Zoals ik al eens op dit blog schreef, na ons bezoek aan de Office de Tourisme in Le Mas d’Azil, werd ons toen aangekondigd dat de grot van le Mas d’Azil binnenkort weer voor het publiek opengesteld zou worden. Er was grondig verbouwd, die verbouwing was maar uitgelopen en uitgelopen, maar nu zou het zover zijn. En dan heb ik het uiteraard niet over de weg zelf die door de grot heen loopt, maar over het ‘museum’deel, zoals we het maar noemen, en het looppad langs die weg, want daar is ook e.e.a. aan verspijkerd.
Ze lijken het te beginnen te begrijpen, want wij, werkzaam in het toerisme, kregen een uitnodiging om vandaag te komen kijken. Uiteraard met als doel om promotie te maken… Een pré-visite, in alle vroegte vanochtend, want morgen gaat ie open voor het ‘grote publiek’, en officieel pas eind mei. Maar omdat vanaf nu de vakanties van de kinderen hier in Frankrijk beginnen, hebben ze besloten dat publiek daar morgen al terecht kan.
Na ontvangst met koffie en een croissantje, en een ellenlange uitleg door resp. burgemeester, ‘projecteigenaar’ en ‘budgetman’ over waarom de verbouwing zo lang heeft geduurd (bouwnormen, preservatie archeologische zaken en andere onverwachte dingen die daarmee te maken hebben), hoeveel het heeft gekost (3.5 mln.), wat er allemaal nog niet klaar is (best nog wel wat), en nog wat van die neuzelarijtjes, kregen we een rondleiding. En we moeten zeggen: het is mooi geworden. Mooie architectonische snufjes, lichtwerk en ook geluid!! (Daar is zelfs het Koningslied niets bij… ;-).
Dat het totaal op norm is geloven we niet, want de draden lopen her en der gewoon boven de grond, de lampjes zijn ook op een dergelijke manier op de grond bevestigd dat er over gestruikeld kan worden en dit bovendien absoluut de ‘hufter-proof’ niet zou doorstaan, en bij sommige opstapjes is het maar de vraag of je er na een beeldvoorstelling nog aan denkt dat een opstap ook weer af moet worden gestapt, maar goed, we weten al: we zijn weer te kritisch. Alhoewel wij daarin ook weer niet de enigen waren, want een Engelse mede-chambre d’hote-uitbater verzuchtte ook al dat dit weer echt op z’n Frans gedaan is: in Engeland zou je zelfs een helm en gordel om krijgen. Ook weer een uiterste, maar ja. Voorzichtigheid is wel geboden, want het is redelijk donker (uiteraard, meestal in een grot) en er zijn gedeeltes die je gebukt door moet gaan, terwijl je ook naar beneden moet kijken omdat het ongelijk is. Maar al met al een hele verbetering bij wat het was…. (oude houten trapjes, nog ongelijkere gedeeltes, weinig houvast etc.). Kortom: voor grotliefhebbers die niet persé tekeningen in de grot verwachten of druipsteen, een leuk uitje. En bovendien ook leuk te combineren met bijv. de markt op woensdagochtend, en een lunch tussendoor.
Maar dan toch nog wel even iets meer om over te zeuren, omdat het voor ons altijd zo onvoorstelbaar lijkt. Men plant dit, dit loopt uit, dus dan zou je zeggen dat het werk dat benodigd is om het geplande toiletgebouw op de parkeerplaats bij de grot dan wel genoeg tijd zou hebben gehad om te zijn voltooid. Nee dus, die toiletten zijn pas half juni klaar….. En ook de folders van de grot waarin alles in andere talen dan alleen het Frans staat, zijn hopelijk dan pas klaar…. Zoals gezegd alleen maar gezeur, want in Nederland kunnen ze ook zo lekker plannen….
En een gemiste kans: geen enthousiaste grotmedewerk(st)er bij de uitgang om ons te voorzien van Franse folders om uit te delen aan onze gasten…. Tja….
Kleine impressie van het bezoek:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
