Ferme Beauregard Les Pyrénées

Time flies when you’re having fun…. alweer eind februari dus….

Normaliter zou er rond deze tijd een mailtje van ons uitgaan naar de Spanjegangers om te kijken wanneer zij weer in La Douche France zouden ‘landen’ om daarna de uitnodiging voor onze jaarlijkse Paasbrunch te kunnen versturen. Traditioneel, om ons seizoen in te luiden èn om nog even iedereen te zien voordat het seizoen gaat beginnen.

Dit jaar hebben we echter mogen vernemen dat onze Paasbrunch door anderen wordt georganiseerd en bij iemand anders wordt gehouden. Heel jammer, maar helaas. En zeer teleurstellend, zonder enig overleg namelijk ……

We hopen echter wel dat alle personen (+ dan aanwezige familie en gasten bij iedereen) die normaliter door ons ieder jaar worden uitgenodigd, ook dit jaar ook op die locatie worden uitgenodigd. Zou erg sneu zijn als er nu mensen hopen op de brunch en daar niet voor worden uitgenodigd. Degenen onder hen die ons blog volgen zijn hiermee in ieder geval al vast op de hoogte. Wij gaan nu immers geen mail sturen dat er niks meer wordt georganiseerd door ons ….

Maar zoals gezegd: het is niet anders, jammer, jammer.

Wij vermaken ons die dagen echter samen ook wel, dat moge duidelijk zijn Nog een ‘plus beau village’ te tackelen of zo???

Heerlijk even uitwaaien, daar hadden we zin in!! En dus: Sunnyboy startklaar gezet, en vrijdag ‘en route’ naar Narbonne Plage. Alwaar het met een windkracht 7-8 inderdaad uitwaaien werd (en ook zandhappen, maar een kniesoor die daarop let).

Prima in slaap gewiegd die nacht , en eigenlijk waren we van plan om nog een dagje daar door te brengen maar veranderden toch van plan. Het weer zou zo stralend worden richting de Aude dat we het plan trokken om 2 Katharenkastelen te gaan bezoeken die ook nog op ons lijstje stonden. Zou namelijk ook weer een leuk dagtochtje zijn voor onze gasten, en ja, heel vervelend voor ons dat wij daar dan research naar moeten doen hè??

De route van Narbonne naar het eerste kasteel, Queribus genaamd, was al adembenemend. Die kleurenpracht in de rotsen!!!!

En in dit stuk zelfs een ‘Twin Peaks’ achtige sfeer….. (die kennen jullie toch nog wel? die geweldige serie uit begin 90 met dat heerlijke sfeertje….. toch weer eens kijken of ie op DVD is te krijgen… want hubbylief zegt ‘m nooit gezien te hebben)…

Na een pittige klim voor SunnyBoy aangekomen bij het kasteel. Een behoorlijk klimmetje met de benewagen naar boven bracht ons ‘on top of the world’ in een prachtig kasteel, Queribus genaamd dus. Dit is 1 van de 5 ‘zonen van Carcassonne’ (de anderen: Aguilar, Puylaurens, Termes en dus Peyrepertuse die we ook bezochten, zie hieronder), toevluchtsoorden van de religieuze Katharen, uitkijkend op de Corbières en Fenouillèdes.

Dusdanig onder de indruk van dit mooie Middeleeuwse schouwspel en de natuurpracht, besloten we het bezoek aan het andere kasteel, Peyrepertuse dus, na een overnachting in het leuke dorpje aan de voet van dit kasteel aan te vangen. Prima overnachting trouwens, in gezelschap van meerdere camperaars en mooi uitzicht.

En wat een goed idee bleek dat!!! Met de camper kon nog wel een stuk naar boven worden gereden naar een eerste parkeergelegenheid (en nu buiten het seizoen ook nog verder, tot aan de voet van het kasteel), maar we zijn geen mietjes en besloten verder te voet de beklimming aan te gaan. Was al een behoorlijk tippeltje naar de entree van het kasteel, maar daarna begon het èchte werk!!!! Wow, wat een klim!!!! En heel tegenstrijdig, ook behoorlijke afdalingen tussendoor… Maar ook nu weer: een geweldig kasteel, en weer magnifieke uitzichten!! Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat wij de uitzichten vanaf Quéribus mooier vonden, maar dat is persoonlijk uiteraard.

En wat hadden we een mazzel met het weer!!! Strakblauwe hemels, geweldig temperatuurtje… Dat maakt het uiteraard nòg aantrekkelijker!!

