Ferme Beauregard Les Pyrénées

Zo leuk die ‘Bookings’-sites waar we op staan…. vooral voor gasten dan (behalve de hogere prijs, maar ja). Want annuleren is in vele gevallen zo makkelijk te doen …. maar…. laat ons als verhuurders dan – naast alle rompslomp – weer zitten met een ‘gat’ in de planning….. Bah!! ’t Is dat je tegenwoordig mee moet als verhuurder, want vrijwel alle oudere boekingssites sluiten aan bij/op de grootste… want anders…..

Maar goed. Vol goede moed gaan we voorwaarts om dit gat alsnog te proberen te dichten, en dus: EEN MOOIE AANBIEDING voor de bloglezer c.q. facebookvolger….

AANBIEDING, AANBIEDING, AANBIEDING

Er is weer een kamer vrijgekomen van aankomst 26 juli tot vertrek op 31 juli. Voor 2 personen, incl. halfpension (dus incl. ontbijt en ook diner – met wijn en koffie), nu voor maar € 599.

Gaan we voor deze leuke aanbieding op deze wijze ook weer gezellige gasten treffen?? Valt het nog in te plannen??? Of waren jullie nog niets van plan en lijkt dit toch wel erg aantrekkelijk?? Of ken je nog iemand die wel een paar daagjes heerlijke rust kan gebruiken??

Wees er bij interesse snel bij, de kamer staat ook weer opnieuw open op de boekingssites namelijk (maar uiteraard niet voor deze aantrekkelijke direct-boeken-prijs ). Mail bij interesse gewoon even: info@fermebeauregard.com

Wie komt er binnenkort lekker meegenieten aan het zwembad (water inmiddels rond de 28 graden, heeeeerlijk!!!)???

ahum… werd??? Dat was het al!!! Want de laatste dagen van juni werden doorgebracht in een èchte hittegolf…

En…. het èchte record werd bereikt… 42,5 graden, op de vertrekzaterdag van de gasten uit de gites die er ook voor zorgden dat ze tijdig in de airco-auto’s zaten… Errug verstandig, want er stond ook nog eens geen zuchtje wind…. pffffff….

Een vertrekdag, dus ook een wasdag, en dat was niet bij te houden! Ik hing de was op en binnen 20 min was alles kurkdroog (en zo stijf als een plank, zo zonder wind)…

Wij bleven verder in de schaduw en de piemels lekker binnen in de gang. Einde van de dag was het nog een beetje te doen voor ze en mochten ze even naar buiten. En dan zou je denken: lekker zoveel mogelijk koelte opzoeken…. Nee hoor, lekker dichies-bij-dichies…. wat een schatjes toch, hè?

Nadat we vorige week een heerlijke vegetarische maaltijd mochten bereiden voor onze gasten (jaha!! PP moest ook gewoon mee-eten, en jawel, geslaagd!) vond ik het wel leuk om ook eens een ‘quiche caprèze’ te maken. O.k. wel een beetje meer aangekleed, maar toch… ook errug geslaagd!! (Als ik de opmerking van manlief ‘lekker, maar waar is de kip?? ‘ even buiten beschouwing laat tenminste…. zucht…). En… zag er mooi uit. Het ook wil ook wat tenslotte!!

We hadden slechts gasten in een kamer afgelopen week, en zij aten ’s avonds niet mee. Voor ons wel een mooie gelegenheid om ondanks de warmte de diverse afspraken af te werken, wat zaken in te kopen en nog weer wat aan de tuin te doen.

