Ferme Beauregard Les Pyrénées

Wat een dag….

PP begon, zoals de hele week, vroeg aan zijn terrasklus. Maar ik heb de arme tot 2x toe bijna moeten reanimeren, zo warm was het ….. benauwd eigenlijk. En zelfs hij is verbrand…. Gisteren was al afzien, toen moest er in keiharde grond een gleuf worden gegraven voor enkele buizen. Gelukkig werd ie daarbij geholpen door 2 viervoeterige monsters….. Vandaag was niet minder. Zeker nog warmer. Toen het loodgieterswerk en ook de elektrakabel erin zaten is ie er ook mee gestopt…. Niet te doen met dit weer. Dan nog maar nog vroeger beginnen om wat gedaan te krijgen. En hopen op iets koeler weer, want er moet ook gestort worden volgende week… On verra.

En ik baalde ook….. mijn prachtige mooie nieuwe bril zou vandaag klaar zijn, en dat was ie ook. Maar….. wat ze met het linkerglas hadden gedaan weet ik niet, maar als ik daardoor keek, was het gewoon wazig. Nogmaals glas gezet, nagemeten en gevolg: nieuwe glazen besteld….. Er zat t.o.v. de vorige meting (of wat was opgeschreven?) een aardig verschilletje… Dus maar weer een weekje wachten. Misschien dat ik op mijn ‘verjaar’ dag een nieuw aanzicht heb???

Ik was in Pamiers voor diverse dingen, dus ook voor de bril, en uiteraard boodschappen. Maar alles was hier nog niet uitgepakt of er kwam een bak water uit de lucht zetten……….. en onweer…. Bah! De wat verlate gasten waren ook doorweekt…

Dus Dick, troost je: ook hier geldt ‘shit happens’!!

Bon weekend!

De dag begon gisteren lekker fris, met een prachtig uitzicht op de Pyreneeën. Iedereen zat redelijk vroeg al lekker voor de gites te ontbijten. Geeft ons ook weer even een beetje vakantiegevoel. Maar… niets is minder waar. Er moest weer hard gewerkt worden.

Al snel begon het errug warm te worden. De gasten hebben de dag heerlijk lui doorgebracht in ligstoelen met af en toe een duik in het zwembad, PP bracht deze grotendeels door aan de rand van het buurzwembad (en dan niet voor die duik, hè?), en ik boven de strijkmachine. Het beddengoed voor de gites en chambres moet tenslotte netjes weer op de bedden komen te liggen. Het scheelt al wel een heleboel dat in tegenstelling tot een aantal jaren geleden de mensen in de gites nu zelf hun handdoeken mee moeten nemen. Want dat was een onbegonnen klus geworden met nu ook 4 kamers erbij in de verhuur, waarvoor uiteraard wel voor handdoeken gezorgd moet worden … Een heel ander concept, maar o zo leuk!

Even de arme hardwerkende PP aan het zwembad….

Het was zo warm dat alles onder zijn handen droogde, en ie alles weer extra moest sproeien erover. Gelukkig moesten er in de middag weer materialen worden aangeschaft, zodat ie even kon ontsnappen… Toen ie begin avond terugkwam kon ie dan eindelijk ook die heerlijke duik nemen, zwembadwater is nu ruim 25 graden….

Daar was het wel eens tijd voor. Alleen… wanneer? O.k. vandaag dus. Doordat een afspraak werd verzet, hadden we iets meer tijd, en kon ik eindelijk eens naar een opticien hier om een nieuwe bril uit te zoeken. Inmiddels bijna 3 jaar geleden bleek van mijn oude bril de coating op de glazen het op te geven. Gevolg: vlekken op de glazen. Dus toen een nog ouder exemplaar op de neus gezet. En die zit er nog steeds….. Wel direct hier geïnformeerd hoe het hier werkt, en dat blijkt nog een stapje terug in de tijd te zijn voor ons. Hier in Frankrijk moet je nog eerst naar de oogarts, die dan een voorschrift maakt waar je vervolgens mee naar een opticien moet. Goed. Dat had ik dus al gedaan, eind juni 2009. Voorschrift bleek 3 jaar max. geldig, maar nog steeds geen tijd voor gehad (gemaakt?) maar vandaag eindelijk, eindelijk…… En toen bleek de mode nogal gewijzigd. Het brilexemplaar dat ik nu op mijn neus heb (we hebben net even zitten rekenen, maar moet zeker 15 jaar oud zijn) is dus niet ‘compatible’met de laatste mode (overigen geen probleem hier in de Ariège, maar soit….), maar wat een verandering…. Zucht….. Het kostte enige tijd, maar het gaat een enorme verandering worden. Echt een superander model. En omdat de winkel een aktie had kreeg ik er ook nog een prachtige nieuwe zonnebril op sterkte bij. Wat wil een mens nog meer?? Vanwege de complexiteit van de glazen wel een week levertijd, maar ach. Op het moment dat ik ‘verjaar’ hoop ik een ander exemplaar op de neus te hebben….

