hij blijft mooi Paars!!

Uiteraard werd er ook weer gewandeld de laatste week. Ff de conditie weer een beetje op peil proberen te krijgen. Streven is om in ieder geval iedere dag een km of 6 te lopen… en dat lukt heel aardig. En soms zelfs met prachtig weer… genieten!

Ook van de bijbehorende zonsondergangen ’s avonds als het overdag zo helder is geweest…

En zelfs een drankje in de tuin op de Kortste dag van het jaar…

Maar goed, het was niet altijd even goed weer, zeker niet toen PP ook nog een paar daagjes richting NL was. Maar ach, ik verveel me dan geen minuut hoor…

Ach…. het kind is zo lekker bezig, niet??

En jullie weten het hè?

Aan iedereen een hele fijne Kerstavond gewenst, en mooie, gezellige en warme Kerstdagen!!

En tussenin?? Ach…. een beetje tuinwerk….. wat zeg ik? Veeeeeeeeel tuinwerk!! Maar gelukkig nog superbe weer, dus ach….. we hebben toch vakantie, niet??

PP had (uiteraard) de zwaarste klus. Want …. dat boompje dat in de zomer neer werd gehaald? Weten jullie het nog?? Nou, geen kaboutertje gezien, dus die lag er gewoon nog. Klaar om eerst de takken van af te zagen en vervolgens in moten te worden verdeeld. (Daarna omhoog sjouwen, drogen en daarna klieven en daarna pas branden, maar goed….).

En afgelopen weekend was ie vastberaden om dat zaagklusje ‘even’ af te ronden. En zo geschiedde….

En uiteraard moest er even geproost worden op de voltooiing van deze heftige klus.

En hoe cool is het zitje dat er nu is gemaakt!!! Mèt tafeltje en voetenbankje.

Nu rest voor mij daar nog om de vlinderstruik die daar heftig aan het groeien is in toom te houden zodat je ook vanaf dat mooie plekkie een pracht uitzicht hebt…

Bijvoorbeeld op zo’n weer zo mooie zonsondergang. En gek hè: het verveelt nooit!!

En oh ja, nog in de rubriek ’totaal niet belangrijk maar wel handig om te weten’ en voor alle meelezers uit de buurt: binnenkort opent in Pamiers/grens St. Jean du Falga een vestiging van de Action.

Ofwel de AC-tion zoals ze hier plegen te zeggen. En dat naast een filiaal van de Zeeman (die al open zou moeten zijn volgens een informatiefoldertje, maar toen wij er langs reden vorige week was ie wel gevuld met artikelen maar nog niet open) en zoals we meenden op te maken uit de kleuren daar tussenin een CASA.
Of die laatste het gaat redden tegen die Nederlandse reuzen op, tja…. de tijd zal het leren, maar wat zeker is: de Foir Fouille die er vlakbij ligt gaat zekers weten niet blij zijn….

Wij dan weer wel, en als we altijd zien hoe druk het is bij andere filialen van deze winkelketens die er al in de buurt van Toulouse waren, zijn wij niet de enigen.

zo vrolijk, zo vrolijk….
Deze dan…. hij was al weer lekker met de bal aan het spelen gisteren toen we in de tuin bezig waren… een goed teken, niet??

Het was gisteren ook prima weer om in de tuin te werken. Vandaag weer een regenachtig dagje. Kunnen de stekken die weer van de voorkant ook naar achteren zijn gezet mooi aanslaan….

Kunnen wij binnen weer verder aan de sites werken en wat nieuwe receptjes uitproberen. Want ook dat gaat gewoon door. Altijd wel grappig dat mensen zeggen dat wij behalve de zomer de rest van het jaar lekker vakantie hebben…. jaja!

Het kan allemaal wat meer in ‘eigen tempo’ zeg maar, maar dat laat onverlet dat het wel allemaal moet gebeuren. Maar wij klagen niet hoor! Best uit te houden zo….

En genieten van weer pracht zonsondergangen….

Hond met uitzicht…

Zelfs tijd om ’s avonds weer verder te werken aan de diverse projectjes. Haken lastig?? Welnee! Kijk maar, heel makkelijk, iedereen kan het!!

En uhhh… haken een mutserige hobby???? Eg nie!! Ik bevind me in uhhh…. ‘goed’ gezelschap…… eens kijken of ik nog wat kan bijleren, hahaha!

Ach…. het blijft tenslotte ook handwerk…. (onder andere…. )

Zoals bekend loopt Bajou al geruime tijd met een luiertje rond. Alleen binnen in huis en in de camper uiteraard, buiten maakt niet uit. Last van een ‘oude-mannen-kwaaltje’ zeg maar. Maar ja, dat druppelen dat ie een jaar geleden nog deed, werd steeds meer en vorig weekend ineens incl. behoorlijk wat bloed. Not good dus.

Op de echo bij de dierenarts bleek dat ie naast een vergrote prostaat een behoorlijke infectie van de prostaat te pakken had en ook nog eens behoorlijk wat cystes op die plek had. Oeioeioei!! Behandeling d.m.v. een injectie die een ‘chemische castratie’ inhield en forse antibiotica voor een week. Dan deze week in principe weer terug voor controle, maar ook, als dit inmiddels beter ging, voor een castratie. Want dat zou dan de oplossing moeten zijn. Wellicht zelfs helemaal niet druppelen meer. Tja…

Het ging na die injectie inderdaad gelukkig snel beter, geen bloed meer en minder ‘druppels’. Dus gisteren voor die castratie, want ook de cystes bleken afgenomen in de afgelopen week. Arm Poetje dus…. bal-loos Poetje ….

Gisterenmiddag mochten we ‘m weer ophalen, en hij was best zielig hoor! Zo wakker worden zonder vrouwtje is 1 ding, maar bij dit soort dingen is er maar 1 iemand die hij wil: het baasje!!!

Eenmaal thuis was ie erg moe, en sliep ’s avonds lekker op zijn dubbele matrasje.

En ’s nachts hield het baasje zijn poot vast: hij mocht naast het bed slapen beneden. Jaja, je hebt kinderen of niet hè?

Vandaag was het weer heel lekker weer voor het grootste deel van de dag, en dus heerlijk buiten in de tuin aan de slag. Voor Poetje met kraag dan …. want … poetsen is zijn grootste hobby… en het is niet echt de bedoeling dat ie zelf de hechting er al uitfrunnikt…

En dat ie dan overal (en vooral tegen ons) aan loopt…. pfff… ik verdenk hem ervan dat gewoon express te doen!!! Maar gelukkig is ie vrolijk, drinkt goed en eet lekker. Dus ook wij weer blij!! En nu samen met zijn grote vriend weer op een kleed bij de open haard.

OOOOOPSSSS!!!