Ferme Beauregard Les Pyrénées

Daar was het wel eens tijd voor. Alleen… wanneer? O.k. vandaag dus. Doordat een afspraak werd verzet, hadden we iets meer tijd, en kon ik eindelijk eens naar een opticien hier om een nieuwe bril uit te zoeken. Inmiddels bijna 3 jaar geleden bleek van mijn oude bril de coating op de glazen het op te geven. Gevolg: vlekken op de glazen. Dus toen een nog ouder exemplaar op de neus gezet. En die zit er nog steeds….. Wel direct hier geïnformeerd hoe het hier werkt, en dat blijkt nog een stapje terug in de tijd te zijn voor ons. Hier in Frankrijk moet je nog eerst naar de oogarts, die dan een voorschrift maakt waar je vervolgens mee naar een opticien moet. Goed. Dat had ik dus al gedaan, eind juni 2009. Voorschrift bleek 3 jaar max. geldig, maar nog steeds geen tijd voor gehad (gemaakt?) maar vandaag eindelijk, eindelijk…… En toen bleek de mode nogal gewijzigd. Het brilexemplaar dat ik nu op mijn neus heb (we hebben net even zitten rekenen, maar moet zeker 15 jaar oud zijn) is dus niet ‘compatible’met de laatste mode (overigen geen probleem hier in de Ariège, maar soit….), maar wat een verandering…. Zucht….. Het kostte enige tijd, maar het gaat een enorme verandering worden. Echt een superander model. En omdat de winkel een aktie had kreeg ik er ook nog een prachtige nieuwe zonnebril op sterkte bij. Wat wil een mens nog meer?? Vanwege de complexiteit van de glazen wel een week levertijd, maar ach. Op het moment dat ik ‘verjaar’ hoop ik een ander exemplaar op de neus te hebben….

PP kon het niet laten om ‘m al even op de foto te zetten:

Je hebt van die dagen…. Gisteren was een dag van regelwerk. PP moest nog even een spoedklusje doen in Carla Bayle, en daarna fors in de tuin gewerkt. Ook de boel rondom de schade van de koeien in kaart gebracht en aan onze verzekeraar overgedragen. Laat die het nu maar uit gaan zoeken: wij hebben het gehad! We gaan zelf nu het nodige doen om de boel weer toonbaar te krijgen voor onze gasten, en in het najaar moet de grond onderaan ons terrein dan maar weer onder handen worden genomen. PP had er net begin dit jaar weken aan gespendeerd om de boel te egaliseren en in te zaaien….

Vandaag ook weer zo’n dag… stonden we rond 08.00 vanochtend al weer een grafje te graven: 1 van de poezen is vannacht overleden. Dusty, onze laatste Britse korthaar. Ze was al niet zo best, had een attaque gehad, maar leek toch nog redelijk te functioneren. We denken dat een hartstilstand o.i.d. haar vannacht fataal is geworden. Bah! Altijd weer vervelend afscheid van zo’n beessie te moeten nemen. Heb haar toch ruim 12 jaar gehad. Maar goed, ze heeft een mooi plekkie gekregen onder een pruimenboom. Lekker in de ochtendzon.

Verder de ochtend doorgespit, om de zinnen te verzetten. Daarna een warme lunch, en een korte siësta, want het is te heet om in de middag te werken. We wachten tot het wat afkoelt, dan nog een duik en verder in de tuin tot het donker is.

Begon wat langzamer (we zijn toch errug alert op geluiden van buiten), maar gelukkig ook wat rustiger. Er moest nog wat administratie worden gedaan, en uiteraard weer was- en strijkwerk, maar einde van de dag hebben we lekker wel even een paar uurtjes van de zon en het zwembad kunnen genieten, heerlijk! Met een overdadig maal: met foie gras (verjaardagscadeautje van PP) en spinazietaart. Niet verkeerd toch??? Komt een mens van ‘bij’….

