Ferme Beauregard Les Pyrénées

vliegen we de maand juli weer in….. En dat merkten we al. Niet aan het weer overigens, want dat was overdag zozo, maar einde dag en nacht regen. Goed voor de plantjes, dat dan weer wel.

Er waren nog 1001 dingen te doen voordat onze gasten van afgelopen weekend helemaal up-to-date in hun verblijf voor een week konden, zowel in de kamer als een gite. Kleine dingetjes, zoals tòch nog even wat plekjes op de wanden bijwerken, tòch nog even maaien waarbij uiteraard op dat moment net de veer onderop sprong zodat ie besteld kon worden en de maaier nu weer operationeel is en nog wat van dat soort dingen. Tja….

Maar alles weer gelukt, de gasten konden hun intrek nemen in resp. kamer en gite en voor iedereen was gisteren een rustdag. Zelfs voor ons een beetje, nog nèt even voor de boel vol zit. Want vanaf dinsdag weer gasten erbij, donderdag en dan vanaf zaterdag weer volle bak. Gezellig, we hebben er zin in!!

Maar even tijd dus. En 2 weken geleden had een stel dat in Carla Bayle een vakantiehuis heeft al een berichtje gestuurd of ze eens een keer konden komen kijken bij ons. Wie weet een optie voor evt. gasten die ze wel eens hebben en zelf niet kunnen herbergen. En sowieso leuk om ze eens echt te zien, want PP had al wel eens een klusje gedaan bij ze in het verleden, en ik had ze ook wel eens gezien in het voorbijgaan op een markt of zo, maar niet echt gesproken. Maar zij staat wel bij mijn Facebookvrienden, en zo kon ik al wel eerder haar werk, quilts, bewonderen via Facebook.

Zodoende kwamen ze gisterenochtend even een kopje koffie drinken, èn werd ik verrast met een prachtige quilt!!! Ik had op Facebook bij een overzicht van wat ze gemaakt en gepost had blijkbaar al eens aangegeven dat dat mijn favoriet was, en dat was onthouden. Lief hè??

Maar, wat doe je dan met een zo’n leuke, vrolijke hippy-quilt? Je kunt ‘m op een bed neerleggen als sprei, of als deken gebruiken, maar…. daar vonden we deze beiden eigenlijk te mooi voor. En dus even wat vlijtig stikwerk van mijn kant, manlief wat oogjes laten indraaien, laddertje te voorschijn, een ophangplekkie gevonden, en …. tataaaaaaa!!

Nu hangt ie te pronken in onze hangar!!Wij vinden ‘m hier geweldig staan!!

En …. Aapje Ankie, die ik nog net even voor de drukte afmaakte, mocht met hen mee! Voorlopig logeert ze in Carla Bayle, om vervolgens weer door te reizen naar…??? België??? Nederland??? Verrassing!!! Ze gaat vast iemand blij maken, en das leuk!! Daar doe ik het voor: eerst zelf leuk vinden om te maken en daarna leuk als iemand er blij mee kan worden gemaakt……

Zoals gezegd, reisdoel op 10 juni was Oradour sur Glane, laatste tussenstop op de reis terug naar huis. Waren we vorig jaar al geweest, al zo onder de indruk, en nu wilden we er eens alleen rond kijken. Zonder foto’s maken, dat leidt af, en dus op weg.

Aangekomen in Oradour was het rond lunchtijd, en we dachten even ergens een leuk lunchmenuutje te gaan scoren. Kwamen we in het centrum aan, wel errug druk. De camperplek was zonder problemen te bereiken, maar in het centrum alles afgesloten. Huh?? En allemaal mannen in zwarte pakken, en mannen in uniformen. Rondom het gemeentehuis.

PP zei als geintje: goh, het lijkt wel of Macron hier komt…. het werd steeds drukker, en toen toch maar even gegoogeld…. En jawel!! Macron werd weer (terug) verwacht. Hij bleek daar in de ochtend in het oude dorp een hele bijeenkomst te hebben bijgewoond ter herdenking van die 10e juni 1944, en in de middag zou hij nog terugkomen om het Livre d’Or te tekenen. Wij hadden ons helemaal niet gerealiseerd dat dat de 10e was, en nu ook…. We zaten zo in de vakantie-mood…..

Snel maar even een stokbroodje gescoord en ook gaan wachten. En jawel: daar kwam de hele stoet!!

