En zo zit je op een normale donderdagavond dus bij kaarslicht gezellig te kletsen, en bedenkt ‘goh, het wordt wel erg stralend weer de komende dagen’.
En zo bedenk je dan ‘gaan we er mooi nog ff lekker tussenuit’, nu kan het nog!!! Stekkertje van het koelkastje alvast ingeplugd, en vrijdag eind morgen: en route!!!!
In de tijd dat ik in de makelaardij hier rond mocht rijden om mensen panden te laten zien was ik al wel vaak in de omgeving boven St. Gaudens geweest, maar nog nooit boven Boulogne sur Gesse. En het (her)ontdekken van die hele St. Gaudens kant leek ons wel leuk. En ook niet zo heel ver van huis weg.
Zo bracht een geïmproviseerde route ons via de mooiste dorpen en nog mooiere kerkjes uiteindelijk in het gehucht St. Blanchard. Alwaar we een geweldig plekkie vonden om SunnyBoy te stallen: aan een meer, en mèt uitzicht op de Pyreneeën. En voldoende ruimte voor de piemels om te liggen en te lopen. Wat wil een mens nog meer???
We waren er weer ’tout seul’, dat zijn de beste plekkies.
Heerlijk rustige overnachting, en ook nog even uitgebreid ontbeten aan het meer, alvorens het dorp zelf even bekeken te hebben. Leuk chateau, helaas nog dicht…
Vervolgens richting Saint Bertrand de Comminges. Op de heenweg hadden we ook nog een bordje gezien met ‘Montmaurin’ erop, waar restanten van een Gallisch-Romeinse villa’ moesten staan. Het leek de moeite waard voor even een omritje, maar daar aangekomen bleek het ten eerste dicht, en ten tweede bij een korte wandeling eromheen uitermate teleurstellend te zijn. Niets te zien van wat op internet wordt weergegeven. Jammer.
Door naar Saint Bertrand dus, daar de geweldige kathedraal bekijken, van dichtbij dan. Want in mijn rondreisperikelen met potentiele klanten was ik daar dus al wel heel vaak dichtbij geweest (heel vaak ook voor het daar aanwezige toiletgebouwtje 
: werd ik geseind vanaf de auto achter me om te stoppen omdat er toch wel iemand heel nodig moest), maar nooit bij de kathedraal zelf.
Dacht ik dan….. want nadat we geluncht hadden in Saint Valcabrère (met zicht op de kathedraal)
en de basilique Saint Just in Saint Valcabrère hadden bekeken (bleek UNESCO erfgoed)
reden we met Sunny helemaal tot boven aan de kathedraal aan toe. Om daar dan vervolgens te ontdekken dat we deze tòch al wel eens hadden bekeken, niet lang nadat ik mijn makelaarsperikelen had gestaakt.
Niettemin weer erg leuk om nogmaals te bekijken.
Inmiddels was het weer tijd geworden om een leuk plekje te zoeken om de rest van de middag door te brengen, te eten en te overnachten. En waar kwamen we weer uit??? Yes!! Aan het water!! In Mazères sur Salat.
Een slaapstadje, dat wel. Aan het soort huizen en afwerking daarvan te zien moest het vroeger toch een meer welvarend stadje zijn geweest. Maar nu leek alles dicht, bakker dichtgeplakt, alleen nog een bloemenwinkeltje en een kerkje open. Reden blijkbaar voor de EU om in te grijpen, want bij nadere inspectie bleek er inmiddels een heel klein buurtsupertje met steun van de EU te zijn geopend om de boel toch een beetje draaiend te houden. Kunnen we ons voorstellen, want van wie we ook zagen daar leek de leeftijd echt zeker niet onder de 70/75 jaar te liggen. En dan is het toch wel heel fijn als je je boodschapjes nog even lopend kunt halen….
Ons plekkie was weer toppie!! Wederom aan het water kunnen eten en heerlijk geslapen met gekletter van water op de achtergrond. En wederom helemaal allenig… hoeveel rust heb je nodig???
De volgende ochtend kostte het nog wel even iets aan overredingskracht om hubbylief zover te krijgen dat we nog heel eventjes de rommelmarkt in Carbonne zouden aandoen. En onderweg daarheen zelfs uitstapten voor een wat kleinere markt in een voorstadje daarvan.
 |
 |
Was gezellig druk, heul veul oude meuk, maar helaas waren we denk ik te laat (inmiddels goed in de middag) om nog iets te scoren.
In ieder geval werden we weer met open poten onthaald door o.a. meneer VIP. Waar het baasje uiteraard weer even de draak mee moest steken….. tssssssssssssss….
