boompje weg….
Vanaf het eerste moment dat wij ons huis ruim 13 jaar geleden (toen uiteraard nog niet ons huis) gingen bezichtigen verwonderden wij ons over de hele grote boom die over de weg hing, de weg langs ons huis vanuit de richting Bajou.
Meermalen hebben we ons afgevraagd of dat niet eens fout zou gaan bij een storm of iets dergelijks, maar tot op heden had de boom het prima volgehouden.
Bij het ochtendwandelingetje met de piemels (deze week gezellig met nog minimaal 2 dames erbij) zagen we al druk doende mannen in die richting en ook iets dat lawaai maakte. Ik dacht ‘weer de heg snoeien’, want die taak krijgen de bewoners 1x per zoveel tijd van het departement via een brief opgelegd i.v.m. het ontnemen van het zicht op de bocht. Dus ik legde nog aan de dames uit dat de boom er al zo lang stond etc. etc., kwam ik terug van de wandeling, meldde PP mij dat ze de boom aan het neerhalen waren. Uhhhhh….. ff kijken dus. Inmiddels was de boom van alle takken ontdaan, en er zat een mènneke op heel gevaarlijke hoogte druk te zagen. Zonder enig fatsoenlijk vangnet/zekering, hoogwerker o.i.d. Ja, echt…..
En wat nog bijzonderderder was, was dat de gezaagde stukken gewoon ‘hop naar beneden’ werden gegooid. In ons kantoortje hoorde je ze gewoon vallen. En dat alles vlakbij een bocht, en met slechts 1 miniem bordje als waarschuwing…
Moet je in Nederland eens om komen!!! Had de hele weg afgesloten geweest….
Verkeer kon er echt nèt langs. En net na de lunch was het boompje geveld en lag de hele boel er zo bij…
(de rest van de middag werd besteed aan het versnipperen van het hout, de takken etc.). Ziet er nu weer keurig uit…
Gelukkig dus nu niet meer het gevaar dat het ding over de weg en op de buurman gaat vallen. Jaja, je maakt wat mee…
Ehhh…. gebeurde er verder nix meer dan? Jawel! Er werd weer gewandeld. PP had de eer om zelfs 3 dames de weg door de weilanden en bossen te mogen wijzen. Het was een succes! En wat hadden ze een mooie ochtend met dito zonsopkomst er voor uitgekozen!!! (Was wel maar 6 graden toen ze om 08.00 uur aan de wandel gingen… bikkels!!!)
Onderweg moesten ze nog even langs een klein stiertje…. (ergens links op de foto werd mij gezegd).
En werd er nog geknuffeld met een paard dat een heel stuk met ze mee liep.
Maar…. het was heerlijk! Inmiddels volle zon toen ze terugkwamen.
’s Avonds was het echter te koud om buiten te eten (en nu sneller donker) dus dat doen we nu binnen. Ook niet verkeerd…
