Ferme Beauregard Les Pyrénées

Jaaaaah! Echt!!! Ik schreef toch al: iets leuks te melden??

Nou, hier is tie dan: onze Pipo! Al direct aan het genieten in het zonnetje in de Franse Pyreneeën!

Het was toch wel errug stil nadat ook Bajou (vorig jaar maart al weer) overleed, en dus keken we al een tijdje om ons heen of we niet een andere 🐾 een nieuw huis konden bieden. PP had sterk de voorkeur voor een griffon-achtige, zoals Bajou ook was. Een viervoeter met bèst een karakter, maar ook met een hart van goud en niet al te klein qua afmeting (want daar wil baasje ècht niet mee lopen🙈).

En ja: gevonden! Uit het dierenasiel (hier de SPA genoemd), hij is ongeveer 4-5 jaar oud voor zover ze in kunnen schatten, en hij heeft ruim een jaar in dat asiel gezeten.

Voor ons onbegrijpelijk, want hij kwam direct op ons af toen we er aan kwamen, gelijk aan te halen, gek op knuffels en nu hij 1,5 week hier is zit ie als het ware al aan zijn baasje vastgeplakt 😂.

En dan niet alleen omdat er iets te halen valt hoor! Ook als ie even weg is, dan wordt ie sterk gemist en alvast even aan het raam gekeken of ie er al weer aankomt 😁

Uiteraard moet ie er bij het klussen ook bij zijn, maar ja, zeg nu zelf: je kunt het slechter hebben als hond!!

Tijd nu ook voor een nieuw statieportret 😍

Ook nog geprobeerd een familieportret te maken, maar dat lukte (nog) niet helemaal. Als we zo gaan zitten wil ie alleen maar spelen, of ècht helemaal tegen ons aan hangen en instorten. Smelt ❤

Overigens is op deze foto wel duidelijk te zien dat we alle 3 dezelfde kapster bezoeken 😇.

Nu nog verder werken aan het leren (her) kennen van de diverse geluiden, mensen en situaties. Want schrikken doet ie best nog wel eens, maar ja, ga jij maar eens een jaar in een hok zitten met allemaal blaffende honden om je heen ….

Hij genoot al direct van de rit naar huis met de camper, en toen we afgelopen weekend even richting Lac Montbel afreisden, vond ie het ook prachtig! En dat was het ook.

En zo had ik 2 Valentijntjes op 14 februari jl. 💕

En gelukkig kònden we afgelopen weekend er ook even uit, want tot die tijd waren onze op- en afritten afgesloten door de werkzaamheden aan de waterleiding.

Om nog maar even mijn tekst van het vorige blogstukje te herhalen: wat een zooitje! Ook nu, nu het lekker heeft geregend in de afgelopen dagen en er dus heerlijk blubber ligt, en het stukje weg dat nog heel was naar de hoek toe nu door de zware vrachtwagens met grond ook kapot is gereden. Zouden we nu echt als het helemaal af is een mooi nieuw wegdek krijgen?? ✌✌

Pffff….. eindelijk gaat er wat gebeuren aan de waterleiding. Je weet wel, diegene die al zo vaak kapot is gegaan, en waar we zeker de laatste jaren in de droge zomers heel veel lekkages aan hebben gehad. Deze gaat geheel vervangen worden 💪👍

Ze waren al even bezig, want vanaf zelfs nog ver vòòr Bajou zou de boel tot zeker bij ons worden vervangen. Tenminste… dat was de info die ik vorig jaar al van het equipe kreeg dat de boel kwam inspecteren. Want daarna kwam er weer een heel belangrijk doend heerschap de hele zaak bekijken, en wist mij te vertellen dat ze dit stuk niet zouden doen. Nou ja, we zien wel dachten we nog…

Maar jawel! De afgelopen weken waren ze ècht aan het doorwerken (en dan bedoel ik ook ècht, zelfs tot 18.00 uur ’s avonds en alle 5 de werkdagen, met ‘slechts’ een uur lunchpauze, het is ongelofeloos!) en nu dus bij ons voor gearriveerd.

En wat we nu zien gaan ze zelfs nog verder door als we alle blauwe strepen mogen geloven…. wellicht zelfs heel Artigat nog, d.w.z. ook naar onze achterburen, want na de hoek gaan de blauwe strepen nog steeds verder… On verra. Hopen dat we in ieder geval nu dan geen lekkages meer hebben ✌

Uh, wat was nou eigenlijk mijn boodschap hiermee? Nou, dat er eindelijk iets positiefs aan het watergedoe gebeurt, dat we zelf even een paar dagen wat moeilijk bereikbaar zijn èn dat als je normaliter via de weg langs ons zou willen rijden, dat je dat beter niet kunt doen en een omweg kunt nemen. Ze hebben wel een stoplicht neergezet, maar toch… als je er dan langs màg, dan is het nog behelpen. Tja….