Nog even lekker relaxed gelunched onderaan het ene kasteel, uitkijkend op het andere (jaja, …) en toen weer richting de Ariège getogen. Via de N117, prachtige uitzichten ook weer onderweg, en uitkomend in Mirepoix. Want daar wilden we gisterenavond nog even bij ‘ons’ restaurantje eten, even op de camperplek aldaar overnachten en dan vandaag na de markt weer huiswaarts keren. Gelukkig deden we bij aankomst eind middag al even een rondje en bleek ons restautje (weer) dicht, waarna we besloten om dan direct maar naar huis te rijden, om zo op het terras van Ferme Beauregard met ook weer een prachtig uitzichtje even bij te komen van alle opgedane indrukken. Ook niet verkeerd.

De wàt??? zullen jullie nu zeggen… nou, zelf krijgen we het woord ook niet uit onze strot, maar het betekent: controle op de waterdichtheid. Van de camper dan wel te verstaan, hè?? Alsof we zelf ook maar waterdicht zouden kunnen zijn…

Een nieuwe camper heeft 2 jaar volledige garantie, maar 5 jaar garantie op waterdichtheid, mits ie ieder jaar wordt gecontroleerd op die waterdichtheid. En aangezien we Sunnyboy al weer een jaar in ons tevreden bezit hebben, was het gisteren tijd om even langs de camperboer te gaan.

Wat we al verwachten: ‘heeft u klachten’, ‘komt er ergens water naar binnen’??? Nee, meneer Yves, dat niet. En vervolgens met een vochtigheidsmeter overal langs, even op het dak kijken, kitnaadjes even checken en een nieuw tectyllaagje aan de onderkant en klaar!!! Mèt de opmerking dat ie er wel fantastisch goed verzorgd uit zag overigens…. alle hulde aan manlief, die Sunnyboy ook vertroetelt….

Oh ja, en uiteraard mocht er ook een factuurtje worden voldaan. Maar ja, daar krijg je dan wel dat factuurtje met de cijfertjes voor terug die je absoluut moet bewaren voor de garantie èn een mooie ondertekening van de verklaring dat ie waterdicht is mèt uiteraard een tampon. (Eh nee, niet die wij kennen, maar een mooie firmastempel, waar Fransen nog steeds zo prat op gaan….. ).

We zijn er weer helemaal klaar voor/mee!!!

Het werd weer eens tijd om onze (vaak zelfbedachte) en nieuwe creaties voor de menukaart aan een onpartijdig panel voor te zetten. En dus hadden we een paar ‘gelukkigen’ bereid gevonden deze rol op zich te nemen.

We hadden een proeverijtje van 4 voor-, 4 hoofd- en 4 nagerechten in onze gedachten, en dat vergt voor 8 personen toch wel weer wat werk. De hele dag werd er gesneden, gewassen, gekookt en geproefd. (sorry, nog steeds ff naar links met het hooffie om de foto’s goed te zien…. wordt aan gewerkt…. zeggen ze!)

En gelukkig voor ons werd er ’s avonds ook goed gegeten!! Alhoewel….. we na gisteren ook vandaag nog aan de laatste restjes gaan beginnen wat wij in het geheel niet erg vinden. We wisten dat er te veel gekookt was, maar dat doen we buiten het seizoen wel vaker. Ook omdat we het dan ook lekker mee kunnen nemen in de camper mochten we ineens een ritje in het hoofd krijgen….

Er werden goede suggesties gedaan voor wat smaakaanpassingen, waarbij de eerlijkheid gebiedt om te zeggen dat ik rond 01.15 ’s nachts bij het afdrogen van de laatste schalen ineens de mosterdsaus nog zag staan die vòòr de paneer-/kruidenlaag op de vis had gemoeten…. Oeps!!! Daarom was ie flauwer dan gedacht…..

Nou ja, het was in meerdere opzichten een leerzame avond. Iedereen heeft in ieder geval te veel, maar heerlijk gegeten, waren de commentaren die we ook de volgende dag heel lief per appjes mochten ontvangen. En daar doe je het voor, niet??

Na weer een paar daagjes heerlijk van het zonnetje te hebben genoten op Ferme Beauregard begon het toch weer te kriebelen…. ondanks het uitzicht…. ondanks iedere avond getracteerd worden op een prachtige zonsondergang, ondanks buiten kunnen eten (o.k. wel met dikke trui aan) en ondanks genieten van de rust…..

