Zaten we zaterdag na het vertrek van Tom, Esther en de kids nog een beetje voor ons uit te staren, en al wel even na te genieten, snel moest er al weer gewerkt worden. Want: alle was, alles weer poetsen etc. Dus: an die Arbeit.
Maar tijdig gestopt om nog even stil te staan bij deze geweldige week die we achter ons hadden. Super!! Familie en echte vrienden om je heen. Wat wil je nog meer als je 50 wordt??? Nix dus!!! Was de conclusie van PP…. en ik?? Ach… ik was best een beetje moe. Wat een geregel. Vroegàh, in mijn ‘oude’ vak, draaide ik daar mijn hand niet voor om. Sterker nog, dat zètte ik vaak naar mijn hand. Nou, ook nu, zoooooo veel later, lukte het toch uiteindelijk nog aardig. Het was top. Echt.
En wat kan er dan nog meer top zijn voor die man van mij, om zo’n dag/week af te sluiten??? Jaja, een fikse onweersbui!!!! Jullie snappen nu allemaal waarom. En was ook voorspeld. Met heftige windstoten tot wel 104 km/u. Maar…. hoe ie ook af zat te wachten
dat kwam allemaal niet!! Het woei wel een beetje harder dan normaal, en het ging ook regenen, maar behalve wat hele flauwe donder op de achtergrond was er verder niets te beleven…. Ik vond het zelf niet heel erg moet ik zeggen. Die regen was heel welkom voor de tuin overigens, dus ik hoorde de plantjes zingen …
En dan komt de 1e Dag van Mei. De Dag van de Arbeid. In Frankrijk dan (België geloof ik ook overigens.) Een vrije dag.
PP (en ook de buren) benutte(n) deze dag uiterst nuttig: er moesten nodig wat opgekweekte palmen de grond in. En daar ‘prikte’ ie een paar gaatjes voor. Not easy, maar toch gelukt. Als ook deze goed gaan groeien, wordt het helemaal een tropisch paradijsje hier!!!
