‘Ut is nie te geleuve’ zou Joske zeggen, maar het regent nog steeds…. en maar weer… en nog steeds. Net als het wat minder lijkt te worden en ik met de honden ff een frisse neus wil halen, komt er halverwege de wandeling weer een miezerbuitje naar beneden….. je weet wel, zo’n buitje dat niets lijkt voor te stellen maar waar je echt totaal van doorweekt raakt.
Tja, en wat zit er dan op als je hubbie gezellig bij zijn pa en ma aan een wijntje en verwennerijtjes zit???
Het hier ook maar gezellig maken, met mijn eigen 2 mannen…. en nog wat ander viervoeterspul. Aandacht…. dat is wat ze willen, want vooral Bajou is toch altijd wel heel errug aan het baasje gehecht, en loopt bij het minste wat ie buiten hoort alweer naar de deur. Dus maar veel knuffelen en lekker de open haard opstoken zodat ze er lekker voor kunnen liggen.
Voor mij mooi even tijd om o.a. behoorlijk wat achterstallig papierwerk onder handen te nemen, en voor de gezelligheid mijn werkterrein maar naar beneden verplaatst zodat de mennekes lekker voor de kachel kunnen blijven liggen. 