PP kon het niet laten om ‘m al even op de foto te zetten:

Werd zoals gezegd doorgebracht met het maken van een hek om de tuin heen, om zodoende de koeien op afstand te houden.

We hadden geluk: Tante Ans en Ome Henk, die op een camping net achter Foix staan, hadden nu net vandaag zin om even langs te komen, en boden spontaan aan om te helpen. Uiteraard niet voordat ze een uitgebreide rondleiding hadden gekregen. Want het was 6 jaar geleden dat ze hier waren geweest, en er is best wel iets (understatement of the year) veranderd sinds die tijd. Ze waren zo enthousiast!! Dat doet ons uiteraard ook weer goed. En wat zij, net als mijn pa, ook zeiden: we hebben de foto’s wel gezien, maar dat zijn slechts foto’s. Als je het in het eggie ziet dan is het nog weer heeeeeeeeel anders!!!! En veeeeeeel mooier!!!!

Maar toen aan het werk dus. Overigens hadden we ’s morgens vroeg om 6 uur de eigenaar van de koeien (uiteraard!) al gebeld, maar er werd niet opgenomen. Later belde ze wel terug, en kwam langs. Alles laten zien, en nu waren ze toch ook wel geschrokken. Ze zouden direct aktie ondernemen om de afrastering onderaan hun terrein provisorisch dicht te maken, en vandaag daar weer een normale stroomvoorziening op aan te sluiten. En op komen ruimen. Tja, het is in ieder geval wat.

Het lukte de mannen om alle paaltjes te slaan, en zelfs al een stukje gaaswerk er tegenaan te krijgen. Moeten eerst weer een nieuwe rol kopen, meer hadden we niet in huis. En daarnaast ook nog wat draadjes gespannen, ’t is niet veel, maar in ieder geval een 1e barrière.

De familie konden we natuurlijk niet met lege maag laten vertrekken, dus gezellig met elkaar gegeten, waarna ze weer terug gingen naar de camping.

Rond 23.00 uur gisterenavond wilden we de barrière controleren, toen we de troep koeien weer aan de overkant van de weg in het terrein zagen staan. Dus nog niet bij ons, maar goed, in dat stukje daar zouden ze ook niet mogen zijn als de provisorische draad zou hebben geholpen. Maar weer bellen dus, en gelukkig kwamen ze weer en hebben de koeien weer teruggejaagd.

PP is voor de zekerheid toen maar in 1 van de kamers gaan slapen, met deur en raam open zodat als er iets zou zijn, dat ie daar in ieder geval snel bij zou kunnen zijn. Maar ja, dan ben je – en ik ook, net als Bajou overigens – alert op ieder geluidje en dat is niet nachtrust bevorderend, dus een beetje brak zijn we nog wel….. Vandaag maar even rustig aan. Hopen we dan…..

Na een hard weekje werken en een heel vol weekend met gasten die af en aan reden….en ontbijtjes die geserveerd moesten worden.

Onze 2 vriendjes hadden het zwaar: vrouwtje en baasje die maar heen en weer renden met beddengoed, lakens, dekens etc. en die geen aandacht voor hen hadden… Dan maar samen in 1 mand en heel zielig kijken….

De cursus is met goed gevolg afgelegd, en met de benodigde papieren en vol goede moed gingen we vrijdag naar de Mairie, waar we tot de conclusie kwamen dat ze dicht waren. Weer zo’n ‘pond’ na de vrije Hemelvaartsdonderdag…. dus morgen in de herkansing.

Het weekend al gelijk even met enkele van de Franse gasten kunnen bijpraten over die nieuwe, zwaardere regelgeving op het gebied van drank en roken. Enkelen van hen waren nl. politie-agenten, en dus ook goed op de hoogte.

Gelukkig waren ze tevreden over de kamers, maar wat viel het weer tegen!!!!! Gisteren weer bijna de hele dag miezerregen, en vannacht kwam het weer met bakken uit de lucht! Bah. Onaangenaam, en ook zeker niet praktisch qua planning van werkzaamheden. Bij het buurhuis moet o.a. nog het nodige gebeuren, maar daar is wel wel droog weer voor nodig. En ook bij onszelf heb ik nog het nodige aan schilder- en tuinwerk staan. Ook daar moet het droog voor zijn. Maar ja. We kunnen daar toch niets aan doen.

Ook wel sneu voor mijn pa en mijn (half)broer Peter, die ik morgen tussen de middag ga ophalen op Blagnac. Ze blijven tot vrijdag, en het zou leuk zijn als de zon zich in die paar dagen af en toe nog zou laten zien, kunnen we nog even wat gaan doen, naast natuurlijk woensdag mijn pa zijn 80ste verjaardag vieren uiteraard…..

Maar we blijven hopen. Nu eerst nog even de nodige wassen draaien en wegstrijken, en wellicht nog even een uurtje uitrusten dus….

