Ferme Beauregard Les Pyrénées

Zoals gezegd: en route!! Een weekje vakantie!!!!

Het oorspronkelijke plan was om in Frankrijk te blijven, en richting Uzes te gaan, maar toen we vertrokken bleek het daar helemaal geen mooi weer te zijn, en ja…. we hadden toch ook wel weer zin in een zonnetje (verwend als we zijn!!).

En dus trokken we richting Spanje. Alwaar we om zon te hebben toch steeds verder de kust naar beneden moesten af gaan…..

Maar….. heerlijk aan zee kunnen zitten met een prachtig zonnetje en ook zo lekker rustig!! We waren soms wel de enigen die hun stoeltjes meenamen en lekker met een boek en een roseetje aan zee zaten…

De piemels genoten ook met volle teugen, vooral toen ze heerlijk mochten zwemmen….. heeeeeeeeel fijn ook daarna in de camper (combinatie van de lucht van natte hond met zand overal enzo….. ) maar zo leuk als je ze zo heerlijk ziet genieten!!!

Uiteraard niet alleen maar genoten van het strand, maar ook nog een plaatsje bezocht. Eigenlijk was het de bedoeling om dat meer te doen, alleen…. heel erg lastig om in Spanje een plekkie voor de camper te vinden in de steden. Je mag nergens staan, echt verboden-borden, en ook politie die dat strikt nakomt. En ook de campings in de buurt aan de kust zijn allemaal dicht in deze periode….. Jammer…. In Peniscola (gelukkig spreek je dat heel anders uit dan vermoed ) zijn we toch even stilgehouden en kwamen we daar gelukkig nog met een waarschuwing van af….. dus daar wel even kunnen rondneuzen. Leuk plaatsje!

De terugreis werd dan ook door dat probleem (gebrek aan goede sta-plek aan de kust) en de ook daar afnemende temperatuur een dagje eerder aangevangen. Wat helemaal niet erg bleek, want daardoor waren we een dagje eerder weer in La Douce France beland, waar we nog een nachtje in het ons bekende Llo doorbrachten en daar in de ochtend nog een prachtige wandeling konden maken voor we de laatste uurtjes in de auto door gingen brengen.

Op de terugweg bleek dat we de week ervoor een hele goede keuze hadden gedaan om via de snelweg Spanje in te gaan. Want het had in de hoger gelegen gebieden inderdaad behoorlijk gesneeuwd toen. Wij mochten nu nog getuigen zijn van de restanten daarvan…. maar de wegen waren heel mooi schoon, dus geen probleem met dit laatste stukje huisreis. En ook nog eens een prachtig gezicht!!!

Thuisgekomen bleek de familie helaas in de hele week maar 1 zonnige dag te hebben gehad, en maar liefst 4 regendagen…. Tja, da’s dan echt wel pech hebben!!!
Gelukkig konden we gezamenlijk de dag na terugkomst nog wel van zo’n zonnige dag genieten. Een dag die uiteraard werd benut om als ‘late lunch/early diner’ een BBQ-tje aan te maken!! Heerlijk!!

En het weekend de oppassers weer afgezet op Blagnac. Nu heel druk bezig met ‘de grote verhuizing’ van weer naar het ‘bedrijfsmatige’ deel van het huis naar ons eigen stekkie. Aangezien we daar al weer wat maanden alleen maar sliepen, toch weer een hele klus om de boel overal weer aan kant te krijgen. Maar ook wel weer lekker, ’s avonds bij de open haard in eigen huis naar het tv-tje te kijken…..

Nou, het heeft steeds wat voeten in aarde, en vergt ook heul veul geduld, maar …. weer een stukje gedicht.

