Ferme Beauregard Les Pyrénées

Weer een week voorbij, een week waarin weer eens van alles en nog wat gebeurde…

Op de quatorze Juillet werden er eerst nog een paar calorietjes vermalen d.m.v. een kort wandelingetje vanuit ons paleis.

Daarna bezochten we met stralend weer de vide-grenier in Carla Bayle. Leuk, maar heul erg warm en waarschijnlijk mede daardoor lage opkomst. Van zowel standhouders als bezoekers…. maar toch altijd leuk om even rond te neuzen.

En wie zegt er dat de Fransen geen humor hebben…

‘elle marche quand elle veut’ staat erop …. (doet het als ze er zin in heeft….. jaja, weer een vrouw zeker ) ….

De volgende dag was het tijd voor de grande finale, en we zagen hoe Frankrijk het WK voetbal won…. onterecht volgens onze eigen voetbaldeskundige…. wijzelf hebben er geen verstand van, maar als ik ff voor mijzelf mag spreken, mag het dan ook met dit peperdure team…. want ik heb begrepen dat er nogal voor wat geld in het veld stond. Maar goed. Knap van Kroatië dat ze zo ver zijn gekomen.

De grande finale werd die nacht en volgende ochtend ‘gevierd’ met een klein bakkie hagel en regen…. pffff…. er viel maar liefst 90 mm. water in minder dan 24 uur. Nou, ik geloof dat slechts de lage plantjes en het gras daar blij van werden, want dit bleek nogal heel veel nattigheid te zijn eigenlijk . Wijzelf kregen gelukkig ‘slechts’ een staartje mee, das’s dan weer mazzel, richting Toulouse bleken zowel de Garonne als de Leze op diverse plaatsen hun oevers te zijn ontstegen.

Gelukkig droogde de boel snel goed genoeg op, zodat de dag erop door PP en onze Belgische vrienden de langere route kon worden gewandeld. De paden op… de lanen in… ehhhh… op…. ehhhh…. af….. nou ja….

In recordtempo hadden ze het rondje van 9,5 km gelopen…

En het was voor Sofie een goede oefening, want zij gaat binnenkort de ‘dodentocht’ doen in België, 100 km achter elkaar lopen, en dat voor een goed doel. Alleen…. dat is wel op vlak terrein (gelukkig) dus voor haar conditie was dit een goed ‘inlopertje’.

En superleuk vonden ze het ook! Da’s dan weer heel grappig: dit was nl. het Belgische gezin (de kids hadden dit keer te drukke eigen bezigheden ) dat jaren geleden bij ons in de gite kwam met de toen wat jongere kids natuurlijk en toen ze wegging verzuchtte ‘zo jammer, we komen eigenlijk nooit een 2e keer op een zelfde plek terug’. Dit was de 6e keer namelijk, haha! En …. hun doel is bijgesteld: le Patron gaf al aan maximaal 10 keer te komen, dus…. gezellig hoor!!!

Zij vertrokken na een aantal dagen ook weer, en helaas: toen ook weer zo’n groeizaam buitje…. grrrrr…… maar….. dat mooie weer hebben we ingehaald!

De dag erop maakten we namelijk met z’n 2-en hetzelfde looprondje van 9,5 km, gewoon even ‘omdat het kon’ en ook om mijn conditie nog even te checken.

Nou, daar bleek nix mis mee, we waren in ongeveer dezelfde tijd binnen…. EN…. we waren in goed gezelschap: boven ons cirkelde de hele tijd namelijk de Beluga XL…. huh…. wasdatdan??? Een net ontdekte soort Middeleeuwse vogel?? Uhhhh…. neeen..

Nou, het is namelijk het nieuwste model dat de Airbus van de Beluga op die dag voor het eerst de lucht in liet gaan. Voor de gelegenheid was ie omgedoopt tot dolfijn, gaf een grappig effect. Even een plaatje gegoogled om dat duidelijk te maken…

Op sommige stukjes konden we ‘m zowat uit de lucht plukken leek het wel!!!

