Jeetje, wat is het weer onbestendig!! Zo al vorige week, toen we dachten mooi even er tussen uit te kunnen knijpen toen de buren er waren. Nee dus, net ff te slecht en iets te veel nattigheid. Nou ja, dan maar in de startblokken voor als het wèl lekker zou zijn.
En dat was vanaf zondag. Nu waren we niet van plan een heel eind te reizen, juist in verband met dat weer, maar Mirepoix leek als 1e stop erg geschikt. Niet alleen omdat PP daar dan weer een goede start kon maken met fietsen, maar ook omdat we dan
– eindelijk! – eens bij ‘ons’ tentje konden eten. Na er in de laatste halfjaar 3x voor de deur te hebben gestaan dat ze dicht waren…
Na ons verzekerd te hebben van de opening, ook in de avond, vertrok PP zoals gezegd lekker op de fiets. Vanuit Mirepoix loopt naar Lavelanet daar de Voie Verte, de tot wandel- en fietspad omgebouwde voormalige spoorlijn, en die is om weer te beginnen met fietsen erg geschikt. Het was een heerlijk ritje, in ook super weer!
We mochten daar op de camperplaats ook nog getuige zijn van de laatsten die daar hun stem uitbrachten op de presidentskandidaten. Het was niet heel druk, maar liep lekker door.
In ons restaurantje anders: daar was het superdruk, vooral met Engelsen. We kwamen nog net op tijd voor het laatste 2 ps. tafeltje.
En konden Mirepoix ‘by nigt’ aanschouwen. In het geheel niet verkeerd!!!
 |
 |
 |
 |
De volgende dag was een vrije dag voor de fransen, en dat gecombineerd met de wekelijkse maandagochtendmarkt in Mirepoix maakte dat we rond een uur of 10 nog net uit ons plekkie konden draaien!!! De markt zelf lieten we maar even voor wat ie was, want als het nog iets drukker zou gaan worden hadden we nog een paar uurtjes moeten wachten totdat we eruit zouden kunnen. Zelfs deze parkeerplaats tjokkie vol… Tja…
Volgende bestemming: Chalabre. Ook daar loopt de Voie Verte langs, en dat was het volgende doel voor manlief. Weer net een stukkie verder daarvandaan fietsen.
Op de weg daarheen, net voor het centrum van Chalabre botsten we bijna op tegen het ‘8-mei geweld’. Uiteraard even mee stilgestaan, zo net voor 12.00 uur. De muziek was nog niet beëindigd of de apéro-tafel kwam naar buiten. Tradities, tradities!! Leuk om te zien!!
In Chalabre bleek de camping municipale nu, zo buiten het seizoen, gratis opengesteld voor campers, en dus hadden we een prima sta- en overnachtingsplek. Met ook nog eens watervoorziening, stroomvoorziening (die wij niet nodig hebben) en mogelijkheid om grijs water en toilet te legen. Klasse!!!
Het weer was ook geweldig, dus na het fietsen heerlijk genoten van een pasta carbonara à la Parmentier 
en een rustige overnachting gehad.
Ennuh…. de piemels vermaakten zich ook wel hoor!! Wat ruist er door… precies!!
PP had er nog geen genoeg van gekregen, en ook de volgende ochtend werden er bijna 30 km gefietst, en door mij heerlijk naar het plaatsje gelopen, en daar even een kijkje genomen bij het chateau. Helaas dicht, maar wel een mooie uitzichtsplek.
Overzichtje van Chalabre:
waarna we huiswaarts keerden. Via Camon, de enige plus beau village die nog in de Ariège over is, waar we uiteraard even doorheen liepen en nu al de mooie rozen mochten bewonderen. 21 Mei is het daar de ‘Dag van de Rozen’, een heel festijn de gehele dag, en overal was al voorbereiding. We picknickten daar nog even, aan het water, en toen echt: terug!!
Gisteren speelden we tussen de druppels door nog wat met water, opdat er weer naar prachtig uitzicht kan worden gekeken. Dat was mooi op tijd, want we hoorden dat er later 22 mm. regen op neer kwam. Dit keer zonder zand gelukkig. Fijn dat we ons werk niet voor niets deden 
Hier overigens ook een bakkie nattigheid gevoeld, gisterenavond al. En heel licht gerommel in de verte. Maar als dat alles is van wat ze voorspelden…..
