Ferme Beauregard Les Pyrénées

Oeioeioei, wat een hitte afgelopen weekend! Steeds fors boven de 30 graden…..Gelukkig maar, zo konden onze gasten heerlijk in en aan het zwembad vertoeven….

Gisterenavond ineens echter een enorme roze lucht, uit het Oosten en richting Noorden…. Oeioeioei, dat kon niet veel goeds betekenen!!

Maar na wat heftige lichtflitsen, wat behoorlijke klappen en forse wind was het ineens ook weer over. Geeneens regen erbij. Ze voorspellen voor de rest van de week ook weer onweer, maar we zullen zien….

Nog even een plaatje van de geweldige lavendel en de lavatera….. Ieder jaar weer genieten om hiernaar te kijken!!

Nou, en toen werd ik vandaag gebeld dat we ons Fortuintje vanmiddag konden ophalen….

Gisteren hadden ze me al netjes op de hoogte gehouden van de voortgang: ze belden in de ochtend dat ze Ford gingen raadplegen, uiteraard omdat ie in een Ford Transit bus is gebouwd. En eind middag dat ze van Ford hadden gekeken en aangegeven wat het zou kunnen zijn. Ofwel iets kleins dat ze met losschroeven zouden kunnen ontdekken, ofwel …. tja…. de hele bak eruit zou moeten. En dat zou wel eens langer kunnen gaan duren…Het was duimen geblazen….

Het bleek dus met losschroeven schoonmaken, iets afstellen opgelost te zijn. Iets dat kan voorkomen bij een dergelijke auto, want een camper wordt natuurlijk niet het hele jaar door gebruikt (door de meesten dan hè??), en dan kan het zijn dat sommige dingen wat vast komen te zitten. Gelukkig niet vastgeroest, want dat was in het geheel niet het geval. Ook weer een geruststelling, want dat betekent dat ie toch netjes was gebleven, misschien zelfs wel overdekt gestald??? Geen idee, maar na een klein testritje met de mechanicien sjeesden we huiswaarts om de piemels in te laden, en nog even lekker te toeren. Want het was de laatste ‘vrije’ middag voordat onze gasten morgen arriveren….

En we besloten het gelijk goed aan te pakken: naar plateau De Beille!!! We gingen hier van huis met 32 graden, aldaar was het op ruim 1600 m. stukken frisser (ook doordat ineens de zon verdween achter grote grijze wolken), en na de afdaling en verdere rit langs mooie groene wegen ook nog even regen gehad.

En…. deze hele aparte lucht, in de buurt van Ilhat. Gelukkig moesten we richting het lichte gedeelte….

Want aangekomen thuis was het hier nog steeds in de 30 graden…. en benauwd. Nu inmiddels ook een behoorlijke wind, dus wie weet wat er vannacht allemaal nog gaat gebeuren…..Fortuna lijkt in ieder geval weer goed te rijden. Alleen nog af en toe een piepje, maar dat gaan we volgende keer maar weer bekijken. Jammer dat we door deze vertraging alleen geen rondritje hebben kunnen maken om ‘m aan diverse vrienden hier te laten zien. Dat houden ze dan nog tegoed

Na van die zwoegdagen, vonden we dat we vandaag weer een dagje ‘uit’ hadden verdiend. En dit maal ging de reis naar…… Etang de Lers, in hippieland!

Prachtige rit erheen, ideaal met alles bij je, inclusief piemels, dus top!! Heerlijk daar gestaan (staan we niet leuk zo, tussen al die grote-mensen-campers ?)

Lekker geluncht, en van het meer genoten. Izzy en Bajou ook, die namen op een onbewaakt ogenblik ineens een duik…… Oeps, en er stond nog ‘niet zwemmen’, maar ja, dat kunnen zij ook niet lezen…

En vervolgens weer terug via Massat, Col de Port (waar de laatste foto van is) en Tarascon.

Maar toen…. wilde de versnelling niet meer in z’n 3…. en vervolgens deed alles het weer, om tenslotte alleen nog maar in 3 en 4 te kunnen blijven…. Op geen enkele manier in 1,2, of 5 te krijgen….

En dus…. maar de snelweg van Tarascon naar Pamiers gepakt, rustig kachelend in z’n 4 en bij de laatste rotonde een beetje uit de bocht omdat ie in 3 best hard ging, maar om uiteindelijk nèt voor (nou ja, eigenlijk nèt na) sluitingstijd bij het camperbedrijf op de stoep te staan.

De monteur geloofde ons verhaal eerst niet, ging mee en moest tot zijn verbijstering ook constateren dat er met geen 100 pk beweging in te krijgen was, en haalde meteen een auto voor ons zodat we naar huis konden rijden. Tja, want met Fortuna in 3 of 4 naar ons huis, dat gaat niet. Morgenochtend wordt er gelijk naar gekeken. Het was wel het gesprek van de dag weer, net bij het weggaan onder de monteurs daar, en ook de verkoper was verbijsterd….. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt!!!
Gelukkig hebben we een jaar garantie!!!

En hadden we dit dagje uit ‘binnen’. Da’s dan weer een geluk bij een ongeluk, en ook dat het hier ‘in de buurt’ nog gebeurde, en niet boven op een berg of onderweg naar Narbonne……

Maar toch vragen we ons af en toe af: waarom hebben wij dat weer?????

Terwijl PP zich vanochtend vroeg stortte op het schilderen van de stoeltjes, deed ik nog verwoede pogingen het onkruid te bedwingen… Maar ja, afgelopen nacht weer een paar druppels regen gehad, en met dit zonnetje nu weer….. niet tegenaan te werken!!!

En tussendoor moest ie zich nog even in een aparte stand begeven om de onderkant van de mooie tafel toch ook nog even een laagje beits te geven…. Vanaf het terras van het zwembad gekeken was dit nl. een raar kaal gezicht. Tja, en da kan nie hè??

Het was een puffend warme dag, 31 graden gaf de thermometer einde van de dag aan. En dus waren de stoeltjes lekker snel droog, en konden mooi aan de tafel worden aangeschoven. Voilà!! Weer een klus geklaard.

PP had er zoveel zin an, dat ie ook gelijk aan een deel van de hoofdtoegangspoort begon. Die moesten toch eindelijk ook eens een beurt krijgen, na inmiddels al 3 jaar hangen…. (als het er geen 4 zijn???).

Ikzelf had nog steeds de geweldige klus liggen om de spandoeken uit de pergola’s die kapot waren gewaaid te proberen te repareren. En dat lijkt gelukt. Nu nog iemand vinden die ons zo’n apparaat kan uitlenen waar je van die ijzeren ringen mee inslaat….. ofwel een winkel vinden om zo’n ding aan te schaffen…

De prachtige eerste dag van juni werd o.a. besteed aan het maken van een tafel. Een
4 m. lange tafel om precies te zijn, zodat bij goed weer ook lekker buiten kan worden gegeten bij onze table d’hôtes. Met uitzicht op de Pyreneeën….. Wat wil een mens nog meer?

Heerlijk weertje met af en toe wat wolkjes, dus perfect om zo’n klusje aan te vangen.
En wederom dus: schuren, schilderen, schuren, schilderen en…. timmeren….

Einde van de dag stond ie er!!

Aangezien er ook nog stoeltjes bij moeten, en we die wel hebben maar die ook hardnekkig af blijven geven, ook nog maar even schuren. Zodat ze vandaag geschilderd kunnen worden…

Bajou had het overigens het beste begrepen

’s Avonds een supertoetje: aardbeesten uit eigen tuin!!! Yummie!!