Ferme Beauregard Les Pyrénées

Zaten we zaterdag na het vertrek van Tom, Esther en de kids nog een beetje voor ons uit te staren, en al wel even na te genieten, snel moest er al weer gewerkt worden. Want: alle was, alles weer poetsen etc. Dus: an die Arbeit.

Maar tijdig gestopt om nog even stil te staan bij deze geweldige week die we achter ons hadden. Super!! Familie en echte vrienden om je heen. Wat wil je nog meer als je 50 wordt??? Nix dus!!! Was de conclusie van PP…. en ik?? Ach… ik was best een beetje moe. Wat een geregel. Vroegàh, in mijn ‘oude’ vak, draaide ik daar mijn hand niet voor om. Sterker nog, dat zètte ik vaak naar mijn hand. Nou, ook nu, zoooooo veel later, lukte het toch uiteindelijk nog aardig. Het was top. Echt.

En wat kan er dan nog meer top zijn voor die man van mij, om zo’n dag/week af te sluiten??? Jaja, een fikse onweersbui!!!! Jullie snappen nu allemaal waarom. En was ook voorspeld. Met heftige windstoten tot wel 104 km/u. Maar…. hoe ie ook af zat te wachten

dat kwam allemaal niet!! Het woei wel een beetje harder dan normaal, en het ging ook regenen, maar behalve wat hele flauwe donder op de achtergrond was er verder niets te beleven…. Ik vond het zelf niet heel erg moet ik zeggen. Die regen was heel welkom voor de tuin overigens, dus ik hoorde de plantjes zingen …

En dan komt de 1e Dag van Mei. De Dag van de Arbeid. In Frankrijk dan (België geloof ik ook overigens.) Een vrije dag.

PP (en ook de buren) benutte(n) deze dag uiterst nuttig: er moesten nodig wat opgekweekte palmen de grond in. En daar ‘prikte’ ie een paar gaatjes voor. Not easy, maar toch gelukt. Als ook deze goed gaan groeien, wordt het helemaal een tropisch paradijsje hier!!!

c’est mourir un peu…. Zeggen ze dan zo mooi in het frans….. maar het was ook echt zo.

We werden zoals al gezegd getrakteerd op een dinertje thuis. Alles werd verzorgd, de boodschappen gehaald, recepten bedacht en bereid. Heerlijk Italiaans….. Yummie!!!
(Heel stiekum mijn favoriete keuken, niet verder vertellen hè? Want natuurlijk moet ik de franse keuken lekkerder vinden…. mmmm…)

De keukenbrigade aan de slag…

Echt heerlijk gegeten, en (weer) voor ons zelf ideetjes opgedaan. Ook niet verkeerd!!

Konden de antipasta nog buiten eten, maar daarna echt naar binnen….

Om vervolgens tòch tussendoor nog even naar buiten te glippen voor die prachtige zonsondergang….. wow…. zucht (Hugo!!!)

Toch bijzonder …. Tom, Esther en PP kennen elkaar al bijna 30 jaar, en een jaartje of 16 geleden mocht ik daarbij aansluiten. In Nederland al, en zeker nu ook zien we elkaar helemaal niet zo veel, maar altijd als we elkaar zien dan pakken we direct de draad weer op waar we waren gebleven…. Da’s echt zo dierbaar!! En … dat is met hun ‘minimensjes’ ook zo. Heerlijk, die kids. Lekker herkenbare humor, jaja, je krijgt ‘m zelfs op hun 12e (bijna 13) al direct weer terug als je wat ‘verkeerd’ (eh… in mijn geval altijd gewoon ‘stoms’) zegt. Love it!!!

En ja, dan komt dat moment…..

Na nog een kopje koffie of 3, en een vers frans croissantje…. komt dan dat onvermijdelijke moment van afscheid nemen….. gelukkig nog wel met een prachtig mooi, helder uitzicht. En in het zonnetje!!! Wat wil je nog meer??? (Blijven natuurlijk, maar ja….).

Nog even een laatste knuffel met onze kids. Nog een laatste bal gooien…. en …. afreizen… a bientôt!!!

En dan komt: Koningsdag!! Wat ook uiteraard weer gevierd moet worden. Waar is dat feestje??????

’s Morgens moeders al aan het werk gezet, en met wat hulp van zoonlief veranderde de feestzaal langzamerhand van ‘normaal’ feestje in een echt ‘Oranje’ feestje.

