Ferme Beauregard Les Pyrénées

Nee, we zijn geen spannend boek aan het schrijven, was het maar waar!!!! Dan zijn de geldzorgen ook gelijk over…. Maar waar gaat het dan over: we zijn een dak aan het renoveren. Stond al gepland in oktober, toen er nog een klus buiten de deur tussendoor kwam, en daarna zat het weer niet echt mee om een dak geheel open te leggen. Want alle oude pannen moesten eraf, nieuwe panlatten erop, evt. reparatie van de sporen of andere houtondersteuningen, en daarna dus de nieuwe pannen erop. En nu zat het weer ook weer niet mee, er staat steeds maar regen gepland. Maar ja, dit moest nu toch echt een keer worden gedaan, anders lopen we straks weer achter op het moment dat het seizoen begint. En dus… plan B: per half dak doen. Om zo de schade te kunnen beperken als het toch weer gaat regenen.

Vandaag bij het 1e deel dus hadden we mazzel, het regende niet, maar we kunnen ook niet zeggen dat het warm was, zeker na de lunch niet. Bah, saai weer nog steeds! Maar goed, de 1e nieuwe helft ligt er nu op. En ga ervan uit dat we beiden geen spieren meer hebben (en ik hoefde alleen maar de pude pannen van de steiger af te halen en daarna de nieuwe weer van de pallet op de steiger te leggen!) en dat we die 50 tinten oranje van de pannen niet meer kunnen zien!!!! En we moeten nog een deel…. Maar als je ziet hoe goed het er nu al uitziet…. (betere foto van het 1e deel af volgt morgen, was net tussen donker en licht en dat wilde de camera niet helemaal snappen)

Jawel, jawel, de 1e werkdag zit er weer op. Behoorlijke vorderingen gemaakt m.b.t. de vervanging van het dak van het atelier, en onze eigen badkamer eens onder handen genomen. Zou tijd worden….. want ons eigen huis is eigenlijk altijd ‘stiefkindje’, eerst de gites, kamers, hangar en buitenkeuken en dan pas in eigen huis….. Maar daar is nu even tijd voor.

Voor PP weer even afzien: want het weer wilde maar weer niet optrekken, nog steeds dichte mist vandaag, bah! Kunnen nog steeds maar net de rand van ons terrein zien…

En ook de 1e dag van een normaal ‘eetregime’ zullen we maar zeggen. Na alle gevulde speculaas, oliebollen, bubbels etc. Gaan beiden heel erg ons best doen er toch wat kilootjes af te krijgen. Dus vandaag zijn de eerste kilometers door mij al weer op de stepper afgelegd…. pffffffffffffffffffffffffffffff

Oftewel Het Nieuwe Werken…. daar doen ze in sommige bedrijven zo opschepperig over, zijn zelfs hele afdelingen voor gecreeerd….. Is een concept dat ik zo’n 15 jaar geleden al eens op kantoor voorstelde: gewoon een dagje thuiswerken, niets mis mee…. Scheelt reistijd, werkplekken, meezeulen van allerhande papieren etc. etc. Maar goed, de tijd was er toen blijkbaar nog niet rijp voor, alhoewel ik het met dit principe wel zover heb gekregen dat wij op het directiesecretariaat waar ik werkte 4 dagen van 9 uur ‘mochten’ gaan werken, en dus 1 dag vrij (lees: thuiswerken, waar het bij mij op neer kwam, maar dat scheelde toch, was ik niet meer altijd op kantoor…). Tja…. de tijden zijn veranderd.

En hier dus al helemaal. Wij werken in principe altijd ’thuis’…. (ja, behalve de bouw klussen van PP buiten de deur dan, hè?) en dat komt nu goed uit. Want… de accu van de auto is toch overleden. Helaas. Nieuwe is besteld, en dus is het wachten geblazen op de levering en daarna opladen. Hopelijk kunnen we einde van de week weer op pad om bijv. de voorraden bij te vullen. Maar geen nood hoor: we zullen echt niet verhongeren tot die tijd! We zijn hier op het platteland wel gewoon om wat voorraad achter de hand te hebben…. Alhoewel dat verhongeren i.v.m. de kilootjes goed zou zijn .

Vanaf vandaag dus geen vakantie meer, weer ‘business as usual’. Valt wel ff tegen…. en buiten nog steeds een witte wereld, van de mist dan. Dit hebben we nog nooit meegemaakt, zo lang aanhoudende en dichte mist….

Van die Nederlanders die naar de markt in Pamiers gingen??? Nou, ze gingen niet.

Toen we vanochtend weg wilden rijden, startte de Nissan niet. En nu is dat nu net ons enige vervoermiddel, dus errug lastig. Leek erop of de accu het begeven had, of wellicht zelfs de dynamo. In ieder geval de accu direct aan de lader gelegd.

