Nou ja, dat zal best, maar 1 mei is ook een vrije dag hier in La Douce France: de dag van de arbeid. Nu is in deze tijd een vrije dag wel een beetje bizar, en zeker in onze regio. Want vrijwel iedereen zit al thuis… maar ja, het is dus toch 1 mei.
Gisteren was een topdag!!! Want: het langverwachte maaimachine-onderdeel kwam aan, en uiteraard dook PP daarmee direct onder zijn geliefde gele maaivogel.
Kleine test en… jawel! Hij liep!!
Vervolgens de maaibak er weer onder, en weer duimen…
En jawellllllllll!!!!! ? Maaien maar!!!! (Ik vind het zo knap dat ie dat gewoon zo maar even kan en doet. ‘Even’ uit elkaar halen, op internet zoeken wat er nodig is, hoe uit elkaar te halen etc. etc. Soort brommer 2.0 ?)
Het hele terrein werd ‘even’ onder handen genomen, en ook de stenen die we vorig jaar bij het zwembad weghaalden kregen hun laatste rustplaats… (alhoewel… bij ons weet je het maar nooit ?). Er moeten overig nog meer keien en andere leukigheden op worden gelegd. Die hopen we weer te kunnen gaan scoren als we er weer (op) uit mogen…
En eruit mogen lijkt vanaf 11 mei weer meer tot de mogelijkheden behoren. Zonder verklaring, en max 100 km van huis, maar niet de departementsgrenzen overschrijdend. En.. mits de situatie het dan toelaat. De departementen worden momenteel verdeeld in groen en rood (en oranje er tussen in), en wij zijn (en blijven waarschijnlijk ook) groen. Hier is niets aan de hand. Maar goed. Wanneer mogen we echt open? We hopen toch echt in juni… on verra!
Ondertussen dan nog maar meer verfraaiingen aan het terrein. De mooie stenen bank mocht ook een nieuw plekkie krijgen, zelf moet ie nog even worden opgepoetst, staat voor volgende week op de planning. Staat nu al goed! ?
Ik krabbelde ondertussen weer vrolijk verder aan het onkruid in het grind.
Had ik niet alles rondom het huis al van onkruid ontdaan dan??? Jawel. Maar… de auto was verplaatst, doordat ik boodschappen had gedaan in Pamiers. Het was weer een hele klus, maar het is ons tot nu toe gelukt om in de confinement om de bijna 3 weken de grote boodschappen in Pamiers te halen, en daar prima van te kunnen eten en drinken. Wel met 1 kleine rit tussendoor naar Le Fossat om even wat groente en fruit te scoren, dat wel. Maar goed. Meer laat het budget momenteel ook niet toe, het is niet anders.
Terug naar die auto die verplaatst werd. Die stond dus al even op de plek en liet dit achter… kon ik weer verder krabbelen… het resultaat ernaast ?
Èn… mijn palmstekken kwamen tòch weer tevoorschijn!! Ik had ze eigenlijk al afgeschreven, maar bij het snoeien van de struiken bleken ze er toch nog te staan …. ?. Ik zeg: groeien maar ?
En in deze rare tijd een nog zeer welkome verrassing afgelopen week: er werd een ENORME doos bezorgd, speciaal met een koerier. Het bleek een redelijk verlaat bezorgd gaaf verjaarspakket voor PP van broer Bob en zijn meiden…. wat een verwennerij!!! Daar gaan we van genieten!!
En nu dus 1 Mei. We namen ons voor een gehele rustdag te houden, gezien ook de weersvoorspellingen (er zou behoorlijk regen komen), maar vanochtend was het best nog wel lekker en droog, en vond ik het toch nog wel even nodig om het grind onder de 1e pergola van onkruid te ontdoen. Deels toch nog in wat spetters, maar ach, ik smelt niet. En werkterrein met zulk uitzicht…. Mwah, kan slechter ?
Before and after… ?
Maar net klaar begon het toch wel wat serieuzer te spetteren. Toch met een voldaan gevoel naar binnen nu. En op zijn Frans een warme lunch. Nou ja, late lunch dan, prima op een vrije dag…
En voor iedereen: een lelietje van dalen, oftewel in het Frans de muquet.