En zo weinig nieuws te melden in januari, terwijl het toch zo’n lange maand was! Geen dry-january in ieder geval, want er was heeeeeeeeel wat regen te noteren. Bah! Tussendoor reden we nog wel af en toe eens een rondje…. even de waterstand van de Garonne bekeken nadat er zo veel regen was gevallen. Die was namelijk buiten de oevers getreden, zoals op zoveel plekken, maar viel toen wij er waren al weer mee.

Maar: na regen komt (gelukkig) zonneschijn, en we konden ook behoorlijk wat dagen genieten van een heerlijk zonnetje, met wel heule koude nachten daarna…. Maakt het ook wel mooi in het uitzicht! Die prachtige mist die in het dal hangt.

Mooie heldere ochtenden

En al die prachtige zonsondergangen, de één nog mooier dan de ander. En dan maar foto’s blijven maken 😎😂

Ook nog niets nieuws te melden over het warmtepompverhaal. Nou ja, behalve dat zowel de Samsungmeneer als de hele equipe van ROUCH ENERGIES geveld zou zijn door het C-virus. En dan zou je denken ‘is er dan bij Samsung niemand die hem vervangt?’, nou….. Madame van ROUCH wil niet om hem heen gaan en een ander vragen, iets met hiërarchie (zucht) en wij zijn weer van hen afhankelijk. Dus iedere dag maar minimaal 1x herstarten. Als ie het doet doet ie het overigens geweldig! Da’s dan weer een 👍.

Wat ook een 👍 is is dat eindelijk weer eens wat zeer noodzakelijke vervangings- c.q. reparatiespullen te bestellen èn ook te leveren zijn. Duurt soms maaaaaanden en dan ook nog eens stukken duurder, maar we zijn al blij dat het lukt. Dus daar houden we ons lekker mee bezig.

PP maaide ook nog even goed over ons gazonnetje heen, want ondanks dat het dus koud was, was het gras (en dus ook het onkruid) goed gegroeid. In de tussentijd deed ik de ‘grote’ boodschappen in Pamiers, en moest daar ook concluderen dat er heftige onderbezetting is in de grote supermarkten, ook wegens uitval van personeel dat in quarantaine zit. Waardeloos, maar goed, geduld is een schone zaak zeggen ze. (Maar wel knap vervelend als je met een kar met ook diepvrieswaar 50 min (ja ècht hè??) in een rij moet staan 🤔).

En thuis ook de nodige website-bijwerk-werkzaamheden om alles weer synchroon te laten lopen. Waarbij het makkelijk is al je zelf die websites beheert, dan kun je zelf bijwerken. Maar wat een crime als je ook op andere websites je advertenties hebt staan! Het lijkt wel of al die beheerders nu ineens allerlei updates hebben gedaan, waardoor onze ingevoerde teksten geheel of gedeeltelijk verdwenen zijn èn er ineens weer oude teksten verschijnen…. Bizar! Gelukkig hebben we daar nu wel de tijd voor om het nauwkeurig te checken…

En ja, zoals ieder jaar was het 2 februari weer Chandeleur! We noemen het het Pannekoekenfeest!! Yummie… (uiteraard met een Nederlands tintje hè?? Geen pannekoeken zonder schenkstroop 😋

En we boften: we konden ze met de lunch in de zon lekker buiten opeten 😋😋

En ook deze maand tussendoor weer de nodige afgewerkte punnikwerkjes…. wat ook wel leuke verrassingen oplevert.

Ik kreeg van een lieve gaste van ons een foto toegestuurd van een ‘impossible puzzle’ met allemaal Minions… zij had ‘m af 💪. Wat voor mij inspiratie was om deze leukerd te maken en op te sturen

Waarop de week erop ineens een pakje aan kwam op Ferme Beauregard….. jawel!!! De onmogelijke opgave is nu aan mij….. hahaha!!! Ik ga mijn best doen!

Wat minder onmogelijke opgaves waren een aantal vogels…. een hele vreemde Franse flamingo landde ineens bij ons op het terrein

En binnen hadden we ineens een rondvliegende parkiet…. gelukkig maakt deze er geen zooitje van 😏

En zo vermaken we ons in deze tijden ook best, vervelen doen we ons nooit.

En binnenkort heeeeeel leuk nieuws te melden….. stay tuned …… 🐾