Ferme Beauregard Les Pyrénées

En dan komt Oudjaarsdag, wat een prachtzicht op de Pyreneeën, en duidelijk is: er is heul veul sneeuw gevallen!!!

En Oudjaarsdag betekent ook:tijd voor de goede jaarlijkse traditie:
Bubbels en Bollen bij de Blokjes!!

Gezellig clubje en heerlijk: tòch oliebollen en appelflappen, en niet die stank in huis…. Haha!

Uiteraard werd niet alleen het glas geheven op de Het Oude en Het Nieuwe, maar ook kwamen zaken die afgelopen jaar in het nieuws waren voorbij …

Op naar een mooi Nieuw Jaar, waarin we hopen weer heel veel bekende gasten te gaan zien, en uiteraard ook nieuwe gasten te gaan ontvangen.
Dat er maar veel vakantieplezier mag worden gehouden op Ferme Beauregard!

En leuke feestjes georganiseerd…. want ja…. werd er afgelopen jaar de 50-ste van PP gevierd, volgend jaar ben ik aan de beurt. ’t Is me wat…

En een Nieuw Jaar om zelf weer mooie routes en streken te ontdekken!!

We wensen iedereen een mooie Oudjaarswisseling vanavond, een prachtige Nieuwjaarsdag en daarna weer een heel mooi Nieuw Jaar. Dat ieders dromen maar uit mogen gaan komen!!

Voorlopig dan…. en ook (hopelijk) even geen regen meer…. wel ff klaar mee….

Net als met uitgebreid eten koken. Voor PP dan hè? Hij maakte nog een heerlijk maaltje toen Els en Auke gezellig kwamen lunchen, en nu doen we het heerlijk met alle restjes. Heulemaal niet verkeerd!!

En ’s avonds lekker aan de buis hangen…. leuke (flauwe) films, leuke conferences (o.a. van Lenette van Dongen: tegenwind. Aanrader!!!) en een mooie gelegenheid voor VIP-pie om lekker op schoot te liggen. Dank aan iedereen die appt, mailt, etc. hoe het met hem is. Niet goed dus….. de tumor wordt steeds groter, en het is duidelijk dat ie zich niet lekker voelt. Maar geniet ook nog op z’n momenten, maar ons gevoel is dat dat niet lang meer gaat duren. En dan moeten we ‘m niet meer laten lijden….

Altijd vervelend …. maar valt niets aan te doen.

En verder eigenlijk even echt vakantie voor ons. Want iedereen zegt altijd dat wij vakantie hebben als we geen gasten hebben, maar da’s niet waar! Er moet altijd wat gebeuren, maar nu dus ff niet. Alhoewel… PP toch weer aan één van de websites bezig is. Maar da’s ook een beetje hobby… En we uiteraard ook altijd bereikbaar blijven voor (vragen) over reserveringen voor 2018. En een kleine tip voor de lezers van dit blog: heb je al een idee wanneer je evt. zou willen boeken? Laat dan even weten! Want de Kerstvakantie is meestal DE tijd om de vakantieplannen van 2018 onder de loep te nemen. En het zou zonde zijn als er geen plek meer is…..

Verder dus tijd voor wat freubelarijen….
Bij mij kroop gisterenavond al weer het koppie van een nieuw mènneke van de naald

Het gaat een echte Franswahh worden…..

Vanochtend ook weer een stukje schouwspel buiten, de koeien van mr. Brack gingen er weer vandoor, de verkeerde kant op. Misschien dat ze ook zin hebben om eens buiten de deur te eten???

En nu het toch droog is: ‘even’ de gekregen buit in stukken verdelen. Nieuwsgierigheid bracht ons op het wegen ervan: 35 kg!!!!

De grootste en de butternut werden al gesloopt. We hebben morgen nog bubbels en bollen, dus dan kan er mooi wat mee om uit te delen. Zelf uiteraard vandaag een soeppie ervan, en verder al ingevroren. Yummie!!

Wat was het weer gezellig, deze Kerst!!! Eerst zoals gezegd met z’n 2-en de Kerstavond gevierd. Nadat we ook weer mochten genieten van een pracht zonsondergang. Alleen dat was al een cadeautje!!!