Zou Maffiabaas Orange volgens de beloften de 17e november de internetlijn hebben hersteld, helaas, helaas….. het duurt weer een maand langer. Het kostte mij 1,5 uur aan de lijn met ze, 4 doorverwijzingen etc. om èn dit te weten te komen, èn (weer) de belofte (schriftelijk nu) te krijgen dat we ons abonnementsgeld terug krijgen over de maanden dat internet niet werkte, èn een voor 2 maanden gratis Airbox 4G van ze los te peuteren. Deze zou (ja, zou…. want bij ons in huis werkt ie sowieso niet, waarschijnlijk alleen aan de weg etc. maar dat moeten we nog uitvinden) ons uit de brand moeten helpen….. Nou …. nee dus. Maar meer kunnen ze niet doen, dus we moeten nog maar even zo aanmodderen…

Goed. Wat beleefden we allemaal in die laatste weken?? Vakantie!!!! Jaaaahhhhh!!!

Maar eerst een paar dagen met onze ‘oppassers’, mijn oom en tante, samen hier en uiteraard mijn oom zijn 70ste verjaardag vieren. Op gepaste wijze, haha!

En daarna …. op vakantie dus…..!!! Wordt vervolgd…

van november!!! Nadat we terugkwamen van onze paar daagjes uit, genoten we hier een lang, vol weekend van supermooi weer!!! In korte broek, t-shirt en slippers buiten. En dat begin november!!! Echt genieten. Eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat het einde van de dag goed koud werd, en zeker met de klok die weer terugging, was het niet al te laat naar binnen einde van de dag. Om dan vervolgens lekker bij de open haard te kruipen.

Maar dit mooie weer lonkte ons ook weer om nog even 2 daagjes erop uit te gaan, voordat onze echte vakantieweek volgende week volgt. Vandaag ga ik mijn oom en tante ophalen in Blagnac. Zij blijven bijna 2 weken en in die tijd gaan wij even een weekje er tussen uit. Zo kunnen zij heerlijk hier genieten (en we hopen op mooi weer in die tijd) en ook de poezen eten geven. Maar voor die tijd nog even de 70-ste verjaardag van mijn oom vieren…

De daagjes uit dan… Vorig jaar, tijdens onze eerste vakantie in 10 jaar, kwamen we als eerste stop terecht in het dorpje Llo. Dit dorp bleek beroemd om de thermale baden. Ideaal dus, alleen…. waren we vorig jaar nou net in 1 van de 2 weken die ze in het jaar sluiten…
Nu dus een prima gelegenheid om naar toe te gaan, na checken voor de openingsweken uiteraard.

De weg die we namen, richting Perpignan en dan via Puivert afdalend, bracht ons door een echt schitterend gebied, we waanden ons in andere oorden… Door rotsen heen, met prachtige riviertjes, echt top!!!

Op onze camperapp hadden we al even gespiekt, en het leek ons als tussenstop leuk om aan een meertje te gaan staan. In Matemale, een dorpje naast een bekende wintersportplek Les Angles. Wel op ruim 1500 m. hoogte, dus de weersvoorspellingen werden ook goed in de gaten gehouden, want er was al een waarschuwing gegeven voor sneeuw dit weekend. En ook kou in de nacht, maar gelukkig een goed kacheltje, dus geen probleem voor ons.

Aangekomen bij het meer viel onze mond steeds weer open. Wauw!!!! Wat een prachtplek om daar te mogen overnachten.

En dan denk je dat het niet mooier kan… ’s avonds dit plaatje… het leek wel een wereldstad!!

en de volgende ochtend…..

Met pijn in het hart vertrokken we weer, want ja, de thermale baden riepen ons al!!

Llo was maar een stukkie rijden, en daar aangekomen weer een prima plek en bijna 3 uur gebadderd in de thermale wateren. Temperatuur 35 graden, buiten 10 graden. Toppie!!!

En ook daar overnacht. Prima, ook geen onaardig uitzicht in de avond

(we worden wel verwend hoor…), en de volgende dag weer de terugreis. Al in de bewolking, want ja, die voorspelling klopte. We hadden ook vrijdag al wat regen, en gisteren de hele dag, wat resulteert in??? Correct! Sneeuw in de Pyreneeën. Nu duidelijk te zien….