Onze kapster werd weer met een bezoekje ‘vereerd’, en ze maakte er weer knap gekapte zomerkoppies van…

(eh neeeeee! die man kan echt niet normaal doen…. )

Maar afgelopen week ook een heel moeilijke afspraak. Met de dierenarts, voor poes Lola. Ik heb al wel eens eerder op het blog over haar gesproken, inmiddels was ze ruim 18 jaar geworden, en werd eigenlijk steeds slechter. Al geruime tijd doof, steeds magerder, beetje dement (midden in de nacht zitten krijsen bijvoorbeeld), maar toch met goede oplevingen en gekke 5-minuutjes waarin ze achter een propje of houtje aan ging. Ze had het nog naar haar zin. Tot vorig weekend, en ze een attackje had gekregen. Linkerkant die niet meer mee wilde, kattenbak haalde ze niet meer …. en tja. Dan kun je eigenlijk niet anders meer dan DE afspraak maken. Uiteraard nog wel even met de dierenarts overlegd, maar zij vond het ook wel lijden worden…. ze had duidelijk ook pijn. En dan kun je niet anders. Voor het beestje dan, want wat je zelf vindt is niet belangrijk in zo’n geval. Helaas.

Maar toch mooi 18,5 jaar van haar mogen genieten. En nu rust ze hier op het landgoed van Ferme Beauregard. Rust zacht lieve, eigenwijze Lola!

Oh wat was het warm!!!! Al een week lang gaven de Franse kranten, nieuwszenders etc. de berichten door: er kwam een hittegolf aan, met als hoogtepunt de donderdag. Gisteren dus. Het record qua temperatuur (uit 2003) zou wel eens verbroken kunnen worden….

We waren heel nieuwsgierig. Want 27 juni 2003 (toen nog in NL natuurlijk) konden we ons nog goed herinneren: dat was namelijk onze trouwdag!!!

En toen dus ook bloedje heet…. niet te harden in het stadhuis, gelukkig daarna de receptie op een boot in Delft. Daar was wat verkoeling!

Wat een broekkies hè???

En gisteren zou dus ook weer zo’n heftige warme, zeg maar gerust hete, dag worden…..

We konden nog heerlijk in de schaduw ontbijten buiten, dat ging tot een uur of 10 nog prima.

Maar daarna liep de temperatuur al snel op. Net na 12 uur was de 40 graden al bereikt!! Liep daarna steeds even terug naar 39 om vervolgens weer te stijgen… pfffffff….

Er zat niets anders op dan in de hangar verkoeling te zoeken. Daar was het nog te doen met rond de 25 graden… en ja, de verjaarscadeau-bolletjes lagen al klaar, dus zonnebloem Sam heeft inmiddels al pootjes…

Maar goed. We moesten nog wel even wachten op onze spannende afspraak ’s middags…. echt DE meest romantische date die je op je trouwdag kunt maken…. namelijk: met de meneer die de septic tank zou komen legen!!!!

En dat op DE warmste dag van juni…. moet ik natuurlijk wel bij vertellen dat we al eerder hadden gebeld voor een afspraak, maar dat ze het in zouden gaan plannen, en dat we weer eens niets hoorden. Toen toch maar weer gebeld, want nu geen gasten in de kamers, en dan is het wel zo prettig als het dan kan gebeuren… Je ruikt er toch even wat van….

PP dacht nog ‘ff die slang vanaf de weg naar de tank dirigeren en leegpompen’, maar neeee!!! Meneertje wilde de hele auto op het parkeerterrein hebben. Zucht… We zullen maar denken ‘ach, dan zijn die takken bij de uitgang ook gelijk gesnoeid’…. om het positief te houden.

Eigenlijk reed ie met een noodgang toch nog even het terrein op, precies waar ie ‘m wilde hebben. En onder luid gescheld…. maar ja, dat zijn we van hem gewend (zie: https://blog.leveninfrankrijk.fr/#category69 toen kwam ie de andere legen). En ook: het zal je baan maar zijn!! In deze temperaturen ook nog…. zucht!!!

Gelukkig had PP al wel wat voorwerk gedaan; de deksels waren al uitgegraven en open, en zo was ie binnen 45 min. al weer weg. Da’s mooi!!

En ook nog net voordat het echte record van gisteren werd bereikt:

Pufpufpufpuf!!!

