Lieve VIP,
Helaas hebben we gisteren afscheid van je moeten nemen, het
ging niet meer. Ruim 10 jaar geleden hebben we je gevonden, je was nog geen
twee weken oud. We vonden je in de schuur, krijsend, je wilde eten, honger J.
Een paar dagen hebben we je Remi genoemd, je was op dat moment tenslotte alleen
op de wereld. Je was zo jong dat we je hebben groot gebracht met een
speenflesje, je zoog zo hard aan de speen dat deze naar binnen werd gezogen. En
Remi, de zielige kleine kat werd al heel snel VIP, Very Important pussycat. Je
was de belangrijkste, dat vond je, en vandaar VIP! Je bleek nog een zus te
hebben, we noemden haar Poeska, en toen zij overleed heb je voor haar kleintjes
gezorgd, je hebt ze wat afgepoetst, je was een echte ome VIP.
Ruim 10 jaar hebben we van je genoten: je was echt deel van
ons gezin, een vriend. Ook een vriend van vele van onze gasten, je was vriend
met ieder die je aandacht gaf.
Als keizer liep je over jouw domein, en duldde daarbij geen
andere katten. Ik noemde je daarom ook mijn kleine terrorist: je zorgde dat er
geen andere katten op ons terrein kwamen. Bajou en Izzy waren zijn jouw vrienden,
samen waren jullie het ‘entertainmentteam’. Je lag ook graag bij hen, vooral
mijn auto was zeer geliefd. Je gaf Bajou altijd kopjes en dat doet Bajou nu ook
bij ons. Wij waren personeel voor je, en hebben dat met heel veel plezier
gedaan. Genoten van alle mooie momenten, het heerlijke schootje van het
vrouwtje. Waar je de laatste avonden niet van af was te slaan. Helaas ging het
niet meer, een vreselijke ziekte, en het is helaas te snel gegaan.
Lieve VIP we houden van je!!! Rust zacht lieve schat!!