Alles van het familiebezoek weer opgeruimd en de boel aan kant gebracht, en vervolgens vonden we dat we wel even een uitje hadden verdiend. Jaja, ik weet het…. we wonen zelf al in ‘le Paradis’ maar dan toch…. wij zien wel alles wat er steeds weer moet gebeuren hier, van groeiend grassprietje tot overhuizen van de ‘bedrijfsruimte’ naar ‘eigen huis’. En dan is het lekker dat je er toch even tussen uit kunt, al is het voor maar 2 daagjes….

Uiteraard weer als eerste ‘geland’ in Le Somail, aan het Canal du Midi. Ook omdat PP nu eindelijk weer eens tijd heeft om te fietsen. De hele opgebouwde conditie is weer verdwenen, dus moet langzaamaan weer worden bijgespijkerd. En daar is een wat vlakkere omgeving perfect voor. (Om niet te spreken over de ‘fietsangst’, laat ik het zo maar noemen, na de behoorlijk heftige val in december vorig jaar.)

Bij aankomst was het nog mooi zonnig weer, maar de volgende dag heftig bewolkt. Wel perfect om te fietsen, maar in de loop van de middag besloten we een ander plekkie te zoeken, richting de open stukken in de bewolking. En kwamen we uit in Argens Minervois.

Prima gestaan, maar het dorpje dat op de foto hierboven echt superleuk leek, bleek een bouwval van dichtbij te zijn. Nou ja, je kunt niet alles hebben zeg maar…. de bewolking trok wel weg en lekker in de zon kunnen zitten eind middag.
Niet dat die piemels van ons altijd maar zin hebben om ook bij ons te komen zitten hoor…. als eenmaal het tafeltje en de stoeltjes uit de camper zijn blijft er nl. over…. jawel: een stapelbed….. Baasje, kan er in het onderste deel ook ff een matrasje worden gelegd…. please????

De volgende dag nog even door gereden, een route uit het ANWB camperroutes boek, en zo kwamen we uit in Lastours.

Een heel leuk dorp waar blijkt dat er 4 kastelen te bezichtigen zijn. Wij kwamen daar helaas te laat aan om zowel dat te doen alswel nog 2 uur terug te rijden naar huis, maar deze staat op ons lijstje voor de volgende keer. Prima parkeerplaats om te overnachten, dorpje met een klein restaurantje en bakkertje en nog wat te zien ook. Wat willen we nog meer….. wordt vervolgd dus.

Thuis kwamen we ook aan met bewolking, die met een uurtje totaal verdwenen was en alleen maar blauwe lucht bleef aangeven tot nu aan toe. Prachtige zonsondergangen, nachten wel erg koud, wat overigens in de ochtend weer mooie mistvelden geeft.

PP gaat in de ochtend lekker met het fietsje een kort tochtje maken, in de middag houden we alvast vakantie. Als voorbereiding op onze echte vakantie volgende week. Heerlijk vooruitzicht, en ook nu hoor je ons niet mopperen!! Eergisteren zelfs 31,4 graden…..

Vakantiebezigheden verder: lezen, lekker luieren, en de reeds begonnen projektjes afmaken. Zoals de Dikke Heer. Eindelijk heeft de Dikke Dame gezelschap..

En uiteraard Halloween niet vergeten. Tatatatata!! Ik maakte er direct een selfie van….

En zo prutsen we maar aan…. dat er af en toe ook nog wat aan de administratie moet gebeuren (lees: afdrachten aan de staat en zo…. grrrrr…..) en wat andere minder leuke zaken, laten we maar even buiten wegen. Doen we ff tussendoor….