Een goede 2 uur later vonden we het toch tijd om even te proosten op deze heugelijke dag!! En dat dan aan eigen zwembad….. PROOST!!

Overigens hadden we afgelopen week week al even geproost op deze mooie dag die toen nog moest komen, want neef Rolf en zijn vrouw Ellinore bezochten onze mooie plek weer. En ook zij zijn op deze zelfde dag getrouwd in 2003…

6 Jaar geleden, toen we dus allen 10 jaar getrouwd waren, hebben we dit gezamenlijk hier gevierd. Maar aangezien hun planning nu redelijk strak was en ze gingen wandelen in Spanje, konden ze slechts 2 dagen hier blijven. We hebben nu maar van beide kanten van de Pyreneeën afzonderlijk geproost.

En uiteraard nog even lekker genoten in de schaduw bij het zwembad. Een van onze lieve gasten bood aan een foto te maken van een redelijk uniek moment. Wij beiden aan het zwembad, en dat op de foto!!! Dat daar nog maar vele jaren bij mogen volgen

hoeraaaaaaaah!!! Er was vorige week voor mij weer een jaartje verstreken…. 51 al weer…. pfffff……. nou ja, gewoon doorgaan!!

Eigenlijk waren we helemaal niet van plan om bij dit ‘heugelijke’ feit stil te staan, maar ja. We hadden al gasten in 2 kamers en toen toch nog even lieve vrienden erbij uitgenodigd. En dus een lekker volle tafel. Gezellig!!!

Ennuh… voor ons (lees PP) weer een mooie gelegenheid om een nieuw gerecht te testen: ‘Dronken Kip’. Met vlag en wimpel geslaagd, dus wordt voor dit nieuwe seizoen op de kaart toegevoegd…. we hebben weer veel terugkomende gasten, dus nieuwe gerechten zijn altijd welkom…

En nu weer druk An die Arbeit!! En gelukkig werkt het zonnetje goed mee. Heel warm zelfs nu al zo in de ochtend. Fijn dat er ook een lekker windje bij staat….

Kom heerlijk genieten in de Franse Pyreneeën!!!!

Speciaal voor onze blogvolgers (en natuurlijk ook voor
jullie vrienden, dus stuur de link gerust door of als je nog iemand weet die echt
vakantie nodig heeft!)

Wij hebben nog mogelijkheden in onze vakantiehuisjes, en
door annulering zelfs nog in het hoogseizoen. En voor twee personen geven wij
nu een korting van € 100,- per week.

Een vakantiehuisje bij Ferme Beauregard

Aankomst/Vertrek Aanbiedingsprijs

29 juni/6 juli 2019 € 595 voor 2 personen
6 juli/13 juli 2019 € 795 voor 2 personen
13 juli/20 juli 2019 € 795 voor 2 personen
10 augustus/17 augustus € 795 voor 2 personen
17 augustus/24 augustus € 795 voor 2 personen
24 augustus/31 augustus € 595 voor 2 personen
31 augustus/7 september € 595 voor 2 personen

Of heb je liever een kamer en wil je je helemaal laten
verwennen, misschien is het verwenarrangement iets voor jullie.

Het verwenarrangement bij Ferme Beauregard

Voor onze speciale prijs van € 849 een week voor 2 personen
in één van onze kamers. Geniet ‘s morgens van een heerlijk ontbijt en ’s avonds
van een afwisselend 3-gangen diner (en in de zomer wekelijks een BBQ) inclusief
wijn, koffie en thee.

Een week half-pension dus voor de speciale prijs van € 849,=
voor 2 personen.

Kijk voor meer informatie op onze site www.fermebeauregard.com

Wij zouden het erg leuk vinden jullie te op onze mooie plek in de Pyreneeën te ontmoeten.

Heel veel groeten en misschien tot binnenkort??

Ga ik jullie nog 1 keer voordat Het Seizoen ècht begint vervelen met mooie plaatjes van waar we nog heel even een paar daagjes zelf vakantie vierden.