Maar….. tijdens de lunch ging er bij PP ineens een lampje branden. Wel grappig… lampje….. want hij bedacht zich ineens dat ie toen we de laatste keer dat we thuiskwamen, uit Toulouse, een lampje aan had gedaan in de auto, omdat het pikkedonker was. En ja, dat had ie niet uitgedaan……

Right, dit zou met een goede accu in principe in 1 dag niet mogen gebeuren, maar ja. Staat nu nog met de lader, morgenochend komt Hans met wat meetapparatuur checken of de accu nu toch echt aan vervanging toe is. Want ondanks de tijd dat ie nu aan de lader heeft gestaan vandaag, heeft ie toch nog niet genoeg prik om te starten…

Wordt morgenochend weer vervolgd dus. Hij had ook gewoon mogen zeggen niet naar de markt te willen hoor!!!!

Ben overigens blij dat dit nu thuis gebeurde, had net zo goed weer in Toulouse kunnen zijn…..

Dat zijn de Fransen! Jawel, jawel, jullie zien: ik doe mijn best

En hoe kom ik daarop??? Gisteren konden we – na 2 dagen tevergeefs wachten, en na een uiteindelijke bezorging einde van de ochtend van een pakje uit Nederland – richting Toulouse voor wat broodnodige boodschappen. Toen we daarvandaan tegen de avond weer terug wilden gaan richting Ariège kwamen we in de file terecht. ‘File?? Hoezodat? Er is hier toch nooit file? En jullie moeten toch altijd alleen maar in de buitenring van Toulouse zijn?’ Klopt allemaal, maar….. na een klein kwartiertje werd het ook al duidelijk, ineens was de boel opgelost. Oorzaak van de file: een overijverig oom agentje die met lasergun achter een pilaar stond, het Franse overheidstekort aan het proberen aan te vullen. En …. solidair als de Fransen dan zijn, seint iedereen van de tegenliggende snelheidsbanen dan erop los. Want zo zijn Fransen: dat gunnen ze de politie dan ook weer niet….. Gevolg: iedereen op de rem en…file…. Tja….

Maar…. dat gaf mij weer mooie gelegenheid om een paar zonsondergangsplaatjes te maken… niet verkeerd.

En na vanochtend vroeg ons bed uitgebeld te zijn met de vraag of ons huis te koop stond (???? wij weten van niets! maar doe gerust een goed bod ) werden we niet veel later getrakteerd op een prachtig mistopkomst en ook weer mistafgang. We boffen maar weer!

De luchtballon die eind van de middag langs kwam, kwam helaas niet verder dan de heuvel net achter ons, dus maar een heel klein stukje in zicht op de foto…

is ook weer voorbij….. Gezellige OudJaar hier, lekker met muziek, en geen vuurwerk!

Gisteren lekker nog een dagje DVD kijken, het weer was er ook echt naar: bakken met regen naar beneden…. En de restjes opeten, ook niet verkeerd.

Deze week nog vakantie voor ons, vanaf maandag weer an die Arbeit hier in en om het huis, we bestellen hierbij alvast goed weer…

Enne … aan alle lezers uiteraard een heeeel goed, gezond en zonnig 2013 gewenst!!!

Is er dus, zoals gezegd, 1 vol met tradities…. oliebollen✔, bitterballen✔, bubbels✔ en de zojuist voltooide huzarenschotel✔. (Enige waar we niet aan meedoen is het vuurwerk, dat kennen ze hier gelukkig niet. )

En zoals ook de bollen en flappen met bubbels bij de Blokjes in de tuin vanmiddag, ook een traditie. Vers uit het vet, yummie!

We wensen iedereen een hele gezellige Jaarwisseling, doe voorzichtig met vuurwerk en een heel goed begin van het nieuwe jaar!!! Tot volgend jaar!!!!

the last day of this year….

En de voorbereidingen gaan voorspoedig. Aangezien we eens een keertje (geheel vrijwillig hoor!!) met z’n 2-en zijn met Oud en Nieuw, besloten we eens (Ned.) tradities uit de kast te halen. De bitterballen zijn dus al klaar, en de oliebollen vandaag gebakken…. was ff oefenen, maar…. goed gelukt….

Nu nog ff aan een simpel maal: pangasus filet (jawel, jawel, ik ben heeeeel hard bezig vis te leren eten…..) , met venkel en aardappel en een salade met eveneens venkel, chorizo en sinaasappel….. en dat onder een prachtig muziekje van Simon&Garfunkel ‘bright eyes’ (Top4000 Radio 10 Gold!!) …. bon apétit!!