Wat een dagen….. 2.5 dag cursus in Foix. En dat allemaal omdat we een drankje bij het eten schenken…. maar goed. Voor mij is niet alles even spannend, maar voor diverse anderen wel. Gemêleerd groepje (11 in totaal) van eigenaar van een bar/discotheek, cybercafé, kinderen van eigenaren van een groot hotel in Ax Les Thermes die alles gaan overnemen tot bakker….

Vroeg vertrekken, want anders is er geen parkeerplaats in Foix te vinden. Om 09.00 uur present, en tot stipt 13.00 uur en dan weer van 14.00 uur tot 18.00 onderricht krijgen is niet niets…. normaliter al lang, maar geheel in het frans uiteraard…..

Vanmiddag was echt erg, wat saaaaaaaaaaaaaaaaaaaaai. Maar ook wel gelachen….Naast mij (grappig is dat iedereen na een 1e dag altijd dezelfde plek inneemt) een aardige jonge knaap zit, die net een klein bakkerswinkeltje in Carla Bayle heeft heropend. De 1e dag, gisteren dus, was ie al fors te laat, en viel na een kleine 10 min. in slaap. Tijdens de lunch bleek waarom: hij had afgelopen weekend alleen maar staan bakken, er was blijkbaar een feest in Carla Bayle, en ook zijn winkel moest weer vol voor de maandagochtend. Dus niet geslapen, alleen even gedoucht, en door naar cursus. Le pauvre….

Vanochtend, ook weer fors te laat, was ie overigens iets meer wakker, maar einde ochtend en einde middag heeft ie niet kunnen navertellen. Overigens wel knap dat ie steeds wel meteen weer bij de les was toen ie wakker werd, op de juiste momenten kon ie reageren en de juiste vragen stellen…… echt knap hoor!! Heb hem ook direct op het hart gedrukt dat ie op maandag open moet blijven, dan hebben wij voor onze gasten ook altijd vers brood. Le Fossat is nl. op maandag dicht….

Maar goed. Nog een half dagje, en dan hoop ik met het benodigde papiertje mijn stukken in te kunnen leveren bij de Mairie voor de ‘Licence Grande Restaurant’.

PP heeft zich vandaag nog even verder vermaakt met het ‘gastenklaarmaken’ van het terrein. A.k. weekend echt volle bak, alle 4 de kamers bezet en ook nog 1 van de kamers van de gite. Nog even doorwerken dus. Geen vrije Hemelvaartdag voor ons…

Een echt tropisch warme dag gisteren, het beste kon je verkoeling in de schaduw of in het zwembad zoeken. Maar ja, dat lukt overdag niet: er moet gewerkt worden.

PP had volgens planning gisteren klaar moeten zijn met zijn klus in Carla Bayle, maar werd door vaatwasserperikelen zo van zijn werk af gehouden, dat de arme vandaag toch weer aan het werk moet daar. Jammer…

Gelukkig vandaag niet zo warm, enorm bewolkt zelfs. Voor mij nog wat deuren op de planning om in de definitieve schilderlaag te zetten en verder te gaan aan het onkruid uit het grind te krijgen. Gezien de hitte gisteren was dat laatste helemaal niet te doen overdag, je smolt weg. Dus na eerst een frisse duik te hebben genomen aan het einde van de dag (de eerste voor dit jaar!!), en daarna nog even bijgekletst te hebben met Siddiq en Birgit die zich in het buurhuis schuilhouden, nog tot donker onkruid getrokken. Ons vrijdagavondvertier!!!!

Wij dachten dat het aan ons lag, omdat we een keertje niet fris en fruitig rond 8-en aan de slag gingen, maar het bleek gisteren niet alleen bij ons zo’n dag….. van 2 andere kanten hoorden we ook al dat het gisteren allemaal niet mee viel. Misschien wel vanwege de warmte? Ik had de thermometer in de zon laten liggen, en die gaf in de middag tegen de 40 graden aan….. iedereen een beetje oververhit dan???

PP zou in Carla Bayle gisteren de waterklus qua loodgieterswerk af hebben en aan de aftimmering zijn begonnen, ware het niet dat er een lek zat in de koppeling. Een fabricagefout, en dus kon het weer gedemonteerd worden en kon ie halverwege de middag nog naar Toulouse afreizen. Vandaag in de herkansing dus.

Zelf stond ik helaas voor niets met een monteur bij een kapotte vaatwasser. Deze bleek (overigens achteraf correct) vastgemaakt aan de grond en aan de zijkant. En aangezien niet geplaatst door ditzelfde bedrijf die nu voor de reparatie/garantie kwam, moet deze eerst losgehaald worden en anders mag de beste man niets doen i.v.m. aansprakelijkheid. Regels zijn regels….. ook (zelfs?) hier in Frankrijk. Dus die gaat ook in de herkansing.

Schilderwerk vordert wel gestaag, het lijkt erop dat de gites vandaag zelfs aan de buitenkant helemaal klaar zullen zijn. En als het meezit ook de deuren van de Zuidkant-kamers nogmaals in een rode laag. Ga mijn best doen….