We hadden die middag nog heerlijk vrij, lekker genieten van ons zwembad, en nog even een paar steekjes haken.

Duckface kijkt inmiddels met grote kijkers de wereld in….
(Sorry hubby, I’m in love again….. whoeha!)

En daarna ons weer klaar maken voor de ontvangst van allemaal nieuwe gasten, eerst in een kamer en afgelopen weekend in beide gites. En weer gezellig met z’n allen aan tafel.

Maar het hoogtepunt moet nog gaan komen: morgen komt de Tour de France namelijk in de echt directe omgeving!!! De etappe gaat van Carcassonne naar Bagnère de Luchon, en ze rijden door Pamiers heen, via Pailhes en door de grot van le Mas d’Azil.

Ik was vandaag al even in Pamiers voor de broodnodige inkopen (morgen is het centrum van Pamiers afgesloten tussen 09.00 en 15.30 uur) en het was al een drukte van belang! Ophangen van bordjes voor de tourrijders, nog de laatste werkzaamheden aan de wegen en…. heeeeeeeeel veel campers die inkopen aan het doen waren. Op de heenweg toen ik langs het grote parkeerplein in Pamiers reed stonden er nog een paar, maar op de terugweg al heel wat meer. Ik denk dat het een gezellige avond en dag gaan worden daar morgen!!!!

Onze gasten gingen ook allemaal, de meesten op weg naar de markt in Mirepoix, even op onderzoek uit. Om morgen een goed plekkie te hebben. Wij krijgen morgen weer nieuwe aankomende gasten, dus voor ons een 1e rangsplaatsje aan de tv. Ook niet slecht. Zeker niet met de meer dan 35 graden van vandaag, die ook morgen (en overigens de hele week) staat voorspeld….

Allemaal ook wel kijken op tv hè????

Op deze Nationale Franse Feestdag ook even tijd voor een serieus stukje, een afscheidsstukje voor onze Toos, speciaal voor haar op dit blog.

Want Toos was één van onze grootste blog-fans, dat was zeker!!! En wie was Toos? Bijna een deel van de familie van PP, want ze was meer dan 40 jaar de overbuuv in de straat waar zijn ouders tot een aantal jaren hebben gewoond, en waar PP dus ook heel wat jaartjes heeft doorgebracht. Tot ie uit huis ging. Hij leerde nog tennissen van Toos en Ab (haar man, die al heel wat jaartjes geleden overleed), heeft er nog klusjes aan en om het huis gedaan, en altijd werd er nog weer een bezoekje aan haar gebracht.

Of dat nu was toen PP al uit huis was, op kamers zat en studeerde, of sinds wij elkaar al kenden. Altijd werd er even een praatje gemaakt met Toos. Ze was het zeker niet altijd overal mee eens, maar dat Frankrijk-verhaal van ons vond ze geweldig!! Dus als we ofwel samen, ofwel apart in NL waren gingen we altijd even langs. En werden toen ‘ondervraagd’ over wat we op het blog nu weer hadden gedicht. Het leukst vond ze de meest kritische stukjes, dat was haar ook op het lijf geschreven, en ook de ontwikkelingen van eerst de hondenpuppen en daarna sinds ze volwassen waren vond ze geweldig!

Het allerleukst was als we samen in NL waren, met honden, en dan even met de honden langs op nummer 21. Dat die viervoeters vervolgens tot in lengte van dagen nog te vinden lange haren achterlieten op haar kleed, of dat ze alles met 1 stevige zwaai met hun staart van de tafel af zwiepten deerde haar niet. Even knuffelen met ze, dat was het leukst!

Ze werd helaas rap slechter, het laatste bezoekje dat we gezamenlijk aan haar brachten in februari was in het verpleeghuis in Zevenaar, maar wat vond ze het ook weer leuk toen. En het was toen ook nog echt Toos die je zag, wel veel moeilijker in spraak, maar op die dag goed ‘bij’.

Vol belangstelling, ze genoot nog van de verhalen en ook van het gepunnikte poesje dat ik voor haar mee nam. Het moest overal mee naar toe.