En…. eindelijk mochten de pakjes onder de boom open. Heerlijke verwennerijen zaten erin!! Voor ons beider verslaving weer nieuwe smaken om heerlijke potten thee te maken. Met uiteraard de nodige zoetigheden erbij. En wat leesvoer, ter lering ende vermaak zullen we maar zeggen…

En voor PP o.a. de enige echte Snickers-Kerstboom….. (inclusief Paars schaap)

Enige uitleg is wellicht niet overbodig…. als we nl. eens met z’n 2-en de boodschappen doen en er langs een rek wordt gelopen waar deze repen liggen, begint hubbielief al jaren direct ‘Snickerrrrrrrrssssssssssssssssssssss’ te krijsen….. vandaar dus. Een eigen Snickersboom, in de hoop dat het krijsen over is…. (noot: helaas… nu krijst ie het al als ie er in huis langsloopt…. zucht…)

Alle voorbereidingen voor 1e Kerstdag waren goed verlopen

dus konden we zelf op 1e Kerstdag ook genieten van een rustig ontbijtje.

Nog even ruimen, tafel dekken, mis-en-placen en de gasten konden komen!!

Het was een erg gezellige Kerstviering met een leuk groepje, en het eten was errug goed gelukt!! Alle complimenten voor PP, want hij had nadat ie een recept had gevonden voor gevulde kalkoen op z’n Indiaas alles daarop aangepast. Dus een 4-gangen Indiaas Kerstdiner, incl. kalkoen. Ook wel gedurfd, want hij had zelf nog nooit gevulde kalkoen gemaakt, maar ze waren toppie gelukt!! Al zeggen we het zelf. (De gasten ook overigens!)

Gisteren een rustig ‘2e Kerstdagje’. Een in Frankrijk niet bestaande Kerstdag, maar wel een prima gelegenheid om de restjes te verorberen.

Het kunstige houtsnijwerkje aan de linkerkant dat ik voor de Kerst kreeg is overigens weer een echte D.E. (oftewel Dick Ebbers). Weer erg knap gedaan!!

Nog even in daglicht:

Nou ja, daglicht??? Het is zeikweer…. echt niet anders onder woorden te brengen. Plensregen, veel wind, lage temperatuur en grijze luchten die soms zelfs zwart kleuren. Zit nix anders op dan heerlijk thuis te …. ehhhh….. tja?? Beetje surfen, beetje punniken en nog wat andere bezigheden. Uiteraard met de Top 2000 aan… Soort vakantie zeg maar. Ik ga na dit stukkie aan Franswâhh beginnen. Wie dat is?? Wacht maar af….

Oh ja, en gisteren nog een klein (Kerst) wondertje…. moesten even in Pamiers zijn, reden terug en zagen de koeien van onze boer-overbuurman weer los in de wei aan de overkant lopen. Dat deden ze met de Kerst ook al, wij stonden erbij en keken er naar. Eerst van links naar rechts, en zodra ze weer werden verjaagd, weer van rechts naar links, zoals op de foto. En dat alles op hun dooie akkertje…. waarom zouden ze zich haasten??? Best komisch, zolang ze geen schade aanrichten…….

Maar goed. We dachten ‘laten we even aan hem melden dat er weer een 4-tal koeien los loopt’. Dat vond ie wel aardig. Kregen een heel verhaal, maar was niet heel veel van te brouwen. We stoorden ‘m dan ook net in zijn repas (dat uiteraard weggespoeld moet worden )….. Maar….. kregen ook wat pompoen aangeboden. En aangezien we eigenlijk wel vonden dat ie ons dat wel verschuldigd was gezien alle overlast in de afgelopen jaren, namen we dat graag aan….

Ehhhh…. ‘wat’ pompoen??? Een boel veel pompoen!!! We schatten zo’n 25 kg.

Dus wat gaan we voorlopig eten (en uitdelen en invriezen uiteraard!!)…… jaja!!! Yummie!!!

Nou, niet echt alleen donker, maar grijs en saai. Zelfs nadat het zonnetje in huis weer was opgehaald van Blagnac afgelopen maandag (met die dag als dieptepunt van het weer…) werd het nog niet veel beter. Er wachtte uiteraard een blij vrouwtje op hem en naast hele uitbundig blije piemels ook nog een Lumo…. zo heet ie….

