Terwijl PP zich op zijn overvolle schema in NL stortte, begon ik hier gisteren op mijn gemakkie aan mijn eigen schemaatje…. weer volledig overgehuisd, en met beschikking over de vaste telefoonlijn. Die werkt in het huis nu eenmaal beter, en dus begonnen aan mijn ‘bellijstje’. O.a. naar de EDF over de aardedraad die al sinds het onweer en blikseminslag van begin augustus op half zeven hangt en waar nog niemand naar is komen kijken, en naar Orange over de loshangende draad tussen 2 palen aan de overkant van de weg. Van die zaken en zoveel meer. Ook leuke belletjes…..
Maar ook even heerlijk in het zonnetje buiten lunchen, want een superzonnetje! Wel veel wind, vandaag zelfs nog meer en ik geloof dat de voorspellingen voor de komende 2 dagen zelfs windsnelheden tot 70 km p/u aangeven, dus genieten zolang het kan.
Daarnaast toch maar even de spuit tevoorschijn gehaald, want het onkruid tiert welig!! Met dit weertje groeit het onder je handen, en vooral op onze terrassen moet dat echt niet!!!
En uiteraard heerlijk met de piemels gewandeld. Zo ook de ‘laatste’ ronde van rond 17.00 uur gisterenmiddag. Liep ik langs de weg langs het huis van onze buren. Hoor ik ineens daar water stromen. Water stromen dus. Huh? Water stromen? Waar komt dat nou vandaan?? Na de wandeling gaan kijken, en inderdaad: er stroomde water. Huis gecheckt, daar was niets aan de hand, hoofdkraan dichtgedraaid, maar het stroomde nog steeds door… ‘K ben niet zo technisch, maar da’s niet goed, dat voel je aan je water…
Dus de SMDEA (waterleidingbedrijf hier) gebeld, uiteraard was het net buiten kantoortijden, maar gelukkig kreeg ik direct op het nood 06-nummer een alleraardigste dame aan de telefoon. Uitgelegd. Grootste probleem was om op hun ‘waterplan’ onze exacte locatie aan te geven, want op dat – errug oude – waterplan komen de wegen en namen van panden niet helemaal overeen met de huidige benaming. Dat ging ze uitzoeken en zou me terugbellen. Onderwijl werd ik gevraagd om geregeld te checken of het water nog stroomde, ook nu de hoofdkraan dicht was.
Uiteindelijk kwamen we onze exacte locatie overeen, en zou dit volgens hun kaart op zich best wel de hoofdleiding kunnen zijn. Gelukkig had ik ook rond 20.00 uur nog een paar foto’s gemaakt, en (jawel, jawel!!!) was deze dame van het huidige tijdperk en niet van de -50 jaar die de Ariège over het algemeen bestiert, zodat ik ze gewoon naar haar kon MMS-en. Want stromen bleef het, leek zelfs steeds meer te worden…
Op basis daarvan werd met de werkploeg plan de campagne gemaakt, want het was dus duidelijk echt een lek in de hoofdleiding. De watertoevoer zou in Bajou rond 23.00 uur volledig worden afgesloten om te zorgen dat niet de gehele watervoorraad morgen op zou zijn, en rond 07.00/07.30 uur vanochtend zouden de mannen hier staan om het lek op te zoeken en te repareren.
Een vroegertje vanochtend dus. Want ze moesten er wel bij kunnen. Dus braaf gezorgd dat om 07.00 uur alles open stond, om vervolgens te constateren dat ze ruim over 08.00 uur aan kwamen. Direct met groot materieel. En direct aan de slag.
Graven, graven, ‘jeetje, die zit diep’ graven, graven. En jawel, uiteindelijk op zo’n 3 meter diepte het lek gevonden. En niet een klein lekje, maar een joekel!!!