Eigenlijk wilden we niet zo ver rijden, wel naar een rustig plekje en dus dachten we aan Le Somail. Om te beginnen. Want: bekend terrein, prima vertoeven, lekker weer volgens de voorspellingen en altijd leuk zo aan het water.

Hadden we alleen nèt ff niet gedacht aan het feit dat de franse een ‘pont’ maken na de vrije Hemelvaartsdag…… en de parkeergelegenheid in Le Somail was afgeladen vol.

Geen nood: inmiddels via een leuk app-je een ander plekje gevonden, vlakbij Le Somail en daar aangekomen bleek het nog net ff leuker zelfs!!!! O.k. geen haven met bedrijvigheid, maar wel alle rust, aan een sluisje…. en mèt schaduw door de bomen voor de piemels. Helemaal ideaal dus.

We waren nog niet gearriveerd of PP verdween op zijn mountainbike voor een eerste route richting Narbonne. Met ruim 25 km op de teller was ie een kleine 2 uur later weer helemaal opgetogen terug. Weer heerlijk om ff op wat vlakker terrein te kunnen fietsen!!! De volgende dag ‘deed’ ie overigens even 40 km ….. bikkel!!!!

Wat wel grappig is dat de fietsroute naar Narbonne over een oud spoor loopt. Op zich is dat niet ongewoon, er zijn in de omgeving diverse voie-verts: oude spoorwegen die omgebouwd zijn tot prima fiets- en wandelpaden. Maar hier fiets je nog een stuk over de originele spoorbrug….. heel apart.

Ook ik strekte de benen…. even Sallèles d’Aude verkennen…. en uiteraard een broodje scoren. Liep ik toch ook een bijna 7 km weg…. nice…

En daarna weer heerlijk in de schaduw bij de camper genieten van een hapje en een drankje.

Onderwijl werden we getrakteerd op een mooi schouwspel…. Nou ja…
Een bruggetje + sluisje + water bleek al direct na aankomst super aantrekkelijk te zijn voor de plaatselijke jeugd. Als er een boot doorheen was gekomen en het hoog stond ideaal om er vanaf te springen in diverse vormen, incl. salto’s achterover enzo. Wij vonden dat al wel link, en er stond ook echt een bord dat dat niet mocht. Maar goed. Toch doen!! En op dag 2 was er blijkbaar nog iemand geweest die dat ook vond en de politie had gebeld. En ja, toen moesten de jochies op de bon. Oeps.

Het was verder een heerlijk rustig plekje, maar … we hadden Izzy beloofd om ook nog even langs het strand te gaan voor het seizoen zou beginnen. Maar ja… op een zondag is dat niet echt een hele slimme, zeker niet met dit lange weekend. Dus werd besloten nog even een dagje te verkassen naar een ander plekje aan het water (ook in Salleles), ons ook de mogelijkheid biedend om de toilet te legen. Dat moet soms ook gebeuren….

Ook dit nieuwe plekje was supermooi!!

Heerlijk om een luie zondagmiddag door te brengen, PP zette de brug ook ff weer op de tekening…

De nacht was hier helaas niet zo rustig als het eerste plekje, maar je kunt niet alles hebben hè?? Dde volgende dag door naar…. Leucate plage!!

Wat genoten de mannen!!

Het vrouwtje ook hoor!!

Jammer dat de wolken al snel de zon bedekten….. maar toch nog even heel lekker in het zand rollen!!! Genieten!!

Zelfs nog regen gehad eind van de middag…

De volgende dag richting huis. Via Carcassonne, en aangezien we daar rond lunchtijd waren eindelijk eens de moeite genomen om ‘Belgitude’ op te zoeken. Die was door Belgische vrienden een hele tijd geleden al aanbevolen toen we eens verzuchtten dat de Fransen geen fatsoenlijke frieten kunnen bakken…

Errug lekkere frieten gegeten!!