We bedachten dus weer een leuke route. Dit keer naar de Gers. Eerst een ‘plus beau village’ bezoeken, en daarna (eindelijk!!) eens DE markt van Samatan. Dat laatste ondanks dat we door Dick al werden geattendeerd op de nog steeds geldende ophokplicht.

De ‘plus beau village’ die we op het oog hadden was Sarrant. Inderdaad wel een mooi durp, maar ongelofelijk jammer van de vervallenheid, achterstalligheid van onderhoud en nog wat andere details. Als je bijv. bij de mooie Don Jon naar binnen loopt, is het eerste dat je daar ziet 2 ‘A vendre’ borden. Mmmm…. niet zo fraai gezicht.

En ook aan de panden die wel waren gerestaureerd had toch iets meer aandacht kunnen worden besteed aan het wegwerken van zaken zoals elektra etc.

Jammer was ook dat de kerk dicht was. PP hoorde van een dame die hij op zondagochtend tegenkwam dat ze op weg was naar een bijeenkomst in de kerk over het onderhoud daarvan. Dat bleek ook echt nodig namelijk. Vandaar dus waarschijnlijk dat ie niet open was.

Maar … toch een leuk uitje!! En nog even in alle rust (we waren de enigen op de camperplek) in het zonnetje kunnen genieten einde van de dag…. Helemaal goed.

De volgende ochtend richting Sarrant, nog voor de lunch want dat was ons plan: daar lunchen! Er zou een heel goed restaurantje moeten zijn, genaamd ‘la table d’olivier’. Helaas, helaas…. die was dicht. En behalve 1 restautje dat het gehele politiekorps uit de regio had zitten en nog 1 die minimaal 4 Michelinsterren moet hebben gezien de prijs, was er niets open. Nou ja, dan maar aan een heerlijke salade met stokbrood bij de camper. Het zonnetje vergezelde ons wederom, dus … weer geen klagen. Er kon zelfs heerlijk aan het meer worden gelopen, dat net achter de camperplaats lag.

Overigens wel heeeeeeeeel zielig…. deze camperplaats kost € 3 per overnachting, + € 0,20 toeristenbelasting per persoon. Dat staat duidelijk aangegeven ter plekke en ook in de camperapps. Daarvoor heb je een hele ruime plek op een daarvoor gereserveerde ruimte op de parking, je kunt schoonwater tappen, je vuile water kwijt en ook je toiletcassette legen. Ook een prachtige tri waar je je vuil kwijt kunt, dus wat wil je nog meer. Komt zelfs een hele aardige en behulpzame beheerder aanrijden om eerst te vragen of je blijft overnachten, en daarna (uurtje later ofzo) komt ie het geld innen. En wat denk je? Tussen dat ie kwam om te melden dat ie het geld later zou komen innen en daarvoor de tickets zou gaan schrijven en dat ie daadwerkelijk kwam voor het geld, vertrok meer dan de helft. Ja echt!!! Wilden de €3,40 dus niet betalen…… want waren echt van plan te blijven, stonden al met blokken gestationeerd, schotel uit etc. Allemaal Fransen…. dus als iemand nog eens durft te zeggen dat wij Nederlanders gierig zijn…..

Prima nacht, zelfs best rustig ondanks aan de weg, en de volgende ochtend na de wandeling met de honden naar de markt. Zoals gezegd waren de hallen waar normaliter de ganzen, kippen etc. etc. worden verhandeld leeg. Maar toch een aardig beeld gekregen van hoe het zou kunnen/moeten zijn.

En daarna over de reguliere markt.

Nog even heerlijk in de camper geluncht, en na de app-melding van Jik dat het ‘bij ons’ zo lekker zonnig was ‘net lente’ richting huis getuft. Daar bleek het inderdaad nog lekker. Ook weer buiten gegeten en wat voorbereidingen voor de volgende dag getroffen……

Zoals gezegd was het baasje ook wel blij dat het vrouwtje weer thuis kwam. De weergoden werkten heerlijk mee, zodat we nog even lekker in de tuin met weer een geweldige zonsondergang konden genieten van een glaasje wijn. Leuk om in NL te zijn, maar ook weer zooooooo zalig om thuis te komen!!!

En binnengekomen nòg een verrassing: een èchte PPP…… de verf was amper droog!!!!

Mijn dag kon niet meer stuk!! Wat had ik voor Valentijd voor hubbylief gefreubeld??? Ehhhh…. ik kwam toch thuis, daar moet ie dan maar genoegen mee nemen
(never a dull moment)…. Nee hoor, ik kon in NL nog net de tijd vinden om een hart voor hem te fabriceren…. paars uiteraard, what else???