Aangezien we op 1e Kerstdag een leuk kluppie voor het diner te eten hebben uitgenodigd, stond de week in de voorbereiding daarvan. Kijken wat we gaan eten, alles in huis halen en ook nog een cadeautje voor elkaar in elkaar draaien.
Met zeer beperkt budget dus dat is creatief handelen ….. maar dat zijn de leukste dingen, vinden wij.

Iemand deelde deze overigens op FB…. wilde ik jullie niet onthouden…

Er werd dus heel wat heen en weer gereden om alle boodschappen die in huis konden worden gehaald alvast in de wacht te slepen. Donderdag bedachten we dat we die in ieder geval binnen hadden. En…. dat we eigenlijk wel zin hadden om de Kerstmarkt in Toulouse even te gaan bekijken. Een echte ‘last-minute-gedachte’, want binnen no time zaten we in de auto richting Toulouse. Op zich best druk op de weg, maar het reed goed door. We konden eerst nog met schemering, maar daarna lekker in het donker de markt aanschouwen. Aan de voorkant bij het Office de Tourisme hadden ze een grappige lichtshow gemaakt. Uiteraard even kijken. Maar voor je binnen kon, uitgebreid gefouilleerd. Ze nemen geen risico’s!

En daarna….. ff een hapje eten. Bij??? Yes: L’Entrecôte!!! FF-ies in de rij gestaan (maar 20 min) maar daarna een heerlijk maaltje…

Als we dan toch in Toulouse zijn, bij George wat capsules gehaald. Waar ik dan weer zo gelukkig kan worden van het vrolijke tasje waar ze in worden gedaan…. tja… kleine dingetjes….

Vrijdag werden nog de laatste inkopen gedaan, waarbij ik moest constateren dat ik zelfs vroeg in de ochtend niet alleen was in die gedachte…. Pffff…. wat een volluk! Maar ook weer alles gelukt.

Gisteren was ‘aankleeddag’. Uiteraard stond onze onvolprezen paarse boom al lang weer

maar vonden we ook dat de andere versierinkjes tevoorschijn mochten komen.

Boom no. 2 (wel groen, maar…. uiteraard met paarse ballen) werd geplaatst

en daar mochten ook de cadeautjes onder. Gezellig!

PP is de uren aan het aftellen tot ie z’n pakjes mag openmaken… haha!!

Het resultaat is best aardig, al zeggen we het zelf.

Vanavond voor onszelf dus Kerstavond vieren, met de pakjes. Maar voor die tijd alvast de voorbereidingen treffen voor morgen… helemaal zin in.

Iedereen een hele gezellige Kerstavond gewenst, en gezellige Kerstdagen!! Maak er een leuk feestje van!!!

En bedenk:

Tja, en wat doe je dan, zo moederziel alleen in huis?? Nou ja, alleen…. Met de piemels uiteraard, waarbij ik gezellig tegen ze aan loop te kletsen. Daarbij angstvallig het woord ‘baasje’ vermijdend, want als ik dat woord uitspreek rennen ze gelijk naar de voordeur.

Ja hoor, ik ken mijn plek!! Leuk hoor, vrouwtje, dat je er bent. Maar het baasje….. tja…..

Ach. En verder nog weer wat projektjes die aandacht behoeven, en van die vervelende praktische dingen. Zoals bijv. het laten legen van de fosse (septische tank) en het bijvullen van de olietank. Hele verschillende dingen, maar beiden kostbaar. Maar moeten gebeuren.

En waarom vervelend? Omdat je probeert een tijdsafspraak te maken, maar ze alleen maar ‘ongeveer’ afspraken willen maken. Komt er op neer dat je dus de hele dag zit te wachten. En op te letten. Want als ze het even niet kunnen vinden, of lijkt dat je er niet bent, dan nemen ze gelijk weer de benen.

Beiden inmiddels gelukkig achter de rug. Dus èn warmte èn weer goed doorlopende toiletten.