En hoeveel Macron wil je hebben op de foto??? PP heeft hem nog een hand kunnen geven, zo dichtbij konden we komen!!! Ongelofelijk, dat je dit zo toevallig mee kunt maken….

Na dit evenement lekker rustig teruggelopen naar de camperplek en daar eerst even geproost en vervolgens zelf een happie gemaakt. Ook helemaal niet verkeerd.

Ondertussen de onderdelen van het onderweg gehaakte Aapje Ankie bij elkaar gezocht, en alvast wat verbonden. Heerlijk….

Dit alles uiteraard onder toeziend oog van de piemels. In de schaduw. Van de struik. Met scheef oog op wat er evt. van de tafel zou vallen….. eh…. van de tafel vallen….

De volgende dag uiteraard het voorgenomen bezoek aan het Memorial Center van Oradour gebracht

en toen het laatste traject naar huis begonnen.

Om ons totaal te laten verrassen thuis door de meiden, die alle bij elkaar gespaarde stekken uit elkaar hadden gehaald, alles wat gevuld kon worden aan bakken daarmee vulden en en passant ook nog allerlei onkruid uit de tuin verwijderden. Zo’n klusje dat altijd op de to-do-lijst blijft staan, maar ook altijd weer naar onderen verhuist op die lijst als er iets anders ineens weer belangrijker blijkt….

Wat een werk hadden ze verricht, en wat zag het er goed uit!!! Nu bijhouden…

Oh ja, en dan vergeet ik nog een grappig verhaal te vertellen. Een handig gebruik van de Social Media!!!

Rijden we net bij het laatste Peage poortje bij Toulouse, stopt PP abrupt, want er ligt een portemonaie op de weg. Konden we nog net voor onze wielen weg rapen, en eenmaal door het poortje bedenken wat ermee te doen. Inhoud was wat klein geld, maar vooral belangrijkere zaken: bankpas, pas van de universiteit van Pau, carte vitale etc. Maar… dus ook een naam hierop, en onderweg naar huis gekeken op internet. Op Facebook vond ik deze dame terug, en via de handige functie van het persoonlijk bericht dat je tegenwoordig met messenger op je telefoon kunt combineren, haar een bericht gestuurd. We waren net thuis toen ‘bling’, jawel. Bericht terug: het was inderdaad haar portemonaie!!! Zo fijn dat we ‘m gevonden hadden. Even samen met haar o.b.v. foto’s gecheckt of alles er nog in zat en dat bleek zo te zijn, en gegevens uitgewisseld. Zij maakte de verzendkosten aan ons over, en wij verzonden het pakketje. Leve de Social Media!!!! Hoezee!!!

Zoals gezegd kwamen we heeeeel laat aan in Frankrijk, in Chartres helemaal. Eigenlijk waren we helemaal niet van plan om zover door te rijden in 1 keer, maar gezien alle perikelen op de heenweg en ook al het 1e deel van de terugreis reden we door. PP had er zin an, en Parijs reden we dit keer zonder problemen voorbij, alhoewel de afslag die we moesten hebben richting Chartres helemaal was afgesloten, maar via een omweg reed het toch lekker door. En een hele rustige plek (dachten we, bleek toch aan een redelijk drukke weg) net aan de rand van Chartres… met ’s avonds bij aankomst al een mooi uitzicht!

De volgende dag rustig aan gedaan en Chartres uitgebreid bezocht. Echt de moeite waard! Zelfs nog voor een volgende keer ….

Een stukkie afgedaald en Chateaudun nog bezocht. Ook daar mooie dingen te zien, en er was een camperplek, maar daar kon je amper de deur fatsoenlijk open doen, zo krap waren ze. En ja, we willen wel graag dat de piemels op een stukkie gras kunnen liggen.

Dus even een wandelingetje door het dorp gedaan

en een kilometer of 5 verderop in St. Denis les ponts een prachtig grasveldje gevonden om te staan en rustig te overnachten.

Tenminste… dat dachten we weer. Dit keer lag het niet aan het langsrijdende verkeer, maar regen, hagel en onweer. Niet normaaaaaal!!! Het ging me tekeer. Echt zo’n geweld dat je ’s morgens heel voorzichtig de deur van de camper open doet om polshoogte te gaan nemen. Maar: geen schade, en weer prima weer met zon dus….