Werd zoals gezegd doorgebracht met het maken van een hek om de tuin heen, om zodoende de koeien op afstand te houden.

We hadden geluk: Tante Ans en Ome Henk, die op een camping net achter Foix staan, hadden nu net vandaag zin om even langs te komen, en boden spontaan aan om te helpen. Uiteraard niet voordat ze een uitgebreide rondleiding hadden gekregen. Want het was 6 jaar geleden dat ze hier waren geweest, en er is best wel iets (understatement of the year) veranderd sinds die tijd. Ze waren zo enthousiast!! Dat doet ons uiteraard ook weer goed. En wat zij, net als mijn pa, ook zeiden: we hebben de foto’s wel gezien, maar dat zijn slechts foto’s. Als je het in het eggie ziet dan is het nog weer heeeeeeeeel anders!!!! En veeeeeeel mooier!!!!

Maar toen aan het werk dus. Overigens hadden we ’s morgens vroeg om 6 uur de eigenaar van de koeien (uiteraard!) al gebeld, maar er werd niet opgenomen. Later belde ze wel terug, en kwam langs. Alles laten zien, en nu waren ze toch ook wel geschrokken. Ze zouden direct aktie ondernemen om de afrastering onderaan hun terrein provisorisch dicht te maken, en vandaag daar weer een normale stroomvoorziening op aan te sluiten. En op komen ruimen. Tja, het is in ieder geval wat.

Het lukte de mannen om alle paaltjes te slaan, en zelfs al een stukje gaaswerk er tegenaan te krijgen. Moeten eerst weer een nieuwe rol kopen, meer hadden we niet in huis. En daarnaast ook nog wat draadjes gespannen, ’t is niet veel, maar in ieder geval een 1e barrière.

De familie konden we natuurlijk niet met lege maag laten vertrekken, dus gezellig met elkaar gegeten, waarna ze weer terug gingen naar de camping.

Rond 23.00 uur gisterenavond wilden we de barrière controleren, toen we de troep koeien weer aan de overkant van de weg in het terrein zagen staan. Dus nog niet bij ons, maar goed, in dat stukje daar zouden ze ook niet mogen zijn als de provisorische draad zou hebben geholpen. Maar weer bellen dus, en gelukkig kwamen ze weer en hebben de koeien weer teruggejaagd.

PP is voor de zekerheid toen maar in 1 van de kamers gaan slapen, met deur en raam open zodat als er iets zou zijn, dat ie daar in ieder geval snel bij zou kunnen zijn. Maar ja, dan ben je – en ik ook, net als Bajou overigens – alert op ieder geluidje en dat is niet nachtrust bevorderend, dus een beetje brak zijn we nog wel….. Vandaag maar even rustig aan. Hopen we dan…..

Waren we weer op. Dit keer stond er om 6 uur vanochtend een troep koeien in de achtertuin. Luid loeiend, en uiteraard liet Bajou dat niet zonder meer toe. Wij er weer uit, en de boel weggejaagd. En dat terwijl onze gasten zich tussen 4 en 5 vanochtend pas weer lieten horen hier…. het moet me een feestje zijn geweest!!! Ontbijt wordt vanochtend ook pas na 10-en geserveerd….

Dus ons is geen (nacht)rust gegund. Na een enerverende dag waarop het PP alleszins tegen zat, hadden we gedacht vandaag eens lekker de namiddag en morgen niets te doen, maar dat gaat dus niet door. Er moet toch echt een (tijdelijke) afsluiting van het terrein worden gemaakt, want de ervaring leert dat als die beesten eenmaal weer ontsnapt zijn, dat ze dat weer vaker gaan doen. Dus vanmiddag maar weer aan de slag. Kijken of we iets kunnen fabrieken. Winkels zijn immers vandaag, en ook morgen dicht….. Heeft er niet iemand toevallig schrikdraad voor ons over?????