Waar is dat feesje??? Hier is dat feesje!!!!! En waar was dat dan? In Westervoort. Wel daaaaagen lang….. Schoonmama was jarig, en ik mocht meehelpen de feestjes voorbereiden en uiteraard helpen de taart op te eten….. Goede poging gedaan, echt, maar na 3 dagen was de taart uiteindelijk nog niet op. Nou ja, dan zelf maar de laatste stukjes opeten voor haar.

Eindelijk mocht ook Jacqy worden getoond….. ik had haar dus in elkaar gehaakt en gefrutseld voor schoonma haar verjaardag, maar het moest een verrassing blijven.

Meet Jacqy!!! Ben best trots op haar!!!

Er werd naast de taart verder ook genoeg afgegeten…. Na een gezellige dameslunch

was het de volgende dag tijd voor een bezoek aan de Handwerkbeurs in Zwolle, samen met Buuv Jans, alwaar uiteraard één van onze gasten even een bezoekje moest worden gebracht. Grappig om iemand dan ‘loslopend’ buiten Ferme Beauregard te zien!!! (Vond zij ook trouwens). Nieuwsgierig naar haar website?? www.jansusenjansus.nl

’s Avonds met z’n 2-tjes lekker alvast de verjaardag ‘uit’ gegeten…. Genieten!!
(sorry, het probleem met de gedraaide foto’s is nog niet opgelost…. grrrr…)

De volgende dag weer het volgende feestje … en uiteraard even heerlijk met de labradoodles in het restantje sneeuw ronddwalen…

En daarna nog het feestje met wat andere familie en vrienden en nog wat quality time met z’n 2-en…… en uiteraard wat boodschappen….. want ja, zonder boerenkool en worst weer terug naar La Douce France…. dat kan niet!!!

Op Valentijnsdag mocht ik weer instappen bij mijnheer KLM, die mij veilig weer terug bracht naar huis. De honden lieten uitbundig weten dat ze me hadden gemist….. en oh ja, ik geloof het baasje ook…. (wordt vervolgd)

(Schoonma en buuv Jans hadden overigens die dag nog wel wat anders aan hun hoofd….. Dit werd aan hun deur (en ook alleen aan hùn deur) gehangen…..
Wie zou hun Valentijn zijn….????)

door de bomen, door de dalen, over de velden….

Hadden wij nog het plan om dit weekend lekker 2 daagjes met de camper te gaan rondrijden, nou…. depressie Kurt gooit roet in het eten. Eergisteren kwam ie al in Bretagne aan land, daar met een km. of 140 op sommige plaatsen, hier wordt met name in de namiddag zo rond de 100 km/uur verwacht. En de plekken waar we naar toe wilden (richting Aude) blijkt er nog meer te komen. Incl. regenbuien. En gevaar van takken op de weg etc…..

Nou zijn we echte Nederlanders en kunnen best iets hebben, maar dit is nou niet echt lekker voor een uitje. Bovendien…. met van die natte honden in de camper (incl. ‘nattehondenodeur’…. lekkûrrrrrrr). Dus maar weer even uitgesteld. Dan maar na mijn bliksembezoek van volgende week aan NL.

Omdat we toch wel even wilden rijden met Sunnyboy, gisteren toch even een ommetje via Mazeres, Belpech en Villefranche Lauragais gemaakt, uiteindelijk uitkomend in Castelnaudary. Alwaar een enge vent ineens voor mijn lens dook….

Even lunchen onderweg in het campertje (jaja, we blijven Nederlanders hè? Met een broodje en karnemelk, haha!)

en in Avignonet Lauragais een leuk kerkje bezocht. Bleek nog een monument te zijn ook. Kijk, dat pak je dan mooi even mee!!

Zou de organist van de kerk overigens snel last van koude billen hebben???

Vandaag alleen even de deur uit geweest voor een verjaarsbezoekje aan onze lieve achterbuuv. Verder huismussen en wachten op Kurt. Die overigens op dit moment al lekker van zich laat horen, maar volgens de laatste voorspellingen voor bij ons al wel iets is afgezwakt vanaf de 100 km/uur naar een 85 km/uur. We gaan het zien!!

Oh ja, en nog iets leuks!!! Ik won op FB op de pagina van Sunlight.de, van onze camper dus, een leuk promotiepakket!!! Helemaal blij mee!!

Ik zeg: laat die zomer maar komen!!