De volgende dag weer verder, uiteraard stonden ook deze reis weer wat Plus Beaux Villages op de planning. In de richting weer van huis dan hè?

Lavardin

en Crissay-sur-Manse waar we een keer ècht heel rustig overnachtten….

Overigens waren deze 2 laatste Plus Beaux Villages in onze ogen (jaja, ik weet het: we zijn verwend geraakt!) aardig, maar zeker niet ‘Plus Beaux’ waardig. Neem bijv. ‘ons’ Carla Bayle: veeeeeeel mooier. Maar goed.

En de volgende dag door naar de laatste tussenstop: Oradour sur Glane!!!

Het is inmiddels 2 juli, en het èchte hoogseizoen is begonnen. Voor ons begint het deze week ook. Eerst met 1 kamer en 1 gite maar gaandeweg de week lopen de kamers goed vol, en vanaf volgend weekend ‘volle bak’. Dus nu nog even een vakantieverslag van toen we (nu al weer een maand geleden…) in NL waren. In 3 delen… voor ons ook nog even nagenieten nu we de foto’s weer bekijken!!

De dag na Pinksteren, we schrijven 6 juni, in de ochtend even snel de NL boodschappen ingeslagen. Want ja, we willen onze gasten toch wel hagelslag kunnen aanbieden bij het ontbijt, en de hele zomer toch ook satésaus kunnen maken bij de bbq…..
En uiteraard werd er even heeeeeel snel tussendoor genoten van een NL lekkernij… yum!

Daarna vervolgden we de reis incl. camper en uiteraard ook de piemels, richting Zutphen, naar vrienden Esther, Tom en de kids. Want 6 juni 1997 was een hele mooie dag voor hen: hun trouwdag!! En bij het afscheid die dag kregen alle aanwezigen een klein flesje ‘vin d’amitié’, dat PP wonder boven wonder in tweevoud had en ook had bewaard. Op zich al een hele prestatie, want in die 20 jaar heeft ie heel wat verhuizingen en omzwervingen gemaakt.

En wat is dan mooier om 20 jaar na dato die flesjes ‘even’ langs te brengen…..

Echt helemaal verrast waren ze!! Zelf hadden ze de flesjes niet meer, dus pronken ze nu bij hen in de collectie!!!

Het was een supergezellige avond, muzikaal begeleid door o.a. Hugo die prachtig piano speelt!! En zoooo relaxed ook met onze ‘kids’ erbij….. (oh ja, en heerlijk gegeten!!!).

We kregen zelfs Esther zo gek dat ze de zolder op dook en haar trouwjurk opzocht en daar ook meteen weer in kon. Chapeau!!!! En hij staat haar nog steeds geweldig!!!

En even de trouwfoto’s kijken met de kids, ook leuk!!

We overnachtten op de oprit, lekker rustig! De volgende dag nog even een gezamenlijk vroeg ontbijtje, en een wandelingetje met de honden waarna we nog even teruggingen op de koffie bij moeders. Even afscheid nemen van haar en buuv Jans, en snel weer door naar de volgende afspraak: de familie De Bruijne op hun vakantiestek in Arnhem! Helaas lieten de weergoden ons in de steek, maar toch was het weer een geweldig weerzien, zoals altijd. Wat werden we weer verwend met soep, broodjes etc. En weer lekker gelachen! En even heerlijk geknuffeld met hun logeetje…..

En toen?? Weer richting La Douce France…… Nederland wilde ons echter nog niet direct laten gaan, want we kwamen in een vette file nog voor Eindhoven, en daarna had België wat problemen (understatement: in alle richtingen stond het vast), maar uiteindelijk kwamen we heeeel laat in de avond in Frankrijk aan.

Waar is dat feestje???? Nou hier!! Vandaag precies 14 jaar geleden trouwde ik met die knapperd….. wat een snikhete dag was het toen!!! (En wat zagen we er nog braaf uit hè???)

Die dag was overigens een mooie trouwdag, want een neef van PP trouwde ook die dag, dus de helft van de familie ging naar de ene bruiloft en de andere helft naar de andere. Gelukkig zijn er dan de foto’s!!

Wij vieren het vandaag gewoon getweeën, misschien met een lekker drankje aan het zwembad (als het weer mee zit), en een nieuw receppie dat ik sowieso nog wilde uitproberen…

Op naar de volgende 14 jaar!!! Dat we maar veel en vaak zo gek mogen doen!!!

