Ferme Beauregard Les Pyrénées

Bofferds, dat waren we weer….. wat een zalig weer een paar dagen achter elkaar!! Overdag een heerlijk zonnetje, en ’s avonds een prachtige zonsondergang waar we weer heerlijk van mochten genieten….. Geweldig!! En uiteraard werd daar tòch een wijntje bij genuttigd…. ach….. omdat het kàn, toch??

Naast alleen maar genieten uiteraard ook al weer met wat klusjes bezig, zoals het onvermijdelijke maaien, onkruid trekken en dat soort dingen. Vrijdag een hele drukke dag daarmee gehad.

Dus we vonden eigenlijk wel dat we zaterdag weer eens de toerist mochten gaan uithangen…. in eigen regio dit keer, we bezochten DE markt in St. Girons. Altijd leuk, kleurrijk en drukbezocht. En met nog steeds een prachtig zonnetje. Niet verkeerd!!

Uiteraard ook even St. Lizier bezocht….

Op de terugweg ook nog even gestopt bij 2 andere kerkjes, die altijd zo leuk opdoeken vlak aan de weg naar St. Girons, maar eigenlijk een bezoekje meer dan waard …

Deze bijv. in Montjoie..

En deze in Montardit, die van beneden af mooier lijkt dan van dichtbij…

Zoals jullie overigens wel hebben opgemerkt, heb ik de foto-collage apps op de telefoon gevonden. Erg handig, omdat ik zo heel veel foto’s kan verwerken op het blog, dat met onze internettraagheid dan maar 1 foto hoeft te worden ge-upload, èn dat ik ook nog eens direct de verticaal genomen foto’s kan gebruiken. Want ook dat probleem was nog niet opgelost…… Maar zo wèl!!

na de storm!! Eindelijk helemaal gaan liggen…. Gisteren al een stuk rustiger, totdat PP de laatste ronde met de piemels ging lopen, rond 18.00 uur. Ineens weer een windvlaag, en een bak met regen…. (totaal 30 mm in de regenmeter incl. gisterenavond). Was ik ff blij dat ik nog even binnen bleef…. had ik anders weer pollen te pakken gehad, haha! Alhoewel…. spoelen die dingen niet weg met regen?? Nou ja, PP en piemels hadden een lekker nat pak te pakken in ieder geval. Lekker, ‘nattehondenodeur’ in da house

Zit niets anders op dan ons verder even binnen te vermaken. Dat lukt overigens nog steeds prima. Weer wat plannetjes voor het komende seizoen uitgewerkt, en ook de werkzaamheden die we nog voor DE verjaardag van PP willen uitvoeren. Jaja, het mannetje hoopt de mooie leeftijd van 50 te bereiken volgende maand. Waar is dat feestje????? …..

Ook weer lekker kunnen ruimen. Deze kwam ik nog tegen. Bij ons is de printer waar ze voor bedoeld zijn inmiddels overleden. Kan ik iemand hier nog blij mee maken??

En weer een storm die over het land waait, genaamd Zeus… komende vanuit Bretagne, en na daar flinke schade achter te hebben gelaten nu over de l’Occitanie razend… met tegen de 100-110 km/uur!! Info uit de La Depeche leert dat er takken afbreken als luciferhoutjes, delen overstromen, elektra op plaatsen voor uuuuren is afgesloten, vluchten op Blagnac vertraagd en noem maar op. Er wordt aangeraden zo veel mogelijk binnen te blijven, zaken goed vast te zetten/leggen en zeker niet de weg op te gaan met de auto indien niet echt noodzakelijk… Niet dat dit weer echt uitnodigt, de viervoeters zijn ook niet echt naar buiten te krijgen, slechts voor het heeel hoognodige plasje enzo. Dit is een beter plekkie, haha!

Gelukkig is er voor ons geen enkele noodzaak, behalve het noodzakelijke controlerondje bij ons en bij de buurtjes. Bovendien komen er door deze wind heel veel pollen overvliegen, waar dus wederom een lekkere allergische bui op volgde bij mij, dus non! Mooi even tijd voor diverse aanpassingen op de sites, bijwerking van foto’s e.d. en er wordt ook genoeg af gehaakt ’s avonds…

In de serie ‘Haken met hindernissen’ deel II…. meneer VIP neemt geen genoegen meer met een plekkie op schoot, maar moet persé de steken van dichtbij tellen (denk dat ik maar een leesbrilletje voor hem ga kopen ). Uiteraard werd er even een kleedje onder zijn vermoeide (ahum) lichaam gelegd. Je zult als VIP maar op een gewoon houten blad moeten liggen…. Duuuuuhhh!!