Wel weer een vertoning, het bezoek van onze fosse-leeg-man. Vanaf het moment dat ie aankwam tot ie wegging heeft ie lopen klagen. Oké, oké, het lijkt me ook geen ideale (understatement) baan, en als je dit al 37 jaar doet misschien ook wel tijd om er mee op te houden?? Maar ja. Makkelijk gezegd. Lopen klagen over dat maar iedereen overal van mee moet delen, al die werkelozen: laat ze gaan werken, steeds meer vluchtelingen etc. etc. Maar wel zelf nu nog 8 jaar moeten werken tot aan pensioen, en al zeggen dat je nu al besloten hebt dat niet meer vol te maken maar gewoon een paar jaar eerder de ziektewet in te gaan. Uhhhh??? Wie moet dat dan betalen??? Maar goed. De 1e fosse weer goed leeg en weer doorlopend. We kunnen weer sch….

Wel goed koud weer, en eigenlijk niet veel aan buiten. Gelukkig valt de regen vaak ’s nachts, en als het windje ligt dan is het niet verkeerd. Maar toch beter weer om lekker binnen te zitten.

Heel af en toe ff naar buiten, voor de nodige wandelingen met de honden en af en toe eens om de mandjes in de skimmers van het zwembad te legen. Daar komt nl. nogal eens behoorlijk veel aan troep, zoals bladeren enzo in. Vooral als het waait.

Gisteren daarbij een goede daad kunnen verrichten. In het laatste mandje trof ik deze 2 prachtbeestjes aan! Versuft in het water liggend, maar nadat ik ze op de kant had gezet begonnen ze na een paar minuten al weer te bewegen. Yes!!

Deze kenden we al: de vuursalamander.

En nadat ik ze op FB had gezet, kwamen we op de naam van de ander: een marmersalamander.

Ik begreep inmiddels ook dat ze beide op de beschermde diersoorten lijst staan. Da’s mooi meegenomen!! Ben ik ook eens Reddende Engel!!

De laatste dagen voor de Kerst….. alleen wil het Kerstgevoel hier (nog) niet erg indalen… vorige week gingen we nl. weer met VIP naar de d.a. en kregen – dit keer na gedegen onderzoek – te horen dat het wel degelijk een tumor is in zijn bekkie, en wel één die snel groeit. Op een dergelijke plek (boven zijn snijtand, in de kaak onder zijn oog) dat ie niet operabel is. Er zou evt. een biopt kunnen worden genomen om te kijken wat voor kankersoort het is en dan evt. chemo gegeven, maar dat gaan we ‘m niet aandoen. Al dat gesleep en behandelingen…. Zit niets op om zolang ie nog eet / kan eten, geen echte pijn heeft en er nog een beetje lol in heeft het hem zo prettig mogelijk te maken. Hij kreeg een injectie met cortizone die een dag of 10 werkt en voor daarna pilletjes. Afwachten dus, maar de verwachting is dat het niet lang meer gaat duren…. Arm beessie. Onze meest sociale kat, echt één van het animatieteam. Maar ja, dat soort dingen gebeuren helaas…. Bah!

Toen we vorige week na ons uitje terugkwamen bleek de goede Sint bij achterbuuv Jik nog een leuke verrassing voor ons achter te hebben gelaten…. met prachtige gedichten erbij ook nog!!

Er bleek lekkers voor ons in te zitten, en…. voor VIP een prachtig huis!!! Gelukkig heeft ie een handig baasje, die ‘m in een mum van tijd in elkaar zette….

En zo heeft VIP voor zijn laatste tijd nog een prachtig huisje waar ie zich in terug kan trekken als ie daar behoefte aan heeft. Maar altijd afwachten of een kat zich helemaal kan vinden in wat je voor hem/haar in petto hebt. Daar is het tenslotte een kat voor…

Maar…. hij vindt het helemaal geweldig!!! Fijn.

Eh, VIP-pie??? Je vergeet iets??? Je staart???

Er moest ook even nog een werkje af worden gemaakt, want dat moest als cadeautje voor schoonmoeders mee met PP naar NL.

En …. gelukt. Mooi op tijd af!!

