Tja, en wat doe je dan, zo moederziel alleen in huis?? Nou ja, alleen…. Met de piemels uiteraard, waarbij ik gezellig tegen ze aan loop te kletsen. Daarbij angstvallig het woord ‘baasje’ vermijdend, want als ik dat woord uitspreek rennen ze gelijk naar de voordeur.
Ja hoor, ik ken mijn plek!! Leuk hoor, vrouwtje, dat je er bent. Maar het baasje….. tja…..
Ach. En verder nog weer wat projektjes die aandacht behoeven, en van die vervelende praktische dingen. Zoals bijv. het laten legen van de fosse (septische tank) en het bijvullen van de olietank. Hele verschillende dingen, maar beiden kostbaar. Maar moeten gebeuren.
En waarom vervelend? Omdat je probeert een tijdsafspraak te maken, maar ze alleen maar ‘ongeveer’ afspraken willen maken. Komt er op neer dat je dus de hele dag zit te wachten. En op te letten. Want als ze het even niet kunnen vinden, of lijkt dat je er niet bent, dan nemen ze gelijk weer de benen.
Beiden inmiddels gelukkig achter de rug. Dus èn warmte èn weer goed doorlopende toiletten.
Wel weer een vertoning, het bezoek van onze fosse-leeg-man. Vanaf het moment dat ie aankwam tot ie wegging heeft ie lopen klagen. Oké, oké, het lijkt me ook geen ideale (understatement) baan, en als je dit al 37 jaar doet misschien ook wel tijd om er mee op te houden?? Maar ja. Makkelijk gezegd. Lopen klagen over dat maar iedereen overal van mee moet delen, al die werkelozen: laat ze gaan werken, steeds meer vluchtelingen etc. etc. Maar wel zelf nu nog 8 jaar moeten werken tot aan pensioen, en al zeggen dat je nu al besloten hebt dat niet meer vol te maken maar gewoon een paar jaar eerder de ziektewet in te gaan. Uhhhh??? Wie moet dat dan betalen??? Maar goed. De 1e fosse weer goed leeg en weer doorlopend. We kunnen weer sch…. 
 |
 |
Wel goed koud weer, en eigenlijk niet veel aan buiten. Gelukkig valt de regen vaak ’s nachts, en als het windje ligt dan is het niet verkeerd. Maar toch beter weer om lekker binnen te zitten.
Heel af en toe ff naar buiten, voor de nodige wandelingen met de honden en af en toe eens om de mandjes in de skimmers van het zwembad te legen. Daar komt nl. nogal eens behoorlijk veel aan troep, zoals bladeren enzo in. Vooral als het waait.
Gisteren daarbij een goede daad kunnen verrichten. In het laatste mandje trof ik deze 2 prachtbeestjes aan! Versuft in het water liggend, maar nadat ik ze op de kant had gezet begonnen ze na een paar minuten al weer te bewegen. Yes!!
Deze kenden we al: de vuursalamander.
En nadat ik ze op FB had gezet, kwamen we op de naam van de ander: een marmersalamander.
Ik begreep inmiddels ook dat ze beide op de beschermde diersoorten lijst staan. Da’s mooi meegenomen!! Ben ik ook eens Reddende Engel!!
