Eindelijk konden we dan zelf even vakantie gaan vieren. Onze gasten gingen zaterdagochtend heul vroeg weg, en na het nodige was-, schoonmaak- en strijkwerk heerlijk van de zon genoten. Zondag waren er maar liefst 2 vide-greniers in de directe omgeving, maar omdat het in de nacht van zaterdag op zondag nogal geregend had en het ineens een graad of 10 kouder was, was er niet zoveel opkomst. Niet van de standhouders en ook niet van de bezoekers. Jammer. Nog wel een leuke aanvulling op ons theeservies kunnen scoren…. 
Ennuh, nou ja, vakantie?? Het tuinwerk ging nog wel even door. En omdat dinsdag bij de dechetterie weer kon worden gestort, nog maar even heel veel struiken en bomen gesnoeid. Weg is maar weg, niet??
Gisteren heerlijk uit gegeten bij de Blokjes, waar PP nog even werd uitgehoord door Hans over aapjes en andere technische telefoonzaken 
Vandaag eindelijk een hele dag niets gepland. Hekken dicht, wat zoiets betekent als ‘niet storen s.v.p’ of ‘nu ff even niet’, maar helaas!!! Nou ja, helaas????
Het hoofd van de jachtvereniging stond ineens aan de deur, met een vuilniszak in zijn handen, een bloederige bende erin en een uitstekend stuk poot. Overigens direct gevolgd door Izzy, die niet eens de moeite had genomen om te blaffen, maar direct achter zak en inhoud aanging….
Tja, wat was het geval?? Iets van een jaar of zo geleden vond er een jachthondenconcours plaats, in principe vlakbij ons, maar een aantal van die honden was dusdanig uit koers geraakt, dat ze letterlijk ons bijna omver liepen op ons terrein en door al onze perken banjerden. Gevolg: honden en katten in de stress, wij idem, en ik weer met een boze kop op de jagers af. Heel even met die man toen staan praten, maar omdat het concours inmiddels was afgelopen, en de overwinning duidelijk al was gevierd, was er (ook door zijn heftige accent) niet echt veel te maken uit wat hij te zeggen had. Kwam er op neer dat het hem heel veel speet, en dat ie het goed zou laten maken. Dat dacht ik toen dat ie zei. Maar nooit meer wat gehoord of gezien.
Tot ik ‘m een paar weken geleden ’s morgens met de honden op de wandeling tegenkwam. ‘Of ik hem nog herkende’, uhhhhh…. jawel….. en ‘of het nog goed was gemaakt’. Dat maakte ik er dan zelf maar weer van, want wederom niet echt goed te verstaan. Op mijn ‘non, désolée’, zei ie ‘komt goed’ en we namen afscheid.
En toen, dus eind deze ochtend dit cadeautje:
En dan….. wat doe je dan??? Jawel, jawel: Corry bellen natuurlijk!! Want die weet altijd raad. En ze kwam heel lief even voordoen hoe het ontleden van zo’n halve ree, want dat was het, in zijn werk gaat. Nou heb ik daar niet zo’n sterke maag voor, dus PP nam de honneurs waar. Inclusief zagen etc. (Ik heb heel laf af en toe dus een fotootje gemaakt, dan snel de keuken weer uit, want niet alleen die bloederige aanblik maar ook de weiïge lucht gaf toch wat rare neigingen aan mijn maag…)
 |
 |
 |
 |
Maar uiteindelijk ligt ie nu heel mooi ontleed in reerug, bout, poot, filet en andere zaken in de koeling. Moet ‘besterven’. En dan weer ff googlen op receptjes.
Jaja, zo leer je nog eens iets hier op het platteland!!!!
En nu verder met: heerlijk vakantie!!! Als jullie ons zoeken, wij zijn er even niet!!!
