Yehyeh, we leven nog hoor!!! Tja, en af en aan is er weer internet. Maar nu is er weer verzekerd dat het eind januari is opgelost. En ja, soms lijkt het goed…. ach, we wachten af. PP heeft zijn ‘site-creating’ activiteiten maar uitgesteld, want daar is toch echt meer voor nodig dan steeds een uitvallende verbinding.

Onze ‘vakantie’ ook weer voorbij. Nou ja, vakantie…. Toch nog best weer wat werk verzet. De lades voor in Sunny zijn inmiddels geschilderd en aangebracht. Helemaal super!!

Er werd behoorlijk wat geruimd weer in huis, en nog even doorgeëxperimenteerd met recepten voor het a.k. seizoen. De boekingen lopen nog steeds grandioos!! Helemaal goed!! Zelfs al bepaalde periodes helemaal nokkievol!!! Jaja…

En ook de eerste tekenen van de ‘grand froid’ zoals ze dat hier dan steeds noemen al weer ondergaan. Errug koud was het!! Maar ieder nadeel heb z’n voordeel: ook weer prachtige plaatjes!!!

Wat jammer was dat ons geplande daagjes uit naar Narbonne plage werden verdreven door wind. En dan letterlijk…. want daar woei het enorm, en nog steeds. Dus dat stellen we maar even uit. Hier ook nu nog koud en soms errug nat, maar ja.

Maar… doordat we er waren konden we weer direct melding maken van en getuige zijn van het behoorlijke waterlek bij de buren in de tuin. Buum was met 2 van zijn meiden net voor een 4-tal dagen aangekomen in de middag toen ik de volgende ochtend met het honden uitlaten weer water hoorde lopen. Net als de vorige keer. Toeval wilde dat er net bij het teruglopen een meneertje van het waterbedrijf langskwam, en die heb ik staande gehouden. De melding was dus snel doorgegeven, alleen was er nòg zo’n lekkie te repareren en die ging voor. Dat was net voor de kerk bij Bajou, van ons af gezien. Daardoor duurde het een dag voor ze konden komen (en dus een dag doorstromen van het water !!!), waarna na een behoorlijke graafsessie in de ochtend (en een aardig gaatje in de grond) geconstateerd moest worden dat ze nog niet diep genoeg zaten en ook niet op de juiste plek. Conclusio: zwaardere graver nodig… Jawohl! Die kwam in de middag, met andere equipe, en toen was het best nog snel gepiept. Weer ff een klemmetje erop en … klaar is Kees!! Gaatje dicht en…. gaan!

De buum achterlatend met een lekker hooppie blubber… want lekker volgezogen klei en inmiddels nog een buitje er overheen…. ach… het klinkt wel weer in…. zullen we maar zeggen!

Diezelfde buum had overigens wel heel veel pech dit keer… was met RyanAir naar Carcassonne gevlogen en moest zondag terug. Maar kennen jullie dat verhaal van die buurman die terug naar huis moest vliegen?? Nou?? Die ging niet! Eh… nee. Om een heel lang verhaal kort te maken: zondag ging hun vlucht niet – vliegtuig stuk – en geen mogelijkheid voor een andere RyanAir vlucht, maandag lukte ook niet, en dus gingen ze dinsdag pas weer terug. Nou ja, niet allemaal. Want oudste dochter moest toch echt tentamen doen, en die werd maandag al op de trein gezet naar Marseille om van daaruit te vliegen, en buum zelf met jongste dochter dus op dinsdag terug. We hadden wel met ze te doen hoor…..