En dat was het!!! Niet alleen met de Capelse afvaardiging, maar ook nog een laatste week met andere gasten, en wat zo grappig is: we zijn zelfs de tel kwijtgeraakt van hoeveel keer deze lieverds nu eigenlijk zijn geweest!! Zou nu al zelfs de 11e keer kunnen zijn geweest…. ze zijn er de laatste jaren nl. zelfs 2x per jaar, en het is altijd weer gezellig…. we gaan in de gesprekken gewoon steeds weer verder waar we de vorige keer zijn gebleven 😉
En, beloofd is beloofd, ik zou eens een vosje voor ze punniken, en daar was nèt tijd voor geweest voor ze nu weer kwamen, dus: meet Victor!
Na nog een laatste keer aan het zwembad te hebben genoten mocht ie mee naar NL. Leuk!!
En na deze laatste week vertrokken we zelf (eindelijk!!!!) weer eens met Sunny. Richting vertrouwd terrein: Le Somail. Voor ons ook altijd weer een beetje thuiskomen. Heerlijk weer genoten daar!
En vervolgens weer verder. Niet al te ver hoor, maar ook weer aan het water. En ook een bekend plekkie. Heeeeeerlijk rustig, PP kon daarvandaan weer ff goed fietsen (ruim 40 km!)
en ik op mijn beurt maakte mijn ‘gewone’ kilometers om een broodje te scoren ’s morgens. Helemaal niet verkeerd….
om vervolgens verder te gaan met haakkilometers…. O.a. Kareltje kwam uit de naald kruipen…. is ut geen lekker ventje???
Het moment van foto’s maken werd ook even vastgelegd. Ach… dat kan met alle tijd voor jezelf, toch??
Wat zo heerlijk aan dat plekje aan het sluisje is, dat het er zoooo rustig is! Alleen wat wandelaars, fietsers en heel soms een verdwaalde camper die ook zin had in rust. Maar verder nix…. Topppppie!!
PP zette dit mooie stukkie ook nog even op papier, en uiteraard moesten de piemels dat van heel dichtbij meemaken… Jaja, vrouwtje met een nieuw projectje gewoon alleen latend….. tsssss…..
Uiteraard werd er nog even passend geproost op het afgelopen mooie seizoen, dat erg langzaam op gang kwam, maar uiteindelijk toch een mooi seizoen bleek te zijn geworden. En waar we weer veel van hebben geleerd…. je bent tenslotte nooit te oud, toch??
En warempel…. waren we op de vertrekdag nog niet ontwaakt, bleek er wat op stapel te staan aldaar…. Een heul oude platbodem, de Marie Therese, uit 1855 ( die al voordat wij aankwamen lag te liggen voor het sluisje), bleek op het dok te gaan.
En dat was best leuk om te zien, want er kwam nog wel wat bij kijken! Helaas niet helemaal de goede volgorde in de foto’s, maar denk ik wel duidelijk…. Erg gaaf om mee te maken!! En wat nu achteraf zo leuk is, is dat dit dus een best bekend schip is in deze omgeving. Zoek maar eens op Marie Therese 1855 Salelles d’Aude. O.a. dit artikel… https://www.ladepeche.fr/article/1998/11/12/181871-la-nouvelle-vie-du-marie-therese.html
Eenmaal thuisgekomen ging de ‘vakantiepret’ gewoon nog even vrolijk door. Want wat een heerlijk weertje was het! PP dook soms zelfs nog even het zwembad in, ik houd het dan op de voetjes in het water. Maar als het zonnetje zich laat zien, dan genieten we er van. Heerlijk!
En prachtige luchten ook!!!
En ook wij hadden nog het genoegen (ja, dat is het echt!) om net als in de laatste weken dat we gasten hadden, het geburl van de herten te horen…. wat een fantastisch geluid is dat….. afgelopen week was het niet meer het geburl, maar nog wel een behoorlijke hoeveelheid met reeën die door het maisveld achter liep…. we zijn er laat op de avond nog even speciaal voor gaan zitten met een glaasje wijn…. en werden toen ook nog getrakteerd op een pracht uitzicht…. wat wil een mens nog meer??
Een man met humor misschien??? Zucht….. toch maar een dasje gemaakt…
Maar goed. Weer terug op honk, want we zouden weer gasten in een gite krijgen. Die nu een beetje wisselend weer voorgeschoteld krijgen… want sinds maaaaaaaanden viel er in de afgelopen week eens regen van betekenis…. de plantjes, struiken en bloemetjes gingen er spontaan van zingen! Heel veel staat nu (weer) in de bloei. Prachtig, ook in combinatie met alle herfstkleuren op de velden om ons heen. Jaja, herfst hè??
Nou ja, je zou je soms al bijna in andere sferen wanen…. ik ging even wat boodschappen doen, en bezocht ook even de ACTION (hier AC-tion genoemd overigens) in Pamiers. Daar wist ik niet wat ik zag….
Hele stellingen vol!!!! En op dat moment was het nog niet eens oktober….. Pffff….. eerst nog maar eens volop van het najaar genieten….
