Na de Vide Grenier op zaterdag wordt in Lezat in juni altijd de Fete de St. Antoine gehouden. Lui als ik ben ga ik niet helemaal napluizen waar dit allemaal over gaat, maar het is zeker de moeite waard. Vanaf heel vroeg ’s morgens worden allerlei bloemetjes met heel veel securité in mooie vormpjes gelegd om nog even te kunnen worden aanschouwd voordat de processie er dwars overheen wandelt. Jammer. Maar goed. Aangezien oom en tante rond middaguur in Blagnac zouden aankomen, en onze gasten uiteraard nog een heerlijk ontbijtje met verse broodjes en croissants van de warme bakker verwachtten, kon er niet heel veel tijd worden besteed aan deze mooie bloemenpracht. En uiteraard begon de processie op zijn frans niet om 11.00 uur, maar behoorlijk later (pas 11.30 hoorden we later van onze gasten), dus helaas…. ik moest en route…
An en Nico waren mooi op tijd, zelfs vroeger, geland, maar koffers lieten even op zich wachten. Gelukkig maar, want toen ik vanuit Lezat richting Toulouse reed, kreeg ik een bak water over me heen….. tezamen dan met nog tig andere automobilisten op de snelweg. Max. snelheid was zo’n 40-50 km. en ook de Fransen hielden zich daaraan, en dat wil dan wat zeggen. Maar goed. Rond 14.00 uur kon op zondag worden ingeklokt op Ferme Beauregard, en zaten we allemaal aan de koffie met een stukkie Frans stokbrood. Even een korte rondleiding in de stromende regen, en vervolgens nog een heel gezellig maal met de andere gasten.
Vanochtend ook nog regen, helaas. Maar de voorspellingen geven beter weer aan, zelfs einde van de week en in het weekend tropisch! We kunnen niet wachten….
Onze gasten vertrokken vanochtend weer, en nadat er ongelofelijke pogingen waren gedaan onze prachtige door www.virga.nl gesponsorde compu ook in de hangar aan de praat te krijgen (wat tot op heden helaas niet lukte, waarschijnlijk ligt ook hier Orange weer dwars) nog even een uitje om ook An en Nico een stukje Ariege te laten zien. Carla Bayle gezien en ook St. Ybars. En einde middag toch nog weer in een zonnetje kunnen zitten.
Een dag met een zonnetje en toch ook nog een randje…. Want toen Niek en ik de honden wilden uitlaten rond middaguur vonden we onze ‘buitenkat’ Tigre (ook wel TiekTiek genoemd) dood aan de weg. Een of andere superdebiel vast die zeker moet hebben gevoeld dat ie iets raakte, maar gewoon is doorgereden….. Uiteraard hebben we een mooie plek voor ‘m gevonden onder de walnootboom….. Rust zacht Tiekie… nog even een klein plaatje erbij van één van de laatste wandelingen met de honden samen, want dat vond ie altijd zo leuk, meewandelen…
 |