Wat een leuke week weer, moet ik zeggen!! Een week van extremen….. Donderdag in de tophitte, het werd op een gegeven moment nog 42 graden….. Onze gasten maakten wijselijk een bergtocht, lekker in de auto met airco . Zowel de honden als VIP verroerden zich zo min mogelijk, net als baasje en vrouwtje overigens…. Voor het hoognodige gingen we naar buiten, verder de verkoeling van ons kantoor opzoeken. Maar ja, dan komt toch dat moment dat er gekookt moet gaan worden….. Afzien!!

Maar met zo’n gezellige club aan tafel (de gasten uit de gite schoven vrijwel iedere avond ook gezellig aan) die zo enthousiast zijn over ook het eten, maakt dat alles weer goed.

Vrijdag werd het overigens ineens maar de helft van de temperatuur van de dag er voor. Voor iedereen heerlijk, even bijkomen en lekker buiten een boekje kunnen lezen. Want dat was echt niet te doen met 42 graden…

Helaas ook zaterdag weer afscheid van iedereen moeten nemen. Jaja, zo gaat dat! En weer een opritje rijker voor als we een keertje ‘in de buurt komen’ in Nederland….. Het gaat echt nog eens gebeuren, dat rondje Nederland op ons gemakkie. Helemaal leuk!!

We besloten direct maar even nog een klusje aan te pakken dat nog moest gebeuren, maar door de warmte niet was gedaan: de heggen snoeien!

Ook maar weer gebeurd, zullen we maar zeggen!!

En toen kwam gisteren….. we hebben niet zoveel dagen meer die we zonder gasten doorbrengen voordat het èchte hoogseizoen losbarst, en we wilden toch nog wel even iets doen voor onze lieve huis-katten-oppas-en-knuffel-meiden. Die ook nog eens alle stekken een mooi plekkie gaven in de tuin en een hele berrug met onkruid wiedden…. Maar daarover later nog een uitgebreid stukkie in mijn vakantieverslag.

Maar wat doe je nu voor meiden die alles al hebben (hun eigen woorden hè?) en zelfs al van zakgeld van één van de andere oppaspoezen mee uit eten worden genomen?? (Die van ons krijgen overigens niet eens zakgeld, dus tja…. wat dan??).

En dan biedt onze Sunny DE uitkomst!!

We hadden ze redelijk om de tuin geleid, door te zeggen dat we ze op zouden komen halen, en ze daarna met nog meer onzin nieuwsgierig gemaakt. Dat ze laarzen moesten klaarzetten, bikini’s mee etc. Toch hadden ze wel het idee dat we met de camper zouden komen en dat we zouden gaan picknicken. Maar toen ik alleen, en met de auto, bij ze verscheen met de mededeling dat PP niet zou kunnen vanwege een lekkage van een toilet, had ik ze echt te pakken. Hihi!! Ze geloofden me direct, en hadden meelij met PP…..

We reden eerst al de afslag naar ons huis voorbij, dus daar gingen we niet naar toe. Daarna dachten ze dat we in Foix zouden gaan eten, en toen ik de weg achter Foix pakte richting o.a. Col de Marrous, Tour Lafont en ook de Col de Péguère stopten ze maar met raden. Zeker ook omdat we voor Foix nog een goede 20 graden te pakken hadden, en naarmate we hoger kwamen op een gegeven moment geen hand voor ogen meer zagen vanwege de mist en heftige miezer….. en dat het nog maar 13 graden was!!!! Ook voor ons een kleine tegenvaller overigens. Dat was niet zo afgesproken!!!

Ik belde onderweg nog even naar PP, die bevestigde dat ie niet zou kunnen komen omdat het tegenzat (wat ‘geheimtaal’ was, want zo wist ik dat ie al ter plekke was), en na een kwartiertje heftig weer en heftig klimwerk kwamen we op de Col de Péguère aan (hoogte 1375 m.), waar Joke ineens als eerste Sunny ontdekte en jawel……. tafel en stoelen klaar stonden voor het geplande Italiaanse 4-gangendiner!!!!! Incl. chefkok PP!!! Die verbazing, geweldig!!!

Nog steeds in de dichte mist, met mistbanken die ons om de oren vlogen, begonnen we aan het diner.