Zoals al gezegd: iedereen schoof weer gezellig aan voor het diner, nadat er even uitgebreid werd geproost op de 50-ste verjaardag van de Koning.

Ennuh…. ook op de Oudjaarsavond van Martijn, want die is vandaag jarig!! Alleen moet hij nog 5 jaar wachten op Abraham….. maar niettemin mooi feit om even bij stil te staan. Overigens ook bij zijn nieuwe baan, bij een toepasselijke Oranje werkgever, dus alles viel weer lekker samen….

En dan volgt het onvermijdelijke moment van afscheid nemen. Vanochtend vertrok de familie weer richting Blagnac, om hopelijk zonder vertraging eind van de middag weer op Schiphol te landen. Wat een geweldige (feest) week was het!!!

Maar niet voordat er uitgebreid geknuffeld werd voor het afscheid….. Jaja, ze weten hun momentjes wel te pikken, die kids van ons!!!

Voor nog niet iedereen afscheid, want Tom&Esther&de blagen blijven nog een nachtje. Voor ons helemaal leuk, want er gaat vanavond voor ons gekookt worden!!! Heerlijk, zelf ook een keertje aanschuiven…..

Ach, en wat doe je als familie en vrienden nog een weekje blijven?? Ja, lekker doorfeesten dus!!

Maandag uiteraard de markt in Mirepoix gedaan.

Leuk, even een muzikaal intermezzo op de markt….

Nadat Tom en Natas zondag al weer in de vroegte vertrokken, namen Ger en Marja na Mirepoix weer afscheid van de mooie Ariège…. Tot de volgende keer maar weer!!!

Op de terugweg het grottekerkje in Vals nog even bezocht, alwaar we een prachtig optreden kregen van 4 andere bezoekers. Ook geweldig!!

En neeeeeeheeeeee!!! Gekke oom Peter weer!!!

Nou ja, dan ook ff een hele leuke…

Dinsdag werd er door iedereen nog heerlijk genoten van het weer, woensdag zou minder worden, dus ff meepakken die zon.

Terwijl woensdag Carcassonne door de anderen werd aangedaan, genoten wij gedrieën van een ‘LokLak’ maaltijd. Ma had al wel gehoord dat dat lekker was, maar nu ook zelf ‘live’ hiervan kunnen genieten. Yum!!

Een mooi rustmomentje voor ons, nog net even voor het interview met de Koning, om te bedenken wat we de volgende dag zouden gaan maken voor het diner. Want iedereen zou weer gezellig aanschuiven.

Zelf was ik dus nog niet jarig. Maar toch werd ook ik verrast….

Het is algemeen bekend dat ik gek ben op katten. Ook op honden, maar katten hebben nu net even iets meer vind ik. Zo gek, dat ik soms ook wel ‘het kattenvrouwtje’ genoemd wordt….. duhuh!!

Een zwak heb ik voor bepaalde katten, zoals Simon’s kat (kijk maar eens naar de videootjes via youtube.com, geweldig!!), maar de allergrootste liefde is …. Garfield!!

Zo’n lekker geval apart. Ik bezit ze in diverse hoedanigheden en maten. Ze zitten gezellig bij ons boven in huis, op 1 van de balken.

Heel blij was ik dan ook met het cadeau dat ik kreeg op de verjaardag van PP: nog een hele echte houten Garfield, gemaakt door ’the artist known as Dick E’.

Geweldig!!! Hij mocht direct even in het zonnetje aan het zwembad liggen, en dat leek ‘m wel te bevallen….. niet te lang hoor, anders verbleekt ie…. hij krijgt een mooi plekkie binnen, bij de bar. Zal ‘m ook wel bevallen

En wat doe je dan na zo’n prachtig feest?? Uitrusten dus!!! Met supermooi weer, heerlijk.

En uiteraard gek doen…. of juist normaal???? Staat ons wel goehoed!!!!!

’s Middags weer gezellig met de hele club bij elkaar gekropen, roseetje erbij, wat kan het leven toch fijn zijn!!! Tegen de tijd dat de magen begonnen te knorren, stelde PP voor er een ‘Auberge Espagnol’ van te maken. Dat leek wat, en werd ook wat!!

Wij konden nog een eitje in een bakkie maken, en een vis-ovengerecht. Door Naomi en Maya werd een heerlijke pasta carbonara aangeleverd, en een Claassen-pastasalade completeerde het geheel. Klein toetje en koffie met echte Rocky Road van Jik. Yummie!