Aan te raden als je landt op vliegveld Carcassonne, want Belgitude zit in een straatje nèt naast het vliegveld. Op een industrieterrein

En niet alleen een aanrader voor frieten overigens: de hele wand van de zaak staat vol met allerlei soorten bier. Een walhalla voor de bierfanaten!!!

Thuis aangekomen wachtte daar in de avond ook nog een prachtverrassing voor PP…. eerst regen en hagel (waar ie niet echt op zit te wachten) met best aardig grote stenen

Maar…. gevolgd door lekker onweer….. zucht….. maar kaassie voor het mannetje dus.

Wat dat betreft mag ie sowieso niet mopperen: ook gisterenavond ging het weer behoorlijk tekeer… behoorlijke klappen.

Zit je ’s morgens lekker in de zon te brunchen in de tuin, in de middag nog heerlijk een popje in elkaar te zetten in de zon

en nog even met de voetjes (en manlief uiteraard helemaal) in het zwembad

komt er ’s avonds weer een bakkie water uit de lucht vergezeld van rake klappen…..

Raar weer dus, daar moeten we het voorlopig mee doen als we de voorspellingen mogen geloven…

Tja….

Meet Lotte, mijn laatste creatie waar ik in de zon aan werkte, isn’t she lovely???

Nadat we nog een gezellig verjaarsfeestje mochten organiseren voor onze achterbuurman (en gelukkig in de droogte!!! want PP bediende de bbq…)

besloten we toch eindelijk eens af te reizen naar Canillo…. in Andorra. Gasten van begin vorig jaar hadden ons geattendeerd op het prachtige uitzichtspunt dat daar te bezoeken is. Was toen nèt voltooid. Echt een must als je toch naar Andorra gaat om daar inkopen te doen, of gewoon om leuk te combineren met de toch al mooie tocht naar Andorra. We hadden de foto’s gezien, maar waren zelf nog steeds niet geweest.

De rit was ook nu weer prachtig, zeker met dat mooie uitzicht op de sneeuw die nog hoog in de bergen lag.

Even wat inkopen gedaan in Pas de la Casa, en door naar Canillo. Helaas was het erg bewolkt, en ondanks we daar pas begin avond aankwamen toch even gaan kijken…. Maar…. helaas…. het uitkijkpunt was dicht!!!! Ze waren met de tegelvloer bezig, en alles afgesloten. Slechts uitkijken op dat uitkijkpunt was mogelijk.

Best een beetje raar…. met het komende lange Hemelvaartweekend in het vooruitzicht…. maar goed. Pech voor ons dus. Maar we kunnen ons helemaal voorstellen dat het een pracht uitzicht is!!

We besloten een stukje verderop, langs het hele rustige weggetje ons ‘kamp voor de nacht’ op te slaan. Een prima plek, maar de wolken die we in de avond al zagen aankomen brachten wel behoorlijk wat regen mee in de nacht. Zachtjes tikt de regen…

De volgende dag weer via Andorra terug, en al in de buurt van Andorra terug gekomen werden we verrast door toch een behoorlijk laagje sneeuw dat was gevallen. (Niet op de weg gelukkig overigens.) En reden we toen ook nog behoorlijk een mistbank in. Heel apart!!

Terug in de Ariège waren we eigenlijk eerst nog even van plan om Plateau Beille op te gaan voor een overnachting en evt. wandeling, maar door het koude weer boven in de bergen (tot 4 graden afgekoeld) en de sneeuw die we al tegenkwamen + het risico dat weer tegen te komen als we weer de hoogte in zouden gaan daar, besloten we eerst even bij het Pont du Diable te stoppen. Deze zgn. Duivelse Brug uit de 13e eeuw die de gemeentes Montoulieu en St. Paul de Jarrat en Mercus Garrabet met elkaar verbindt. De laatste keer dat we daar waren was toen we in de omgeving reden net voor het kopen van ons pand.