Overigens vindt ie deze ‘job’ wel erg saai….. Gaaaaaaapppp!!!

Er is er weer 1 af, genaamd Knuffie!! Weer een CAL op FaceBook, deze is speciaal door een haakpatronenontwerpster (galgjewoord ) ontworpen voor de sterfdag van de oprichtster van die haakpagina op FaceBook. Mijn versie ziet er zo uit:

Ben er best wel weer trots op. En het is zo leuk om te doen!!!

We hadden weer erg veel behoefte om na 2 dagen in de zon te hebben gezeten op Ferme Beauregard even te gaan rijden met SunnyBoy. Jaja, nu kan het nog! Dit keer was het pleasure and business combineren, in die volgorde…

Want we wilden heel graag eens een kijkje nemen op de grote camperbeurs die op het park des expositions in Narbonne zou worden gehouden. Veel nieuwe, maar ook 2e handscampers, allemaal bij elkaar. En soms zo’n 2e handse dat je denkt ‘back to the ’90’s’ helemaal leuk!!

Eh… of we wat van plan zijn? Nee hoor, geen denken aan…. maar een mens mag toch even gaan kwijlen, toch?? Dromen voor later??? Als we groot zijn???

Voor de overnachting hadden we het plan om ook in Narbonne te gaan staan, maar namen tòch weer even de afslag richting Le Somail , aan het Canal du Midi. Waren we tè lang al weer niet geweest….. het blijft daar toch geweldig!!! En er scheen nog een lekker zonnetje, dus niet verkeerd.

Ennuh, ja, jullie zien het goed! Naast een wijnchateau staan en dan aan een glaasje sap… echte tomatensap!! Gaat het wel goed met ons?? Jawel, juist wèl!! Net weer de jaarlijkse APK keuring bij de huisarts ondergaan en we zijn weer met vlag en wimpel geslaagd!! En dat willen we zo graag houden, dus een maandje geen alcohol kan af en toe helemaal geen kwaad voordat de het festiviteitenseizoen weer gaat beginnen.

Na de beurs bleef het weer, tegen de verwachtingen in, toch erg goed en lekker zonnig. Op de vorige trip hadden we op de terugweg vanaf Narbonne al een bordje zien staan van een Abdij, genaamd ‘Fontfroide’. Die wilden we maar ‘even meenemen’ nu we toch daar in de buurt waren.

Nou, die abdij was best de moeite waard! Alleen deden wij slechts de wandeling ‘buitenom’. Want werd er in de prachtige kastelen die we vorige week bezochten nog €6,50 toegang gevraagd, hier werd het dubbele gerekend. En dat vonden we nu net ff ietsjes te veel voor het kleine uurtje dat we er voor over hadden wilden we ook in Carcassonne nog even in de zon zitten…. Maar niettemin de moeite waard om even een kijkje te nemen als je er toch langsrijdt.

Gezien het nog steeds lekkere zonnetje, hadden we besloten nog een nachtje in de buurt te blijven, en wel in Carcassonne. Het plan was om daar dan een hapje te eten, maar kennen jullie die mop van die Nederlanders die uit eten gingen? Nou, die gingen weer niet. Derde keer….. Ahum….

We stonden op een camperplek niet al te ver van de cité af, maar besloten toch voor een ander adres te gaan om te gaan eten, niet in de cité (Indiaas, wat PP nog nooit at), alleen….. via de tripadvisor-app leek het 1,8 km, maar dat bleek hemelsbreed….. Na een uur lopen besloten we toch niet daarvoor te gaan en weer lekker richting de camper terug te gaan om daar het al van tevoren gemaakte Afrikaanse rundvlees van PP te verorberen. Wie wat bewaart heeft wat. En dat was in dit geval heel goed.

Maar de avondwandeling was geweldig, met een verlichte cité als cadeautje.

En de volgende dag, toen wel bewolkt, toch nog even een rondwandelingetje gemaakt, alvorens op ons gemakkie weer terug huiswaarts te rijden.