Eindelijk weer eens een berichtje. Best wel wat te melden, alleen….. belabberde Orange verbinding, steeds weer onderbroken (en soms het gehele bericht dan kwijt ) en het duurt eeuwen voordat ie een foto uploadt, als ie dat al doet…..

Nieuwe poging vandaag dus. Een klein, ingekort verslagje van de familieweek…. geprobeerd wel wat foto’s toe te voegen. Hopelijk gaat het nu goed.

Ons Hoge Bezoek is nu dus al een week weer weg… sniksnik. Wat was het gezellig!!!

Schoonma was meegekomen met broer Tom, zijn vrouw Natascha, hun kids Tijn, Siebe en Janneke en de hond Buddy. Een volle auto!! De heenweg deden ze met een overnachting op zaterdagavond, zondagmiddag waren ze hier. En als je bedenkt dat ze hier voor het laatst zo’n 10 jaar geleden waren…. dan kun je je voorstellen dat er heel wat te bekijken was!!!

Niet dat dat de kids in 1e instantie boeide…. uiteraard niet, want wat wilden zij??? Zwemmen natuurlijk!!!! (Water was een krappe 18 graden, maar goed…). Wat een bikkels!!! Zelfs Oma liet zich niet kennen (iets met een stoere uitspraak van de vorige avond, na een glaasje wijn…. haha!), stoere Oma dus!!!

Iedere avond gezellig met elkaar gegeten (om en om gekookt, ook wel eens lekker voor ons om te kunnen aanschuiven…), heerlijk gelachen, teveel wijn gedronken, soms een traantje gelaten en uiteraard ook wat toeristische dingen gedaan.

Zoals op maandag uiteraard de markt van Mirepoix.

En uitgebreid lunchen daar, wat we 10 jaar geleden ook in die samenstelling deden (met toen uiteraard Pa er nog bij). En…. Vals bezocht. Dat was helemaal speciaal, want daar was de foto van Pa genomen die als foto op de kist bij de crematie is neergezet. Dit keer een plaatje van de hele familie op de trap….. Bijzonder moment!!!

Gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind, er kon, welliswaar met een trui/vest aan) ook een dagje lekker in de zon worden genoten, weer gezwommen (natuurlijk!!!), ge-jeux-de-bouled en uitgebreid gewandeld.

Aan Natascha werd de magische ring uitgelegd, en de gelukspoppetjes die werden gefabriceerd gingen als cadeautjes mee naar Nederland.

Yess, gelukt, hihi!!

Op woensdag kwamen ook eindelijk wij aan in Le Maz d’Azil. Tom, Natas en de kids waren na een zoektocht van 1 uur uiteindelijk al vast vooruit gereden om het marktje te bezoeken. En wij?? Uh….. iets met zoekgeraakte (auto)sleutels….. zucht…. (ik weet nu iemand die heeeeeeeel blij zit te wezen als ze dit leest…). Maar we konden ons uiteindelijk toch voegen bij de rest en de grot tezamen met hen bewonderen. Ik weet het: al zo vaak gezien, maar blijft bijzonder!!!

Daarna namen wij ma weer mee naar huis en toog de rest naar Labouiche, varen in een bootje onder de grond. Enthousiast kwamen ze weer thuis.

Donderdag was het eindelijk !!! tijd voor wat de kinderen als nummer 2 (naast het zwemmen) op het lijstje hadden staan: klimmen in Segoia Vertigo!!! Van boom naar boom….. en aangezien dit ook al lang op het lijstje van PP stond….. ging hij lekker mee. Stoer hoor!!!

’s Avonds weer lekker aan tafel, en als toetje: HET kaasje van Pa: de Mont d’Or, een ècht (uit)lepelkaasje ….

daar kon ie zo van genieten….. PP smokkelde deze altijd in zijn handbagage mee naar NL (laatste keer lukte dat niet en moest het in de ruimbagage), en zowel hij als Ma moesten altijd moeite doen om ook nog een hapje te krijgen, want ….. daar lustte Pa wel pap van!!!