In maart was het laatste bezoekje, toen ging ik samen met schoonma en de andere buuv Geeke nog even bij haar langs, maar toen was ze al heel slecht.

En toch kwam er met de verjaardag van PP nog een kaartje, geschreven door haar ‘secretaresse’, zoals ze haar zus Greetje gekscherend daarin noemde. En zelfs toen nog humor erin.

Toos, we zullen je missen, maar je zult altijd een beetje bij ons blijven!!

hebben de Rode Duivels het gisteren niet gered. Als niet voetballiefhebbers hebben we uiteraard toch gekeken, en onze uiterste best gedaan te supporteren

maar het mocht niet baten…. de poules hebben toch van de frites gewonnen, jammer!

Benieuwd wat de Fransen dan verder nog gaan doen….

Afgelopen weekend weer afscheid genomen van de meeste gasten, waarbij in die dagen uiteraard weer bij een verjaardag werd stilgestaan. Want een verjaardag op Ferme Beauregard?? Een feestje?? Dat moet gevierd worden!!!

Hieperdepieppppppp….. HOERA!!!

En ook die avond werd er al meegehoezeeed met de toen overwinning van België..

En het toetje werd heftig genuttigd door de jarige …

Het blijft gelukkig geweldig heerlijk (lees: warmmmmm!!) weer, maar… het blijft helaas ook nog steeds rustig. Normaliter is de eerste week van Juli altijd al rustig maar nu zeker. Tja, wat wil je ook met het al maanden aanhoudende geweldige weer in NL en BE???

Geeft soms zelfs de gelegenheid voor onszelf om even aan het zwembad te zitten en te genieten van het heerlijk warme (inmiddels 28 graden!!!) water, en nog wat verder te punniken aan beestenspul en dergelijke…

Vanochtend een wat mindere verrassing:

Echt helemaal plat!!! F….!!!

Maar…. gelukkig was daar mijn redder in nood…. en kon met enige vertraging toch het ontbijt met vers brood van de bakker worden geserveerd…

Was ik overigens ff heul blij…. afgelopen maandag mocht ik namelijk weer naar Toulouse voor een afspraak met de oogarts, en het zou toch dan net op de snelweg aldaar gebeurd zijn….. ‘k heb nu weer heel goed opgelet hoe het moet, zo’n band vervangen, maar je zult net zien dat die moertjes dan nèt ff heel vast zitten en ik ze niet los zou krijgen….

Nu nog kijken of de band geplakt kan worden of dat er een nieuwe om moet.

Voorlopig ga ik maar eens kijken of ik zo’n kleedje kan maken, denk dat ie om mijn autootje ook wel leuk zal staan, niet???

P.S. Ik blijf altijd nog op zoek naar (restjes) van wol, katoen, acryl etc. voor de nodige projectjes, dus als iemand nog iets heeft……. altijd welkom!

Riepen we al allemaal heel hard: het mag best een beetje afkoelen hier??? Nou, dat deed het wel heel abrupt gisterenavond.

De ‘normale’ planning (ach, wat is normaal deze zomer??? ) liep wat anders, en gisteren stond de bbq op het program. Dus we waren eind van de middag in volle voorbereiding, toen PP met de honden ging lopen en een wel hele vervelende wolk zag hangen. Zo eentje die als ie over is en terug komt, nou, berg je dan maar!

En jawel…. het begon in 1x te stormen, en te ….. hagelen!!! Ja echt!! Hoe bizar….

Het bleef zelfs op sommige plekken best even liggen…. Vooral de Noordkant was slachtoffer van de hagel…

Stond de thermometer op dat moment nog op ruim 38 graden, na 10 minuten hagelbui was het in één keer 22 graden. Op zich niet verkeerd, maar het was voor ons wel rennen en vliegen om overal te zorgen dat het water niet naar binnen zou komen.

Er bleek later in die periode 15 mm water te zijn gevallen….

Daarna konden we toch vrolijk buiten beginnen met de bbq. Uiteraard stond PP met viervoeterig equipe klaar…

En de eerste bordjes konden ook buiten worden gegeten.