Om daar vervolgens nog zo’n sapje in een heel flauw zonnetje te nemen…. het leven is zwaar soms!!

VIP-pie is overigens altijd erg blij dat we er weer zijn…. vooral als ie mee mag haken….

Time flies when you’re having fun…. alweer eind februari dus….

Normaliter zou er rond deze tijd een mailtje van ons uitgaan naar de Spanjegangers om te kijken wanneer zij weer in La Douche France zouden ‘landen’ om daarna de uitnodiging voor onze jaarlijkse Paasbrunch te kunnen versturen. Traditioneel, om ons seizoen in te luiden èn om nog even iedereen te zien voordat het seizoen gaat beginnen.

Dit jaar hebben we echter mogen vernemen dat onze Paasbrunch door anderen wordt georganiseerd en bij iemand anders wordt gehouden. Heel jammer, maar helaas. En zeer teleurstellend, zonder enig overleg namelijk ……

We hopen echter wel dat alle personen (+ dan aanwezige familie en gasten bij iedereen) die normaliter door ons ieder jaar worden uitgenodigd, ook dit jaar ook op die locatie worden uitgenodigd. Zou erg sneu zijn als er nu mensen hopen op de brunch en daar niet voor worden uitgenodigd. Degenen onder hen die ons blog volgen zijn hiermee in ieder geval al vast op de hoogte. Wij gaan nu immers geen mail sturen dat er niks meer wordt georganiseerd door ons ….

Maar zoals gezegd: het is niet anders, jammer, jammer.

Wij vermaken ons die dagen echter samen ook wel, dat moge duidelijk zijn Nog een ‘plus beau village’ te tackelen of zo???

Heerlijk even uitwaaien, daar hadden we zin in!! En dus: Sunnyboy startklaar gezet, en vrijdag ‘en route’ naar Narbonne Plage. Alwaar het met een windkracht 7-8 inderdaad uitwaaien werd (en ook zandhappen, maar een kniesoor die daarop let).

Prima in slaap gewiegd die nacht , en eigenlijk waren we van plan om nog een dagje daar door te brengen maar veranderden toch van plan. Het weer zou zo stralend worden richting de Aude dat we het plan trokken om 2 Katharenkastelen te gaan bezoeken die ook nog op ons lijstje stonden. Zou namelijk ook weer een leuk dagtochtje zijn voor onze gasten, en ja, heel vervelend voor ons dat wij daar dan research naar moeten doen hè??

De route van Narbonne naar het eerste kasteel, Queribus genaamd, was al adembenemend. Die kleurenpracht in de rotsen!!!!

En in dit stuk zelfs een ‘Twin Peaks’ achtige sfeer….. (die kennen jullie toch nog wel? die geweldige serie uit begin 90 met dat heerlijke sfeertje….. toch weer eens kijken of ie op DVD is te krijgen… want hubbylief zegt ‘m nooit gezien te hebben)…

Na een pittige klim voor SunnyBoy aangekomen bij het kasteel. Een behoorlijk klimmetje met de benewagen naar boven bracht ons ‘on top of the world’ in een prachtig kasteel, Queribus genaamd dus. Dit is 1 van de 5 ‘zonen van Carcassonne’ (de anderen: Aguilar, Puylaurens, Termes en dus Peyrepertuse die we ook bezochten, zie hieronder), toevluchtsoorden van de religieuze Katharen, uitkijkend op de Corbières en Fenouillèdes.

Dusdanig onder de indruk van dit mooie Middeleeuwse schouwspel en de natuurpracht, besloten we het bezoek aan het andere kasteel, Peyrepertuse dus, na een overnachting in het leuke dorpje aan de voet van dit kasteel aan te vangen. Prima overnachting trouwens, in gezelschap van meerdere camperaars en mooi uitzicht.

En wat een goed idee bleek dat!!! Met de camper kon nog wel een stuk naar boven worden gereden naar een eerste parkeergelegenheid (en nu buiten het seizoen ook nog verder, tot aan de voet van het kasteel), maar we zijn geen mietjes en besloten verder te voet de beklimming aan te gaan. Was al een behoorlijk tippeltje naar de entree van het kasteel, maar daarna begon het èchte werk!!!! Wow, wat een klim!!!! En heel tegenstrijdig, ook behoorlijke afdalingen tussendoor… Maar ook nu weer: een geweldig kasteel, en weer magnifieke uitzichten!! Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat wij de uitzichten vanaf Quéribus mooier vonden, maar dat is persoonlijk uiteraard.