Meet Dendennis….. in dit geval in Kersttenue. Het popje kwam uit het boekje dat ik ook van schoonma kreeg, en de kleertjes frutte ik zelf in elkaar. Zooooo leuk om te maken!!! En… best leuk gelukt, al zeg ik het zelf… 😉 (en vond schoonma gelukkig ook )

Van een haakvriendinnetje kreeg ik n.a.v. mijn post hiervan op Instagram dit lieve berichtje. Sooooo true, waarheid als een koe!!! Rest my case….

Zoals gezegd: we wilden er nog wel even uit. En de weergoden werkten goed mee. Dus vertrokken we maandagochtend bijtijds, want we wilden uitkomen in Anduze, in de Gard. Voor PP heeeeeeeel lang geleden dat ie daar was geweest op vakantie, en voor mij onbekend terrein.

Via de péage prima te doen in een kleine 4 uur, en een prima plekkie voor ons bij het stationnetje (dat alleen in de zomer wordt gebruikt voor het stoomtreintje).

Ook St. Jean du Gard stond op het lijstje van PP…. trip down memory-lane zullen we maar zeggen… maar dat stukkie is in de winter wel wat somber.

De volgende dag deden we Uzes aan. Lag toch op onze route, en had PP ook nog nooit gezien. Erg leuk, levendige binnenstad, mooie panden om te bekijken. We overnachtten hier bij een wijnchateau, dat tegen de binnenstad aan zat, dus top! (Alleen wat lastig met honden, want waar laat je ze uit in de stad?? En die van ons zijn nu eenmaal een beetje verwend: eigenlijk willen ze los lopen, en dat kan ook niet in de stad).

En warempel…. 5 december ….. en wie was er langs geweest?? De Sint!!!! Geen idee of er ook Pieten – in welke vorm of kleur dan ook – bij aanwezig waren, maar in ieder geval mochten we beiden onder het genot van een mok warme chocolademelk met kruidnootjes en nog wat zoetigheden een pakje open maken.

Uiteraard kreeg hubbielief weer een speeltje…

en had de Sint voor mij allerlei bochten gewrongen om een pracht van een armband te maken….. van…. een zilveren vork!!!!! Geweldig toch???

Wel apart overigens, zo’n Sintbezoek bij helderblauwe hemel…..

De volgende dag werd de reis weer hervat, het uiteindelijke reisdoel werd bereikt: de Pont du Gard!!! Door PP in zijn jeugd met zijn ouders op vakantie ook al wel bezocht, maar nu geheel anders in ‘entourage’ dan vroeger. We stonden met de camper even in een plaatsje vlakbij en dachten naar de Pont du Gard te kunnen lopen, maar dat bleek redelijk ver. In ieder geval verder dan gedacht. En om daar dan vervolgens al met kilomeeeeters achter de rug nog eens te gaan wandelen in en om de Pont was wat ambitieus. Prima oplossing dus om met de camper op 1 van de parkeerplaatsen te gaan staan daar.

Overigens moest er nu ook voor de toegang worden betaald, iets wat PP zich van vroeger in het geheel niet was bijgebleven.

Maar het was echt de moeite meer dan waard! En met zulk weer…. wat een bofferds waren we weer. En dat je dan de Pont du Gard op de foto kunt zetten zonder iemand anders erop….. zo rustig….. dat zal je in de zomer niet overkomen schatten we zo in.

Na nog 1 overnachting in een klein dorpje vlakbij de Pont gisteren weer huiswaarts gekeerd. Waar de zon ons opwachtte…. anders dan in de Gard waar we met betrokken hemel vertrokken.

Reden te meer om nog heel even een afsluitend roseetje in de tuin te drinken. Samen met Bajou uiteraard, die er ff heel gezellig bij kwam zitten….

Een goed idee overigens, want sinds vannacht regent het. Dat was dus weer een goede planning…..

Toen was er sneeuw!! Nu niet meer hoor, maar wel afgelopen weekend. Verwachting was al voor het weekend, maar dat liet nog even op zich wachten. Maar ook weer binnen een dag was alles al weer weg, dus toen het er lag even genieten. Van de wandeling met de honden, en van het mooie plaatje dat het weer bood. Wel een errug koud windje….

Gelukkig de volgende dag al weer een lekker zonnetje.

En hield het weer zich ook fijn aan de voorspellingen. Want… we wilden nog wel weer even een paar daagjes eruit.