En het gaf weer mooie plaatjes…. het oog wil tenslotte ook wat….

Qua timing was het verder ook perfect. PP was nèt klaar met het bakken, toen het weer begon te regenen. Ook weer best heftig. Maar goed, we zaten rustig binnen.

Rustig? Ja, tot 1 heftige onweersklap de grond deed trillen en het daarna errug stil werd. Alles leek eruit geklapt, PP was zelfs bang voor de zekering in de meterkast, maar het bleek ‘slechts’ de aardlek. Pfff……

Ook in ons huis lijkt de schade beperkt, ook daar de aardlek, dus waarschijnlijk (weer) mazzel gehad. Een aantal apparaten moet nog worden gecheckt, maar voorlopig doen was- en droogmachines het nog. Da’s ff belangrijk zo in het seizoen.

Maar wel behoorlijke schade aan de muur aan de Noordkant, en het hout van het tuinmeubilair. Dat is weer een extra verfklusje erbij…. en laat onze verffanaat nog maar net toegekomen te zijn aan 2 deuren aan de Zuidkant…. want het is òfwel te nat, òfwel te heet. Jaja, we hebben het zwaar….. Inmiddels ook al weer ver in de 30 graden, en de vooruitzichten zijn dat dit nog wel ff aanhoudt. Misschien nog ergens een keer wat onweer, maar verder….. zomers!! (lees: tropisch)

Overigens ging ik gisterenochtend voor het eerst na de instelling van de 80 km regel richting Pamiers. In dat stuk zit een stukje weg waarop je met gerust hard 90 kon rijden….. (op andere stukken doen ze het ook, alleen daar was het al gekkenwerk!). En wat denken jullie? Zouden de Fransen zich daaraan houden??? Nou???

Ik had mijn slimme systeempje in de auto lekker op 82 vastgezet, maar werd aan alle kanten met heftig veel hogere snelheid voorbij gesjeesd….. Tja…. en heb weer wat hele mooie Franse driftige bewegingen erbij geleerd…. En als blikken konden doden…
nu weten ze alleen nog niet dat ik ook best gevaarlijk ben… haha! Dus laat maar komen…

Ook op deze eerste dag van Juli werd er weer vroeg gewandeld…. de nu geldende 80 km grens werd bij lange na niet gehaald want er zaten toch wel wat hoogteverschilletjes in. Alhoewel dit een klein rondje was…. ‘maar’ 4,7 km, het rondje waar wij zelf al een keer op vastliepen (te nat) en waar we onder deskundige begeleiding van achterbuuv Jik de juiste aanwijzingen kregen om over het stroompje te komen. Toen lukte dat nèt met behulp van een polsstok, maar vandaag met gemak na al die droge dagen. Een erg leuk wandelingetje. En ook nu ging bijna iedereen weer vol enthousiasme mee….

Gelukkig hadden ze afgesproken om vroeg te gaan, want daarna brak de hitte weer los. Zoals de hele afgelopen week al het geval was. Steeds weer rond de 35 graden…. Heerlijk voor onze gasten!

En heel even voor onszelf.

We ‘vierden’ zoals gezegd onze trouwdag al de dag ervoor, omdat we aankomende gasten op de dag zelf hadden, maar niettemin genoten we daar heerlijk van. Toch wel lekker af en toe, zo’n zwembad…

En om nog even af te sluiten met die 80 km: vanaf vandaag geldt deze snelheidsbeperking in La Douce France hè? Dus opletten!

Overigens ‘slechts’ voor 2 richtingswegen die niet worden gescheiden door afscheidingen (beton of anderszins)…. wat er best veel zijn.

Ennuh…. zal de gemiddelde Fransman zich daaraan gaan houden??

Nou…. ehhhh….