En toen kwam vrijdag ….. de verjaardag van Siebe!! 11 Jaar!!! Sieperdepiep… Hoera!!!

Eerst even chillen in de zon in de tuin, spelletje Kubb spelen (best lastig als Bajou er steeds met de houtjes vandoor wil gaan) en vervolgens plan trekken….

Aangezien hij het leuker vond om mee te gaan op het rondje rijden in de buurt dat oma en opa hun laatste keer hier deden, gingen we met z’n 4-en op pad. De anderen moesten de broodnodige inkopen doen voor het avondmaal. Want als je jarig bent, dan mag je kiezen wat je eet!!! En dat zijn nou net niet de dingen die wij hier standaard in huis hebben .

Het rondje rijden: Carla Bayle uiteraard…

St. Suzanne (jammergenoeg was La Musette weer eens dicht….. )

en St. Ybars

En vond de jarige het een leuke dag?? ‘Volgend jaar weer op Ferme Beauregard’ was zijn conclusie …… helemaal goed dus!!

Helaas was het zaterdag al weer de dag van de terugreis. Vroeg op, en … en route! Rond middernacht waren ze weer thuis. Een lange reis in 1x door, maar als ze net zo hebben genoten als wij, dan maakt dat ook helemaal niet uit, en was de zondag om nog een beetje bij te komen en na te genieten….

Wel raar…. weer een mooie zonsondergang, maar lege stoelen…..

Er waren er wel 2 die toch opgelucht adem haalden…. want ondanks dat ze vaak heel lief bij elkaar lagen, was de drukte van de 8 maanden oude Buddy soms teveel voor die oude piemels van ons….. Jaja, Izzy, koekje van eigen deeg!!!! Zo was jij ook….

Even nog een plaatje van de piemels met hun uitdager voor 1 week…. het is wel een mooie mengeling, niet???

Hè, hè, we zijn weer terug op honk. Nou ja, dat waren we al sinds vrijdagavond, alleen… internet weigerde het fatsoenlijk te doen. Je zou zeggen ‘niets nieuws’, maar inmiddels wederom gebeld met de maffia Orange en ze zeggen nu dat er werkzaamheden zijn tot 17 november 08.00 uur ’s morgens, en dat het daarna beter zou moeten zijn. Uh…. niet die glasvezel dan hoor, want dat zou nog tot 2020 gaan duren, maar er zou weer een fatsoenlijke verbinding moeten zijn. Daar hopen we dus nu maar op. Meer valt er even niet te doen.

Maar goed. We zijn dus, zodra onze gasten weg waren, vertrokken naar Nederland. De reis in 2-en gedaan, en op tijd terug voor de crematie van schoonpa. Een prachtig afscheid! En zoals altijd een gelegenheid om de hele familie te zien, dat was ook goed. Daarna nog een paar dagen in NL gebleven met camper als slaapplek en lekker ontbijt, douche en verblijfplek bij schoonmama. Alleen verdomde lastig om de honden uit te kunnen laten in NL!!! Wat een armoede, met zakjes in de hand, hondjes aan de lijn (die dan uiteraard niets willen doen, want zijn gewend om ‘in vrijheid’ hun behoeften te doen…). Daarna in een comfortabele 3 dagen weer teruggereden naar ons plekje in La Douce France.
Op de laatste dag een bezoek gebracht aan Oradour sur Glane, en daar ook op een prachtige camperplek overnacht. Stond al een tijdje op ons lijstje en nu meegepakt.
Wat indrukwekkend!!! Echt de moeite waard!!!

Kleine impressie:

Nu hier proberen de draad weer op te pakken. Alvast weer voorbereidingen voor ons Hoge Bezoek a.k. weekend en de volgende herfstvakantie. De nachten zijn al erg koud te noemen, jammer! Maar hopelijk wel nog dat mooie zonnetje dat we de laatste dagen vooral einde van de dag van mochten genieten. Geeft ook weer prachtig, bijna surrealistische uitzicht….