Verderop moest zelfs de aftap geheel worden opengezet omdat er anders niet kon worden gewerkt vanwege het snel weer vullende gegraven gat. Gerepareerd met een ons inmiddels meer dan bekende klem (bij ons in de weg meermalen al toegepast) en dan begint het checken. Eerst de klem zelf, die wel vast moet zitten maar ook weer niet al te vast kan worden gedraaid, want ja, de staat van de buizen…. Vervolgens beetje bij beetje de waterdruk opvoeren, want met de druk die wij hier hebben zou de boel direct weer klappen. Om maar niet te spreken van evt. andere zwakke plekken in de gehele leiding vanaf Bajou en verder. Want, zoals de mannen mij toevertrouwden, de leidingen zijn niet ‘jolie’. Errug oud, nog net niet verrot, maar toch wel behoorlijk versleten. En dat in combinatie met bewegende grond, ook van (te) zwaar beladen tractoren en vrachtwagens op de weg die deining veroorzaken…. tja…. maar ga dat maar eens ineens allemaal vervangen. Dat zou een behoorlijke operatie zijn. Dus nog ff niet, voorlopig nog reparatie dus.
Uiteindelijk heeft de hele operatie ruim 4 uur geduurd (en voor de hele buurt hier meer dan 12 uur geen water…), en konden de mannen naar de volgende klus vertrekken. Want tijdens deze klus werden ze gebeld voor een volgend lek. Niet bij ons in de buurt (gelukkig voor ons, maar minder voor hen) dus nog een leuk ritje voor hun zaterdag. Overigens alle hulde voor de SMDEA, want zowel gisterenavond als vandaag prima gelopen!! En op hun manier ook de boel weer netjes opgeruimd enzo. Voor zover dat kan dan hè? Want de grond moet gewoon weer inklinken, dat duurt nog ff. Maar ach, dat is voorlopig weer een paar m2 minder maaien Buum 
Ik trakteerde mezelf daarna op een gezonde lunch in het zonnetje, ook vandaag weer volop aanwezig, en rond lunchtijd nog heerlijk om in te zitten.
Daarna kwam er weer een lekker windje opzetten. Dus vanmiddag mooi de tijd voor een siesta genomen en nu de geestelijke voorbereiding voor het begin van de laatste serie van Downton Abbey op tv vanavond….. helemaal leuk!!
Zomaar een dag in de Ariège dus ….. never a dull moment. Morgen neem ik vrij!!!!
Voor alle mee-lezers in ieder geval een Happy Halloween!!!!
. Misschien toch eens mijn aller-allereerste 600 punten-spelletje scoren??? Wordt spannend!!
, waar ie ook nog wel eens een handje van heeft….
) en de afspraak gemaakt voor tussen 07.00 en 08.00 uur. Jaja, en dan komen ze daar gewoon voor thuis langs hè? Ongelofelijk vinden wij nog steeds, maar goed. Het kan niet anders blijkbaar. Dus tegen 07.00 uur er helemaal klaar voor, met het koffie-apparaat in de aanslag. Mmmmm… en toen pas tegen 8-en dat ze kwamen. Ja, ze! Er liep een nieuwe dame mee met degene die dit vaker doet, maar of die extra paar ogen er nu voor zorgden dat het niet liep?? Geen idee. Maar bij mij werd er maar geen ader gevonden om te prikken, en toen er toch geprikt werd liep er geen bloed in de buizen. Uiteindelijk, na 3 met te weinig bloed gevulde buizen werd besloten om de andere arm te nemen, waar ook nog eens werd geklungeld. (En dat allemaal nog steeds zonder koffie op 
). Uiteindelijk genoeg buisjes redelijk gevuld. Nu maar hopen dat het echt voldoende is, en dat deze prikmuts niet nog een keer terug hoeft te komen. Want deze dame zorgde er zelfs voor dat er bij PP een blauwe plek overbleef, wat bij geen van haar collega’s nog ooit is gebeurd…. Nou ja, we hebben het weer overleefd zullen we maar zeggen. 