Ja, het werd tropisch warm…. heerlijk voor onze – deels al heel goed bekende – gasten!! Zondag sloten we een verlengd verwenweekje in 3 kamers af. Weer een hele gezellige week geweest. Waarin zelfs op de warmste dag van die week, de woensdag, weer een wandeling werd georganiseerd. Zo leuk dat er steeds meer gasten het geweldig vinden om een lekker stukje de natuur in te trekken. En dat alles vanuit huis!!

PP vertrok om 08.00 uur met bijna iedereen voor een van tevoren aangekondigde heftige tour…

De paden op….. ehhh…. af dus!!

En even uitkijken op een heuveltje…

Het werd zo leuk gevonden dat er op vrijdag weer een wandeling werd gepland. Alleen …. toen een ‘herentochtje’ en een gescheiden ‘damestochtje’. Op woensdag deed ik al even het stukje naar Bajou, en vrijdag gingen alle dames mee.

En uiteraard een BBQ!! Zut en Zul stonden weer lekker aan de kolen…

Uiteraard werden er ook veel goede gesprekken gevoerd . Juf Ank kwam vaak langs….. Dat vinden wij niet bijzonder, maar gewoon heel raar!!!!

Onze Hendrik Jan bracht behoorlijk veel tijd in de tuin door, waardoor we nu weer prachtig mooie onkruidvrije borders hebben, en vader Jacob bracht nog een heel kort afscheidsbezoekje. En tot slot geeft NIVEA niet in alle gevallen verlichting, blijkt. Er gebeurde dus genoeg…..

En door het prachtige weer werden we ook getrakteerd op geweldige luchten…. het blijft genieten!!!

En eindelijk hebben onze Merelbloemen ook de ideale mix van zon en warmte om er weer mooi bij te staan…

Kortom: het was weer een errug gezellig weekje, lekker met z’n allen steeds aan tafel

en afgesloten met bubbels… jaja!!

En oh ja, er werd ook nog een Voodoo-popje gepunnikt …. Ik kreeg nl. een artikel toegestuurd n.a.v. een studie die in Amerika was gedaan. Het bleek nl. dat als werknemers een Voodoo-popje hebben (het liefst in vorm of herkenbaar als de werkgever) waar ze af en toe spelden in kunnen steken, dat dat dan stress-verlagend zou werken…. en ja, met zoiets ga je dan uiteraard aan de gang. En da’s dan voor mijzelf weer stressverlagend…. dus win-win!!!

Et voilà!

Daarna aan de poets, was en strijk en maai…. klaar voor de volgende gasten.

En vandaag?? Tja….

Dan maar even de schaduw opzoeken….. en alvast even terugdenken aan die mooie dag. Morgen al weer 15 jaar geleden…. net zo warm als nu hier…. in Delft…..

hoera!!! Het meisje is 50 geworden!! Wat een feest!!! Niet dat het veel verschil uitmaakt hoor, maar ja, ‘k heb ut toch mooi gehaald!

Al bij het ontwaken werd ik daarop geattendeerd….

En later ook in de hangar met slingers etc….

In de loop van de week ervoor kwamen er al steeds weer cadeautjes, kaartjes etc binnen, die ik niet open mocht maken van PP. Ik moest echt tot de 14e wachten…

Dat lukte prima hoor…. en zelfs op de dag zelf kwam een goedgetimed pakje aanzeilen….. zou ik toevallig een hobby hebben ofzo??? Ik kan weer vooruit!!!!!

Hadden we begin mei het feestje al gevierd, 100 jaar geworden in combi met PP, omdat we normaliter vol zitten rond mijn verjaardag, nu hadden we slechts 1 stel in een gite…. uhhh…. het weer hè??

en dat betekende dat we ook eens heerlijk luxe uit konden lunchen! Ik wist niet waar, maar PP had La Tomate du Jardin gereserveerd. En we werden verwend…. Heerlijk!!

Het was echt een topdag! Ook door alle felicitaties via de telefoon, app, mail, facebook, messenger en instagram. Van hondenkusje

via persoonlijke belevenissen (Hé Willempientje!!! Altijd raar doen!!! Ehhhh…. 18???)

