in een dag…..
PP bracht een hele dag op die graver door, en na nog een dag samen met John en Christel met het handje de laatste grond te hebben weggeschept, was de boel klaar voor de 1e betonstort.
Zelf werd ik voor vertaalwerkzaamheden gevraagd, bij een technisch probleem, waarvan mijn natuurkundeleraar zich nu nog de krampen zou lachen als ie zou horen dat ik er uberhaupt iets mee van doen zou hebben….. Laten we zeggen: niet helemaal mijn ding… maar … vertalen lukt wel. Waar ging het om: een automatische chloormeter moest gekalibreerd worden, met telefonische begeleiding van een Franse techneut. Right. Om een lang verhaal kort te maken: het is uiteindelijk gelukt!!! En na een verhitte autorit om op tijd de benodigde spullen te halen om de waardes van de PH en Chloor weer op ‘normaal’ te krijgen, leek er al snel verbetering in te zitten. Eind goed, al goed?
Maar wat had ik graag een foto kunnen publiceren over hoe we erbij zaten. Picture this: 2 vrouw en 1 man sterk, in een kleine technische ruimte onder de grond waar je niet eens rechtop kunt staan, gebiologeerd naar de meters, pomp etc aan het kijken, onderwijl aan het bellen met een frans/belgische servicedienst en testen van de meters. Toen we gisteren het galgemaal met onze gasten hadden en ik iets van dit verhaal vertelde, verzuchtte 1 van de mannen ‘had ik toch graag die man in die ruimte met 2 vrouwen geweest’….. Tja, zo kun je het ook bekijken…
Zoals gezegd kon PP gisterenmiddag met John eindelijk aan het storten van de werkvloer beginnen. Helaas moesten ze vroegtijdig afbreken i.v.m. een enoooooorme stortbui die ineens overtrok. Incl. hagelstenen (wederom). Hopelijk is er nog iets van het gestorte blijven liggen. Ik ga zo polshoogte nemen…
Ik ‘mocht’ mij ondertussen gisteren weer bij de Chambre de Commerce in Foix melden. De vrijdag bleek niet echt een dag waarop de dames daar een goede bui hadden. Zou dat overigens iets te maken hebben met de mistroostige behuizing van kamertjes, tl-balken etc.??
Maar goed. De eerder door mij aangegeven cursus die ik moet gaan volgen in mei, bleek na zoeken op internet en aandringen van mijn kant evt. toch deels subsidieerbaar. Tenslotte betaalt iedereen die een bedrijf heeft en premies afdraagt sinds begin vorig jaar daar zelfs een % voor. Maar voor de aanvraag daarvan moest wel een inschrijvingsbewijs van mijn bedrijf, met Siretnummer, worden overlegd. Met daarnaast een inmiddels mirakuleus opgedoken speciaal ander formuliertje. En dan kom je daar met je inschrijfformulier, beweren ze daar dat het niet kan, dat de betreffende inschrijving als ZZP-er (zullen we maar zeggen, hier heet het ‘auto-entrepreneur’), niet goed kan zijn, ZZP was er volgens hen niet in 2009.
??????? Ik ben al sinds 2009 netjes ingeschreven, draag netjes mijn premies e.d. af, en zij bleven bij hoog en bij laag beweren dat het niet mogelijk was, terwijl ze het inschrijvingsbewijs voor hun neus hadden. Na weer enig aandringen van mijn kant werd er met de URSSAF (de inner van de premies) gebeld en met hoogst verbaasd gezicht vernomen dat het dus echt zo was, en dat ze een bewijs ervan direct zouden doormailen….. Goed, ook dat lijkt dus weer geregeld. Wil je overigens daarnaast ook nog info over de evt. andere vormen van inschrijving, wat eigenlijk mijn bedoeling was, dan is er voor de hele Ariège maar 1 man die zich daarmee bezig houdt. Uiteraard is die dan overbezet. Wachten dus maar weer tot ie een keer terugbelt. Maar ondertussen dringt de tijd, het seizoen staat voor de deur, en door deze ‘omweg’ van alvast indienen van de aanvraag konden we in ieder geval verder.
Dus enigszins gerustgesteld kon ik aan de grote ronde van boodschappen beginnen, en daarna aan de kook voor het afscheidsmaal van onze gasten.
Maar ik kon het toch niet laten om nog even in Foix het ‘Place Parmentier’ op de foto te zetten. Het komt tenslotte niet dagelijks voor dat ze een heel plein naar je vernoemen? 
Onverwacht kregen we de Meiden op bezoek (niet te verwarren met de Meisjes overigens!). Ze waren hier al errug lang niet geweest, dus er moest veel bekeken en bijgekletst worden. En zoals altijd werd het laaaaaaaaaat! Maar weer beregezellig, en we konden zelfs de hele avond nog buiten zitten en o.a. van een prachtige lucht genieten….. Leven in Frankrijk op z’n best!!
