Hè, hè, eindelijk weer eens een echt nieuw bericht van onze kant. Zoals jullie uit de diverse testberichten hebben mogen opmaken waren er technische problemen. Na een update van onze provider van het blog (draaiend onder een oud systeem, maar dat is meer voor de techneuten onder ons, moi dus niet) kwamen de berichten die we postten niet meer als laatst gepost ‘boven’ drijven. Sterker nog: ze waren helemaal niet te zien voor degenen die niet via ons een updatemailtje kregen. Heel hinderlijk, zeker ook omdat PP er nu helemaal ‘in’ moest duiken, steeds de helpdesk moest contacten en uiteindelijk zelf een stukje moest gaan programmeren om het weer in orde te krijgen. Tenminste, dat hopen we. Dat het nu echt in orde is.

Het kan dus zijn dat de laatste berichten niet naar boven zijn gekomen in het verleden. Kijk dus gerust nu even bij de vorige berichten of je iets gemist hebt…..

Right, dit dus even vooraf.

Met ons verder alles goed. Ontzettend lief voor jullie berichtjes hierover. Na een heel erg heftig, en vooral kort !, seizoen hadden we, nadat we nog gezellig hadden bijgekletst met onze oudste gast en zijn verkering nog 1 laatste verwenweek met gasten in alle 4 de kamers.

En wat voor een verwenweek!!!! Het was meer dan zomers weer, wederom goed in de 30 graden. En onze gasten genoten!!!! Heerlijk de natuur in, met de auto voor een leuke rit, op de (elektrische) fiets heerlijk in de omgeving, prachtige wandelingen vanuit huis of in de buurt en/of een combi van dit alles. Zelfs de deeltriathlon werd hier be/geoefend ?‍♀️?‍♂️?‍♂️.

Daarnaast werd er ook nog een prachtige foto gemaakt van wel 300 aparte fotootjes die om de zoveel tijd werden gemaakt en daarna bewerkt. Zo mooi!! (Met dank aan Gerrit Walraven ?)

Een beetje als mosterd na de maaltijd kregen we nog nèt in de laatste week een ongelofelijk leuk cadeau van lieve gasten die eerder in het seizoen bij ons te gast waren. De postbode had ofwel geen zin gehad om een briefje in de bus te doen dat het pakje opgehaald kon worden op het postkantoor in Artigat, ofwel was niet eens aan de deur geweest omdat het gewoon in de bus had gepast. Maar goed, fijn was dat de secretaresse van de Mairie, tevens postbeamte op het loket dat ook in de Mairie staat, ons op de laatste dag voordat het teruggezonden zou worden nog belde dat er al een maand een pakje voor ons lag…. Zodoende konden we het met vertraging dus nog net even aan. Voor volgend jaar dus: prachtige mooie schorten!!! ?? Helemaal blij mee!!

De laatste dag van die week was het nèt ff te koud om buiten te eten, dus ook nog een gezellig laatste maal, uiteraard op gepaste afstand, in de hangar ….

Helaas vertrok mèt onze laatste gasten ook het mooie weer… dus direct maar aan de poets, was, strijk etc. voor als het weer mooi weer zou worden. Dan zouden we er zelf nl. weer even uit kunnen.

Gezien de negatieve berichtgeving in NL over de situatie in FR kwamen er nl. geen aanvragen meer binnen. Dit zelfs ondanks er hier in de buurt echt nix aan de hand was, en ook de NL regering zelf op hun website aangaven dat zelfs als mensen in een door NL aangegeven oranje zone waren gepasseerd of aangekomen met het vliegtuig niet in quarantaine zouden hoeven…. En dus zagen we ons al genoodzaakt om de deuren te sluiten na deze mooie laatste week. Tja…

En aangezien het weer niet beter werd (lees: slechter! er kwamen steeds meer bakken met regen naar beneden ?) besloten we ook al vast alle meubilair etc. op te ruimen. In de hoop volgend jaar toch weer anders te kunnen gaan werken. Leuk met de houten banken, kussens etc. Maar ja, het is afwachten hè??

Maar eindelijk braken er ook wat zonnige dagen aan. En die werden door ons uiteraard direct aangegrepen om er even op uit te gaan. Plan was richting de Aude te rijden, alleen stonden er slechts 2 echt mooie dagen op de voorspellingen. En ook mooi weer in onze eigen regio…. Dan dus ff niet zo ver van huis, maar wel aan water. Want dat hadden we Bajou beloofd ?, dat ie lekker met zijn pootjes in het water kon gaan.

Zo kwamen we (weer) uit bij Lac Montbel. Vlakbij eigenlijk, nl. nèt achter Mirepoix. Prachtig wandelgebied, subliem meer (wel een stukkie minder gevuld dan we in juni nog mochten aanschouwen), en lekker de vrijheid en ruimte.

De eerste dagen gingen de mannen nog even gekleed (nou ja, PP dan he? ?) naar het meer

De laatste dag plonste manlief heerlijk het meer in. Bajou tot aan de pootjes, dat is al heel wat voor hem!!!

Uiteraard werd er ook veel gewandeld. PP had zelfs al de moed om de wandeling rondom het hele meer (ca. 15 km) te doen. Ik hield het bij ca. 10 km. Even het geblesseerde been nog niet maximaal belasten.

Echt prachtige stukken die je onderweg daar tegenkomt. Zo heel anders als bij ons!!

Natuurlijk moest er ook uitgebreid uitgerust worden, het zomervakantieboek kon eindelijk ter hand worden genomen, en even gezellig met z’n 2-en aan een heerlijke door kok PP gemaakte clubsandwich in de zon is ook niet verkeerd.

En uiteraard…. ook weer een sublieme zonsondergang… echt genieten!!!

Bij thuiskomst konden we nog net ff de camper uitladen voor het weer eens ging regenen. Zut! Kon die regen niet gefaseerd in de zomer af en toe eens vallen??? Toen het zo droog was??? Pffff…

Nou ja, dan maar tussendoor ons gooien op het plukken van de vijgen en rapen van de noten. Want daar is het nu echt de tijd voor!

Eerder stortte PP zich al op de eerste inmaaksessies, ook van appelstroop overigens.

En aangezien er iedere dag weer zoiets bij komt

zijn de volgende vijgenmengsels al weer gebrouwen en is dit inmiddels de te drogen stapel noten

En werd er niets meer gepunnikt??? Uiteraard wel!! Tussendoor hele kleine frutsels, en veelal werden onze gasten daarmee verblijd… Ofwel werden ze opgestuurd. Zo leuk om te doen en zo leuk als iemand er blij mee is!! (En toevoeging van manlief: zo leuk als er weer ‘rommel’ uit huis is ??)