Tot aan mijn voorland… haha! (Alhoewel het nu ook al vaak zo lijkt, met dubbelfocusbril aan de haak…. tja, die schommelstoel en die knot ontbreken alleen nog…)

En daarna had PP toch nog even wat ‘buurtjes’ uitgenodigd voor een bubbeltje. En dat kon in de tuin, want ook op 14 juni waren de weergoden ons goed gezind.

Dus superverwend…. zelfs nog door alle aankomende gasten van het weekend…. Tjonge, ik ga vaker 50 worden….

Nou ja, toch niet echt, ga nu weer terugtellen. Is leuker.

En….. goed nieuws: de weergoden hebben het nu eindelijk begrepen: HET IS ZOMER!!!

Nu al erg warm en de komende week nòg warmer. Heerlijk, genieten!!!

Dat is het nog steeds met het weer. Veeeeeels te veel regen, te nat dus, en als die zon dan schijnt is ie veeeeeeels te warm om in te zitten.

De Pyreneeën kwamen ondanks die afwisseling af en toe nog weer heeeeeeel mooi in zicht!

Toch hadden onze gasten van vorige week een goede week, zowel om wat te doen in de omgeving, voor een leuke wandeling vanuit huis onder leiding van PP.

Zaterdag was de vide-grenier in Lezat. Tuurlijk gingen we even neuzen. Maar behalve een leuk shirtje verder nix gescoord. We worden ook wel wat kritischer hè?

Op zich ook wel jammer dat er steeds minder kraampjes komen…. maar dat zal wellicht nu ook wel met het weer te maken hebben. Gelukkig was het prima weer voor een vide-grenier.

Wat ook grappig was, was dat ze een dansgroepje hadden uitgenodigd om de boel op te leuken.

Zondag bijtijds uit de veren, want onze gasten vertrokken weer, met bestemming Bretagne. En dat was nog wel een paar honderd km’tjes rijden.

Zodoende waren we ook bijtijds weer in Lezat om dit keer de prachtig neergelegde bloemetjes te bekijken. Een kleine impressie:

Oh ja, en er kwam ook een rare ‘dame’ in beeld… uiteraard moest de andere rare dame daarmee op de foto….. kon niet missen!!

We wachtten de processie zelf niet af, we hadden nl. nog iets anders op de planning staan: een wandeling. Van 2 kanten hadden we begrepen dat de weg die heel vroeger vanaf onze achterburen naar Artigat had gelopen ‘vrij’ was gemaakt, dus die wilden we wel eens gaan lopen. Zo gezegd, zo gedaan.

Nou ja… zo gedaan…. dat lopen was helemaal geen probleem. Maar het vinden van het juiste pad…. dat was heel wat anders. Om een heel lang verhaal (en een lange wandeling kort te maken)…. we kwamen er niet uit. Ergens moesten we het stroompje over, maar konden dat punt niet vinden.

Het was overigens best een leuke wandeling hoor, maar we kwamen niet uit waar we moesten, nl. bij Jik en Mike onze achterburen. Omdat we hadden afgesproken om daar toch even te gaan buurten, gingen we er na thuiskomst met de auto even heen. En spraken daar direct met Jik af om een nieuwe poging te gaan wagen, maar dan vanuit hun kant. Want zij wist precies waar we het stroompje beneden in het bos zouden moeten oversteken.

Gisterenochtend de tocht daarvandaan aangevangen. Onder de vakkundige leiding (en uitleg, wat ook super was!) van Jik zelf. En gezellig begeleid door hun viervoeters.

En…. jullie hadden het al bijna kunnen raden: we stonden zondag gewoon bij dat punt van oversteken van het stroompje. Had er zelfs nog een foto van gemaakt….

Hoe simpel soms!! Als je het weet dan hè?

In ieder geval was het gezellig om zo door het bos te wandelen, heerlijk droog onder de bomen, want inmiddels was het weer gaan pleuen ….. zodra het wat droger is (want nu zijn de paden helemaal ondergelopen en glibber je gewoon naar beneden) gaan we ‘m weer lopen en uitzetten voor de gasten. Helemaal leuk!