Werd zoals gezegd doorgebracht met het maken van een hek om de tuin heen, om zodoende de koeien op afstand te houden.
We hadden geluk: Tante Ans en Ome Henk, die op een camping net achter Foix staan, hadden nu net vandaag zin om even langs te komen, en boden spontaan aan om te helpen. Uiteraard niet voordat ze een uitgebreide rondleiding hadden gekregen. Want het was 6 jaar geleden dat ze hier waren geweest, en er is best wel iets (understatement of the year) veranderd sinds die tijd. Ze waren zo enthousiast!! Dat doet ons uiteraard ook weer goed. En wat zij, net als mijn pa, ook zeiden: we hebben de foto’s wel gezien, maar dat zijn slechts foto’s. Als je het in het eggie ziet dan is het nog weer heeeeeeeeel anders!!!! En veeeeeeel mooier!!!!
Maar toen aan het werk dus. Overigens hadden we ’s morgens vroeg om 6 uur de eigenaar van de koeien (uiteraard!) al gebeld, maar er werd niet opgenomen. Later belde ze wel terug, en kwam langs. Alles laten zien, en nu waren ze toch ook wel geschrokken. Ze zouden direct aktie ondernemen om de afrastering onderaan hun terrein provisorisch dicht te maken, en vandaag daar weer een normale stroomvoorziening op aan te sluiten. En op komen ruimen. Tja, het is in ieder geval wat.
Het lukte de mannen om alle paaltjes te slaan, en zelfs al een stukje gaaswerk er tegenaan te krijgen. Moeten eerst weer een nieuwe rol kopen, meer hadden we niet in huis. En daarnaast ook nog wat draadjes gespannen, ’t is niet veel, maar in ieder geval een 1e barrière.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
De familie konden we natuurlijk niet met lege maag laten vertrekken, dus gezellig met elkaar gegeten, waarna ze weer terug gingen naar de camping.
Rond 23.00 uur gisterenavond wilden we de barrière controleren, toen we de troep koeien weer aan de overkant van de weg in het terrein zagen staan. Dus nog niet bij ons, maar goed, in dat stukje daar zouden ze ook niet mogen zijn als de provisorische draad zou hebben geholpen. Maar weer bellen dus, en gelukkig kwamen ze weer en hebben de koeien weer teruggejaagd.
PP is voor de zekerheid toen maar in 1 van de kamers gaan slapen, met deur en raam open zodat als er iets zou zijn, dat ie daar in ieder geval snel bij zou kunnen zijn. Maar ja, dan ben je – en ik ook, net als Bajou overigens – alert op ieder geluidje en dat is niet nachtrust bevorderend, dus een beetje brak zijn we nog wel….. Vandaag maar even rustig aan. Hopen we dan…..