Maar al snel verdwenen die mist, en zaten we in de zon!! Met subliem uitzicht!!! Dat dat er was, dat wisten we al (zie ons verslag van 22 mei), maar dat het nu ook weer zo mooi zichtbaar was, zo na de mist, helemaal top!!

Ook de piemels, uiteraard mee in de camper, vonden het weer allemaal prima: als ze er maar bij mogen zijn op een kleedje. Dan is het goed.

En het eten was heerlijk!! Alle complimenten aan de chef!!!

Na nog even heerlijk van het uitzicht te hebben genoten (in de schaduw van de klep van de auto hoor, want het was toen in de zon veeeeeels te warm)

werden de meiden weer thuis afgeleverd.

Wat een geslaagde dag!!! En helemaal dat de weergoden zo geweldig meewerkten… thuis nog een roséetje aan het zwembad gedronken op deze geslaagde verrassing, toen het zachtjes begon te spetteren en we uit de richting waar we die middag waren het onweer zagen naderen.

Dat laatste zette niet door, maar in de loop van de avond wel veel meer regen, en ook ’s nachts en vanochtend vroeg lekker veel nattigheid. Goed voor de tuin!!!! En wat een bofferds waren wij weer!!!

Jaja, Hitteplan in NL….. Hier nu 41,3 graden…. Ja, echt!!! Met het vermoeden dat het vanmiddag nog een stukkie warmer gaat worden…..

Tijd voor ook zo’n Claudia-de-Breij-hitteplan hier in Frankrijk

En zo brak 2e Pinksterdag aan….. zowel de trouwdag dus, alswel ook de verjaardag van de beiden broers van PP, dus driedubbel feest zullen we maar zeggen! Wat een bofkont was Tom met zo’n groot georganiseerd feest op zijn verjaardag!!! Hij was echt vereerd….

Voor de gelegenheid moesten wij nog even heel diep in de kasten duiken hier. Want voor dit soort dingen hebben we nu eenmaal niet direct altijd een passende outfit klaarliggen.

Maar …. we hadden echt ons best gedaan, et …. voilà!! Buuv Jans werd even opgetrommeld voor de laatste inspectie èn uiteraard even een fotootje…. (jahaaaa…. kijk maar goed, ik had inderdaad een rok aan…… )

En na haar goedkeuring vertrokken we bijtijds naar de trouwlocatie. Het was tenslotte 2e Pinksterdag, en er bleek een ook nog een braderie te zijn op de locatie, de Boomgaard in Lisserbroek.

Izzy vond het prima, zo op de voeten van oma…..

Gelukkig waren er geen files onderweg, en waren we uiteindelijk veeeeeels te vroeg op de trouwlocatie. Wat maar goed bleek, want de beloofde schaduwplek voor de camper (i.v.m. de honden die erin moesten blijven erg belangrijk) bleek er toch niet te zijn. Dus dan maar even creatief …..

Want we moesten ook nog wachten op Tom, Natas en de kids, want zij hadden uiteindelijk DE kist bij zich, die Tom en PP via de achteringang naar binnen zouden dragen. Hij was nl. zo zwaar geworden met alles erin, dat via de ‘officiële’ ingang niet doenbaar was….. ietsjes te ver lopen met een kilootje of tig…

Uiteindelijk was er nog tijd voor wat gekkigheid met alle kids toen de mannen de kist aan het versjouwen waren, en konden we naar de plek van de plechtigheid.

Een paar fotootjes, zoals beloofd … Via de Pic collage… volgorde niet helemaal goed, maar toch een leuke impressie…

Het was jammer dat het feit dat Tom een speech had voorbereid niet helemaal was overgekomen bij de ceremoniemeesters, maar gelukkig kon er nog wel tijd voor worden ingeruimd zodat hij zijn praatje toch nog kon houden en hij ons gezamenlijk cadeau kon aanbieden. Hij deed het super!!!

En nog even apart het beeld van ma… knap hè??

En onderwijl konden we genieten van een verzorgde BBQ die eens volledig voor ons werd bereid….. heerlijk, kon PP ook eens lekker gewoon zijn bordje vullen haha! Gevolgd door een toetjesbuffet en koffie.

Onderhand werd het toch wat kouder, en na het oplaten van lantaarns met vuur dat door ons op gepaste afstand werd gevolgd, vertrokken we weer richting Westervoort.

Op naar een volgende dag met festiviteiten!!