En wat hadden we een mazzel met het weer!!! Strakblauwe hemels, geweldig temperatuurtje… Dat maakt het uiteraard nòg aantrekkelijker!!

Nog even lekker relaxed gelunched onderaan het ene kasteel, uitkijkend op het andere (jaja, …) en toen weer richting de Ariège getogen. Via de N117, prachtige uitzichten ook weer onderweg, en uitkomend in Mirepoix. Want daar wilden we gisterenavond nog even bij ‘ons’ restaurantje eten, even op de camperplek aldaar overnachten en dan vandaag na de markt weer huiswaarts keren. Gelukkig deden we bij aankomst eind middag al even een rondje en bleek ons restautje (weer) dicht, waarna we besloten om dan direct maar naar huis te rijden, om zo op het terras van Ferme Beauregard met ook weer een prachtig uitzichtje even bij te komen van alle opgedane indrukken. Ook niet verkeerd.

De wàt??? zullen jullie nu zeggen… nou, zelf krijgen we het woord ook niet uit onze strot, maar het betekent: controle op de waterdichtheid. Van de camper dan wel te verstaan, hè?? Alsof we zelf ook maar waterdicht zouden kunnen zijn…

Een nieuwe camper heeft 2 jaar volledige garantie, maar 5 jaar garantie op waterdichtheid, mits ie ieder jaar wordt gecontroleerd op die waterdichtheid. En aangezien we Sunnyboy al weer een jaar in ons tevreden bezit hebben, was het gisteren tijd om even langs de camperboer te gaan.

Wat we al verwachten: ‘heeft u klachten’, ‘komt er ergens water naar binnen’??? Nee, meneer Yves, dat niet. En vervolgens met een vochtigheidsmeter overal langs, even op het dak kijken, kitnaadjes even checken en een nieuw tectyllaagje aan de onderkant en klaar!!! Mèt de opmerking dat ie er wel fantastisch goed verzorgd uit zag overigens…. alle hulde aan manlief, die Sunnyboy ook vertroetelt….

Oh ja, en uiteraard mocht er ook een factuurtje worden voldaan. Maar ja, daar krijg je dan wel dat factuurtje met de cijfertjes voor terug die je absoluut moet bewaren voor de garantie èn een mooie ondertekening van de verklaring dat ie waterdicht is mèt uiteraard een tampon. (Eh nee, niet die wij kennen, maar een mooie firmastempel, waar Fransen nog steeds zo prat op gaan….. ).

We zijn er weer helemaal klaar voor/mee!!!

Het werd weer eens tijd om onze (vaak zelfbedachte) en nieuwe creaties voor de menukaart aan een onpartijdig panel voor te zetten. En dus hadden we een paar ‘gelukkigen’ bereid gevonden deze rol op zich te nemen.

We hadden een proeverijtje van 4 voor-, 4 hoofd- en 4 nagerechten in onze gedachten, en dat vergt voor 8 personen toch wel weer wat werk. De hele dag werd er gesneden, gewassen, gekookt en geproefd. (sorry, nog steeds ff naar links met het hooffie om de foto’s goed te zien…. wordt aan gewerkt…. zeggen ze!)

En gelukkig voor ons werd er ’s avonds ook goed gegeten!! Alhoewel….. we na gisteren ook vandaag nog aan de laatste restjes gaan beginnen wat wij in het geheel niet erg vinden. We wisten dat er te veel gekookt was, maar dat doen we buiten het seizoen wel vaker. Ook omdat we het dan ook lekker mee kunnen nemen in de camper mochten we ineens een ritje in het hoofd krijgen….

Er werden goede suggesties gedaan voor wat smaakaanpassingen, waarbij de eerlijkheid gebiedt om te zeggen dat ik rond 01.15 ’s nachts bij het afdrogen van de laatste schalen ineens de mosterdsaus nog zag staan die vòòr de paneer-/kruidenlaag op de vis had gemoeten…. Oeps!!! Daarom was ie flauwer dan gedacht…..

Nou ja, het was in meerdere opzichten een leerzame avond. Iedereen heeft in ieder geval te veel, maar heerlijk gegeten, waren de commentaren die we ook de volgende dag heel lief per appjes mochten ontvangen. En daar doe je het voor, niet??