Ferme Beauregard Les Pyrénées

De trouwe bloglezer weet zich vast de cursus nog te herinneren die ik vorig jaar moest volgen om mijn drankvergunning te krijgen, waarbij naast mij een bakker zat die constant zat te slapen. Juist ja, die, die zich net in Carla Bayle had gevestigd.

In het hoogseizoen van vorig jaar kwam ik hem nog wel eens tegen in zijn winkel, als ik brood ging halen. Met name als onze vaste bakker in Le Fossat dicht was (altijd op maandag) en ook om een wat af te wisselen, alhoewel we eigenlijk wat minder tevree waren over zijn bakkunsten, en zeker ook de baguette longue die in zijn assortiment ontbreekt. Maar goed, al met al toch behoorlijke bedragen die worden besteed, denk ook aan dat we ook de broodvoorziening in de gites regelen en voor nog wat ander Beauregard-volk .

Zonder enig vragen kreeg ik vorig jaar van hem een korting aangeboden, omdat ik ‘auberge’ ben, en korting??? Die sla je als rasechte Nederlander niet af, toch??

Kwam ik vanochtend vroeg weer bij hen, zeker niet de eerste keer dit jaar, kreeg ik zonder dat ze iets er over meldden ineens die korting niet meer…. Uiteraard om uitleg gevraagd: bleek ik in hun ogen niet genoeg te hebben afgenomen de laatste tijd.

Hé uh, bakkersbol: het echte seizoen moet nog beginnen! Slechts nu vanaf april met gasten wat brood gekocht!! Mochten we evt. hebben overwogen om van bakker te wisselen, vaker af te wisselen of evt. hier aan huis te laten bezorgen, dan zou ik dat nu zeker niet meer doen!!! Zeker en vast!!!

Het blijft raar volk die Fransen. Want ondernemersmentaliteit hebben ze niet, dat blijkt maar weer….

Pffffffffffffff dat was zweten gisteren!! Vroeg ’s morgens was het al zo lekker dat er op het terras kon worden gegeten, met uitzicht op de Pyreneeën. Wat wil een mens nog meer??? Nou…. een leuk marktje om te bezoeken, of een heerlijke maar zware fietstocht, en daarna…. een duik in het zwembad! Water van 24 graden, dus errug aangenaam. En dan ’s avonds aan de apéro en heerlijk met de voetjes onder de tafel in afwachting van het menu…

Tja, dat was de dag van onze gasten dan, voor ons uiteraard anders. En voor mij zeker, want na een errug kort ontbijt met An en Nico, was het al weer tijd om ze naar Blagnac te brengen. Het was supergezellig, en stiekum zaten ze te hopen dat de vliegtuigstakingen nog even zouden voortduren, maar gelukkig voor de kids (en kleinkids!) gingen de vliegtuigen gewoon.

En daarna voor ons de ‘gewone’ B&B zaken. PP had zich al weer over de kamers ontfermd, en ik aan de kook.

En zo komen we dan tot een gezamenlijk einde van de dag: gezellig allemaal aan de tafel, en genieten van de maaltijd. Gezien de complimenten mogen we concluderen dat ook vandaag weer heerlijk is gegeten. Fijn te horen!!!