En wederom een heerlijk temperatuurtje, zodat het weer lekker lang tafelen was…

Weer zo’n gezellige avond, het moet geen gewoonte worden hoor!!!

Dat Abraham op de stoep stond was maar 1 van de verrassingen…. Ineens…. in de middag…. verschenen de Rehorstjes ….. ‘gewoon’ even overgekomen uit NL voor een paar daagjes feest meevieren. Waar is dat feestje??? Uiteraard even een statieportret.

Dacht ie een rustig dagje verder te hebben… of niet juist…. ik had ‘m van alles wijs gemaakt, dat alle kamers bezet zouden zijn, dat er nog een tent bij moest, luchtbedden opgeblazen en noem maar op.

Dat in de avond de familie in de vorm van Moeders, Musette, Martijn, Naomi en vriendin Maya op de stoep zouden staan wist ie, maar dat broer Tom en schone zus Natas ook in datzelfde vliegtuig zouden zitten dus niet!! Weer een verrassing!!!

Er werd heerlijk uitgebreid gegeten en zeker ook gezongen voor de jarige!!

Èn Naomi verraste hem met een geweldige verjaarsvideo. Allemaal individuele bijdragen tot 1 geheel gemaakt. Superleuk!!

De volgende dag ging iedereen even lekker relaxen op de markt van St. Girons. Altijd een leuke rit en zeker een leuke hippiemarkt. Prima sfeertje.

Wij bereidden ondertussen al het meeste voor voor de bbq in de avond. Manlief kon gaandeweg de dag zijn nieuwsgierigheid echt niet meer in bedwang houden. Wie zouden er nu allemaal komen die dag?? Zoals gezegd, ik had ‘m al alle kanten op gestuurd, ik geloof dat ie als ‘meest waarschijnlijk’ op zijn lijstje zijn oom en tante had staan.

Des te groter was dus de verrassing (en ontroering) toen eind van de middag Esther, Tom, Hugo en Mila op de stoep stonden!! (Tom is een studiegenoot van PP, ze – en ook Esther trouwens – kennen elkaar al bijna 30 jaar). Overigens niet alleen een super weerzien tussen hen en ons, maar ook met de rest van de familie.

Zij konden nog net even hun intrek nemen in de gite voordat de rest van de verjaarsvisite arriveerde.

Ik had een praatje bedacht, waarin de omstandigheden waarin hij verwekt is (tijdens onweer, een kampeervakantie aan het water) verwerkt was, en daarvoor had ik iedereen gevraagd om regenkleding c.q. adequate regenbescherming mee te nemen. En zelfs met dat niet iedereen de reden daarvoor wist, had ook iedereen dat heel braaf gedaan. Dus kon ik direct van wal steken toen iedereen er was. Overigens wel met hele andere omstandigheden dan toen. Hier geen regen en onweer, maar een superwarme zon, stralende luchten, dus het was voor enkelen – moi inclus – ff afzien in de regenkleding.

Maar …. wonderbaarlijk genoeg toch aardig overgekomen. Ondanks de wat lastige omstandigheden om een praatje voor te bereiden. Want hij mocht uiteraard ook daarvan niets weten. (Als ie het geweten had, had ie hard gaan rennen!!! Haha!! Dit is nl. totaal niets voor hubbielief. )

En ook het geweldige cadeau dat ie zou krijgen was tot op het laatste moment nog steeds een totaaaaaale verrassing…. Woooooooow!!!

En wat is ie er blij mee!!!

Hierna kon de BBQ starten. Gelukkig hadden we alles voorbereid, en kregen we super hulp van Tom en Natas bij de uitvoering. Heel raar, om je dan zelf ook eens tussen de mensen te kunnen begeven!!

Het was echt een superdag!!! Hij heeft genoten!!! En wat was ik blij dat alle geheimhouding ten einde was. Ik was daar onderhand wel een beetje klaar mee moet ik zeggen….

En toen …. werd het eindelijk B-day!!!

En dan denk je het rustig aan te kunnen doen, en hubbielief met een ontbijtje te verrassen, staat er ineens een bebaarde vent voor de deur!!!!! Hij zegt dat ie Abraham heet…..Nou ja, dan maar mee ontbijten!!!

Zo zat ik onverwacht met 2 mannen aan tafel. Wel gezellig hoor! Alhoewel…. Abraham niet zo veel zei…..

Ik heb hem na het ontbijt ook maar buiten op wacht gezet. In afwachting van wat er allemaal komen gaat vandaag…… Zo’n zin in!!!