Dit zou de titel zijn geweest van het boek dat mijn lieve schoonpa zo graag nog had willen schrijven over zijn ziekte en vooral de onmacht…. maar helaas, dat is er nooit meer van gekomen.

Gisterennacht, op 24 september, is ie overleden. Wat een slopende K-ziekte die Parkinson!!! Gevangen zitten in je eigen lijf, goed bij de tijd zijn maar niets meer kunnen uiten of doen omdat het lijf niet meer mee wil.

Heel moeilijk om dit laatste slopende proces van de afgelopen dagen die echt een crime waren voor lieve schoonma en de broers, vrouwen en kinderen die om hem heen hebben gezeten, op afstand te moeten volgen. Want even heen en weer zat er niet in, we hebben nog steeds gasten.

Zo lief al het medeleven van de gasten die we vanaf begin september hadden en die al op de hoogte waren, en van degenen waarvan wij vonden dat we ze al even op de hoogte moesten brengen gisteren. Dankjulliewel!!!!

vloog de afgelopen week ook weer voorbij. Over het algemeen met stralend weer, maar ook met 1 dagje regen en de helft van de temperatuur van de dag ervoor. We hoorden alles in de tuin zingen!! Want wat is het warm en droog geweest in de afgelopen weken. Steeds tussen de 35 en 40 graden in de middag….Overal dorre velden, dor gewas etc. Daar helpt 1 dagje regen ook niet tegen, maar goed, toch iets zullen we maar zeggen.

En nog steeds met gasten. Altijd gezellig, het naseizoen. Dan hebben we zelf ook eens tijd om een babbeltje te maken met de gasten, en zelfs een spelletje mee te spelen. Zo hebben we leren ‘Mens-erger-je-niet-ten met kaarten, oftewel Keesen’. Leukleukleuk!! Wel jammer dat je dat maar met min. 4 pers. kunt spelen, dus niets voor ons in de camper, tenzij we de honden het ook gaan leren

Over honden gesproken…. ze gedragen zich weer eens voorbeeldig!! Eerst moesten ze Job dulden, die veel wilde spelen (waar zij totaal geen zin in hadden), maar die ze uiteindelijk toch wel gezellig vonden om met z’n 3-en ergens te gaan liggen. En nu moeten ze maar dealen met een wel heel eigenzinnig bulletje…. Tja…. ’t is nu of die van ons erbij, of Oliver (ook wel meneer de directeur genoemd ). Want dit directeurtje is wat jaloers aangelegd…. Jammer, maar helaas.

Gisteren de 50-ste verjaardag van een lieve Belgische gaste gevierd. Met bubbels uiteraard… zo hoort het.

Gelukkig had ze overdag verjaardagsweer erbij, dus helemaal geslaagd. En ’s avonds de laatste grotere BBQ. Ook leuk dat de gasten uit de gite bijna iedere dag mee-eten. Leuke club bij elkaar.

Zo langzamerhand begint het seizoen verder wel af te lopen. Dit weekend nog aankomst van 2 kamers, dan volgende week nog een wissel, en de laatste gasten vertrekken op 1 oktober.

Of schoonpa het nog zolang volhoudt?? Dat is niet te voorspellen. Het gaat nog steeds heel erg slecht, en iedere dag dat ie er nog is is een wonder volgens iedereen. En of je zo’n wonder wilt zijn?? Ik weet het niet. ’t Is nu makkelijk zeggen dat je dat later niet wilt, maar misschien verleg je je grenzen in de loop der tijd wel zo….. on ne sait pas. In ieder geval lijkt ons dit inmiddels ondraaglijk, niet alleen voor hem zelf, maar ook voor schoonma. Maar ja….. zij en ook wij kunnen niets dan afwachten….