Grappig dat je je soms zoiets heel anders herinnert!! Beiden hadden we er een ander idee bij. Eigenlijk is ie veel leuker dan wij beiden in gedachten hadden…. Goed er weer even te zijn geweest, en een leuke tip voor onze gasten om naar toe te gaan als ze toch een dagje Foix en omgeving gaan doen.

Het bleek niet een ideaal overnachtingsplekje te zijn, en dus was de volgende bestemming snel beslist: Col de Peguere. Altijd prachtig, altijd rustig, en ……. genieten!!!

Redelijk bewolkt toen we aankwamen, iets dat toch ook prachtige uitzichten geeft. En ook de op hoogte vers gevallen sneeuw was goed te zien!!

Een heerlijk rustige overnachting (wederom alleen!!) en heerlijk ontbijten met prachtig uitzicht….. Helder blauwe lucht!!

We besloten de wandeling vanaf daar richting Cap du Carmil te maken. Ca 2 uur, klein klimmetje van slechts 250 m. maar we hadden de tijd. PP had deze zelf al eens gedaan, toen ik in NL was in oktober vorig jaar.

Nu dus samen, en wat een prachtige wandeling met geweldige uitzichten!!!! Echt subliem!! Wel een klimmetje dus, maar dubbel en dwars waard. Ook weer een tip voor onze gasten, leuk autoritje naar Col de Peguere en daarvandaan deze mooie wandelroute. Prima daguitje!

Er lag zelfs nog (een beetje) sneeuw…. ’t is dat het net ff te ver afdalen was van het pad, anders had manlief er met blote voeten in gestaan……

En uiteraard ook een blij ei op de top

De bewolking nam inmiddels behoorlijk toe, dus de beslissing om lekker te luieren in eigen tuin was snel genomen. Nou ja, luieren….. na de afgelopen week regen, en nu 2 dagen zon hadden de grassprietjes erg goed gedaan…. PP racete direct rond op de maaier, en mijn taak van het onkruid moest ook weer even worden volbracht. Jaja…

Maar ook even lekker een late lunch/early dinner in de tuin. Dat dan weer wel. Een goede afsluiting van deze Hemelvaartsdag…..

Het was weer errug gezellig met onze vaak-terugkomende-gasten, waarmee ook weer gezellig werd bijgebabbeld en gegeten.

En daarna kwam schoonmama samen met haar buuv gezellig een weekje bij ons.

Aankomst was nog zonnig, maar daarna beetje wisselvallig qua weer.

Gelukkig wel droog voor het grootste deel, zodat de markten van St. Girons en Mirepoix konden worden bezocht, de Grot van le Mas d’Azil uiteraard ook, en een rondje rond Lac Montbel, en even bij de waterval van Roquefixade kijken kon ook nog.

Helaas regende het de zondag, dus werd de echte rozenshow in het mooie dorp Camon die dag niet bezocht, maar de volgende dag. De rozen hingen er uiteraard nog, en toen was het droog. Prachtig!!

En bij alle bezoeken werd voordat de markt bekeken werd even in de kerk een kaarsje opgestoken voor oma’s oudste kleindochter die haar eindexamen deed….. hopelijk hebben de kaarsjes geholpen!!

De laatste 2 dagen waren zelfs echt heet te noemen, bijna 30 graden! Nog even heerlijk buiten gegeten!! En geproost op een hele gezellige week!!

En na nog een laatste blik op de Pyreneeën weer op naar Blagnac, voor de terugreis.

Na hen te hebben afgezet op Blagnac, was bij terugkomst het water van het zwembad best wel een beetje opgewarmd. Inmiddels een goede 20 graden. En dat betekent (voor PP dan hè?”): plonzen!!!

Ik vond mezelf al heel stoer met de voetjes…. maar goed….

Was wel fijn dat we nog even van het weer genoten, want ’s avonds viel er weer een bakkie water naar beneden… nou ja, dit hadden we in ieder geval weer binnen!!!