Gisteren uiteraard een bezoek aan het Chateau van Foix op het program, Peter en ik de toren naar boven en Pa en PP aan een biertje/colaatje aan de voet van het chateau. Het was goed weer, dus we hadden mooi uitzicht. En uiteraard frietjes op het menu.

Vandaag was al weer de ‘aflever’datum van het Hoge Bezoek op Blagnac: we moesten ons nog door een file worstelen om op tijd op Blagnac te arriveren. Maar uiteindelijk lukte dat toch.

Zelf moesten daarna een behoorlijke ronde Toulouse doen om de nodige materialen in te kopen voor anderen, en halverwege de terugrit werden we door Jik – onze achterbuuv – gebeld dat het schapenscheren van vanmiddag zeker doorging! Dus ff in de versnelling om daar op tijd te zijn. Altijd een feest, PP geniet ervan.

En daarna was er – jawel!!!! – nog een heel uur tijd voor onszelf om ons in en om ons eigen zwembad te vermaken, en nu eens niet alleen voor het schoonmaken o.i.d. Heerlijk! Temperatuur van het water inmiddels ruim 20 graden, dus prima voor een frisse duik.

Maar goed ook, want morgen weer een druk program. PP moet vroeg een vaatwasser monteren en zorgen dat een slot weer functioneert zoals het moet, en ik moet 3 kamers ‘slaap’ klaar krijgen. Er is in Bajou een trouwerij, en er komen weer mensen een nachtje bij ons overnachten en de volgende ochtend ontbijten….

werd ie, die vader van mij, en zoals ik al schreef: dat heeft ie geweten!! Na een kopje koffie op bed hebben we voor hem gezongen en uiteraard moest ie 80 kaarsjes uitblazen….. Dat lukte zelfs nog bijna in 1x!!!

PP trok zich daarna terug in de keuken voor de bereiding van een heerlijke en zeer uitgebreide rijsttafel.

Wij hebben ons in die tussentijd bezig gehouden met het op orde brengen van zwembaden, zowel hier als bij de buren. Sharky moest erin, maar door de hevige regenval van de afgelopen dagen moest er eerst fors water uit. En dan is het handig dat je een klein broertje bij je hebt die je het rotwerk kan laten doen, gnagna…

Net als het met de hand schoonmaken rondom de verlichting in ons eigen bad. Peter ging er zonder problemen in, water was slechts 16 graden!!!! BRRRRRRR Mij niet gezien. PP ging uiteraard ook mee, had zelfs witte vingers toen ie eruit kwam….

Het weer werd in de loop van de ochtend al beter, maar einde van de dag zo lekker dat we zelfs buiten de rijsttafel konden verorberen. Zalig, het weer en uiteraard ook het lekkers dat PP had gemaakt.

Na de afsluiting met een Peche Melba tijdens het skypen met Nederland, waar ook al volop werd gezongen voor Pa, rolden ze beiden hun mandjes in…..

Wat een regen… echt niet normaal, en dan die lage temperatuur erbij….. Maar goed, gelukkig viel het grootste deel in de nacht, en besloten we vanochtend toch erop uit te gaan. Van een beetje regen smelt je als rasechte Hollander tenslotte niet… En uiteindelijk werd het toch nog een stuk aangenamer. Uiteraard naar de grotten van Mas d’Azil, de kerk van Raynaude en even bij de kerk in Montardit geweest, en St. Girons aangedaan. Het water stond overal even hoog…

Einde van de middag bogen de mannen zich weer over de diverse laptops, wat zou je toch moeten zonder internet????? En erg laat zaten we we aan het oudjaarsmaal van Pa: speciaal verzoek van alle mannen: frietjes, steaks, doperwten en appelmoes. En een Peche Melba toe. Hoe simpel kan het leven zijn???

Morgen zijn 80-ste verjaardag vieren, hij zal het weten ook!!!! Wordt vervolgd dus….